Recensie Coldplay in Brussel

Coldpay toonde zijn arrogante kantje tijdens het tweede optreden in het Koning Boudewijnstadion. De groep liet niet alleen tot tien na negen op zich wachten. Ze verontschuldigde zich ook helemaal niet voor het oponthoud. Sterker nog: Chris Martin liet later al grappend na ‘In my place’ optekenen dat ‘als ze geweten hadden dat het publiek zo goed zou meezingen, ze wel wat vroeger hadden gestart met de show.’ Martin zei dat weliswaar op een manier zodat ie daarmee weg kwam. Maar toch… De Britten stonden veel minder scherp op het podium wat zelfs tot een redelijk flets ‘Yellow’ leidde. Drummer Will Champion ging in de fout bij ‘Charlie Brown’ dat de band opnieuw moest inzetten. Martin – die wat schorrer klonk dan de dag ervoor – riep het publiek op die fout zeker niet op social media te delen.

25 Minuten op je laten wachten als band waar totaal geen reden voor is, is veel te lang. Het doet bijna aan de diva-streken van Rihanna denken. Die werd overigens geschrapt in de set van het tweede optreden van Coldplay. Géén ‘Princess of China’ dus met haar stem op tape en gezicht in de visuals. Ook de Stromae-cover ‘Formidable’ sneuvelde. In de plaats daarvan kwam ‘Us against the world’ dat de frontman eindigde op akoestische gitaar door gebruik te maken van zijn looping station. Zo maakte hij zijn eigen outro die op de eerste staande ovatie van de avond kon rekenen. De tweede kwam er op het einde na ‘Up&Up’. Eén staande ovatie meer dan bij de eerste show tekenden we dus op. Nog een verschil? De toeschouwers deden een Mexican Wave bij aanvang van het tweede concert. Bij het eerste zagen we dat niet. Herman Schueremans had van zijn kant de weergoden even aangesproken om voor verkoeling te zorgen in de vorm van een briesje en lagere temperaturen. Het maakte die tweede show van Coldplay dan ook veel aangenamer om uit te zitten. Al zagen we deze keer AlunaGeorge weliswaar niet op blote voeten op het podium. Een mens kan dan ook niet alles hebben in het leven...

‘Formidable’ ontbrak dan wel, dat wou niet zeggen dat Martin zijn bewondering voor Stromae plots had ingeruild voor een andere Belgische artiest. Neen hoor, tijdens ‘God put a smile upon your face’ - dat niet te horen was tijdens het eerste optreden - integreerde hij zelfs ‘Je suis, j‘étais, et resterai moi’ uit diens nummer ‘Bâtard’. Was ‘Birds’ in het eerste half uur tijdens het eerste concert het eerste dipje, dan tekende ‘Violet Hill’ daarvoor tijdens het tweede. Verder dropte de frontman de zin ‘Alors on danse’ voor de Tiësto-remix van ‘Paradise’ de ganse kuip alweer voor het eerst in vuur en vlam zette. Over metershoge vlammen gesproken, die waren te zien tijdens ‘Hymn for the weekend’ waarbij hij refereerde naar de dronkenman die Stromae ook live speelt tijdens ‘Formidable’. En ook al moest de groep ‘Charlie Brown’ hernemen, toch deed dat niets af aan het publieksenthousiasme in het Koning Boudewijnstadion. Wanneer Martin vroeg om te springen, deed het publiek dat ook. Chris Martin is dan ook een verdomd sterke volksmenner.

Tijdens ‘Adventure of a Lifetime’ – waarbij grote veelkleurige ballonnen losgelaten werden op het publiek – organiseerde de band succesvol een sit down waarbij het ganse middenplein tegelijkertijd rechtveerde. In de visuals zagen we musicerende en dansende apen. Dat is misschien nog een goeie naam voor een studentikoze ‘alternatieve’ muzieksite bedenken we: ‘Dansende apen’ of zo. Wanneer ‘Fix you’ aanzwelt via elektrische gitaar en drums, wordt het nummer dat aanvankelijk start als ballad een stevig meegeklapte song. Een meisje zien we een van de weinige kartonnen bordjes bovenhalen: ‘Chris, let me fix you.’ staat erop. Ook nu zijn ‘Something just like this’ en ‘Viva la vida’ met stip dé ambiancenummers van de avond naast ‘Charlie Brown’.

Was dit het beste concert dat Coldplay gaf in Brussel zoals Martin net als tijdens het eerste optreden beloofd had aan het publiek? Neen. Daarvoor sputterde de motor te veel in het begin. Maar zelfs al zijn de heren van Coldplay moe en duiken er (schoonheids)fouten op in hun set: het geheel, met al die confetti, vuurwerk, vlammen, ballonnen, drie podia … blijft erg sterk. Zelfs in mindere doen, slagen ze er dus in om er te staan. Of ‘They deliver’ zoals dat in het jargon heet. 

< Bert Hertogs >

Lees ook:

Recensie Coldplay Dag 1 in het Koning Boudewijnstadion Brussel op 21 juni 2017 ****1/2

Recensie Coldplay in het Antwerps Sportpaleis op 18 december 2011 ****1/2

De setlist:

1. O mio babbino caro (uit de opera ‘Gianni Schicchi’ van Puccini)
2. A Head Full of Dreams (intro met Charlie Chaplin)
3. Yellow
4. Every Teardrop Is a Waterfall
5. The Scientist
6. Violet Hill
7. God put a smile upon your face
8. Paradise (met outro Tiësto remix)

B-Stage

1. Always in My Head
2. Magic
3. Everglow (single versie)

A-Stage

1. Clocks (met stukje ‘‘Army Of One‘‘ in de intro)
2. Midnight (gedeeltelijk)
3. Charlie Brown
4. Hymn for the Weekend
5. Fix You (met stukje ‘‘Midnight‘‘ in de intro)
6. Viva la Vida
7. Adventure of a Lifetime

C-Stage

1. Kaleidoscope (lange versie)
2. In My Place (akoestisch)
3. Don‘t Panic (akoestisch met zang door drummer Will Champion)
4. Us against the world

A-Stage

1. Something Just Like This (The Chainsmokers & Coldplay)
2. A Sky Full of Stars
3. Up&Up (met lange outro)