Recensie John Fogerty

Met stip dé verrassing van het indoor seizoen, daarvoor zorgde John Fogerty in het Sportpaleis. Alleen al het feit dat de ondertussen 72-jarige legende die hits schreef voor Creedence Clearwater Revival in de grootste zaal van het land stond, was opmerkelijk en onvoorzien. Aanvankelijk was het optreden immers gepland voor de veel kleinere Lotto Arena ernaast. Fogerty haalde met meer dan 12.000 toeschouwers bijna het dubbele van de oorspronkelijk voorziene maximumcapaciteit. Een echt jukeboxoptreden werd het vol hits waarbij de jaren ‘60 even terug tot leven kwamen. ‘A family thing’ werd het concert ook toen hij zijn twee zonen mee op het podium riep om mee te musiceren. Kortom: een geweldige afsluiter van het seizoen 2016-2017 in het Sportpaleis.

Zo’n twee uur zou ie op het podium staan en de ene hit na de andere brengen. Zeker, de start van het concert had sneller en vlotter gekund. De introductievideo duurde net iets te lang waarbij geschetst werd dat 1969 het jaar was dat de eerste man op de maan stond, The Beatles een dakoptreden gaven op de Apple toren in Londen en John Fogerty ‘Bad Moon Rising’ geschreven heeft. Het jaar ook waar er 4 singles tegelijkertijd op de radio te horen waren van Creedence Clearwater Revival in de VS en zelfs de B-kantjes airplay kregen. De band stond op het legendarische Woodstockfestival dat jaar. John Fogerty liet daarover optekenen in het Sportpaleis: ‘We waren ingepland om rond 9 uur te spelen maar dat was zonder ‘The Grateful Dead’ – waarvan enkelen nog leven overigens – gerekend. Die zaterdag (16 augustus 1969 nvdr.) hadden ze LSD genomen en hun optreden was pas om kwart voor een ‘s nachts gedaan. Om half drie ‘s nachts zijn wij aan ons optreden begonnen voor een half miljoen mensen die naakt lagen te slapen voor het podium. 1 man schreeuwde in de verte naar Fogerty ‘Don’t worry. We are with you.’ Voor die fan schreef ie ‘Who’ll stop the rain’ dat hij ook in het Sportpaleis bracht.

Met ‘Born on the Bayou’ opende het optreden met watervalvuurwerk en een doek dat niet meteen naar beneden wou gaan. Het was meteen het eerste en enige technische mankementje van de show. Fogerty liet de piano in ‘Travelin’ band’ swingen als een tiet. Als kind speelde hij al op jonge leeftijd rock ‘n rollmelodieën op de piano. Dat demonstreerde hij ook even in het Sportpaleis door een fragment ‘Whole Lotta Shakin‘ Goin‘ On’ van Big Maybelle en ‘Rockin‘ Pneumonia and the Boogie Woogie Flu’ van Huey “Piano” Smith & The Clowns te spelen. Als twaalfjarige had ie het aanstekelijke en repetitieve ‘Midnight Special’ leren spelen dankzij de versie van Pete Seeger.

Hoewel de accordeonintro van “Lookin‘ Out My Back Door” even gevaarlijk in de buurt dreigde te komen van de Vogeltjesdans, zette Fogerty een verdomd snel en krachtig optreden neer. Héérlijk was het om hem samen met zijn zoon Shane de gitaar te zien bespelen bij ‘Lodi’ terwijl die andere zoon Tyler de zang voor zijn rekening nam – met stevig echo effect helemaal refererend naar de sixties – van ‘Good Golly Miss Molly’ van Little Richard. Nooit betrapten we Fogerty op een belegen moment of vonden we dat er wat stof lag op een live versie. Integendeel, Fogerty en zijn muzikanten klonken actueler dan ooit (ook in hun teksten overigens).

Zowat alle showtrucs die Coldplay enkele dagen eerder ook succcesvol toepaste in het Koning Boudewijnstadion passeerden de revue: vuurwerk (bij opener ‘Born on the Bayou’), confetti (na ‘Who’ll stop the rain’ en afsluiter ‘Proud Mary’), strandballen om in de lucht te houden voor het middenplein (‘I Heard It Through the Grapevine’ dat vooral bekend werd in de versie van Marvin Gaye), metershoge vlammen (tijdens ‘Fortunate Son’ met vredesboodschap) en belichting in de kleuren van de regenboog (‘Keep On Chooglin‘’ met Fogerty overigens op mondharmonica), veel meezingers waarbij de frontman het nummer aan het publiek over laat (‘Have You Ever Seen the Rain?’, ‘Down On The Corner’ met congabegeleiding, ‘Susie Q’ en ‘Who’ll Stop The Rain’) en daarbovenop nog eens een geweldig straffe finale (‘Rockin‘ All Over the World’, ‘Bad Moon Rising’ en afsluiter ‘Proud Mary’).

Wanneer Fogerty een zeer indrukwekkende gitaarsolo uit zijn hoed tovert tijdens ‘Ramble Tamble’ of zelfs met zijn zoon staat te springen op ‘The Old Man Down the Road’ en ze elkaar even schouder tegen schouder omver proberen te duwen, vragen we ons af of die man écht 72 is. Zo fris met zo veel honger, zo veel goesting en energie in dit optreden zagen we een zeventiger nog maar erg zelden in het Sportpaleis spelen.

Straffe live muzikanten heeft John Fogerty trouwens mee op het podium zoals Bob Malone op synths en orgel, James LoMenzo die nog getourd heeft met Megadeath op bas en Kenny Aronoff op drums die onder andere gewerkt heeft voor Smashing Pumpkins, Bob Seger, Melissa Etheridge, Celine Dion en Meat Loaf.

Kortom: John Fogerty zette een verrassend ijzersterk optreden neer en klonk zeer hedendaags. Zo’n concert waarbij je na twee uur nog altijd het gevoel had dat er gerust nog een uurtje extra aan toegevoegd mocht worden. Dat soort optreden dus, waarbij de goesting, de honger van de artiest omsloeg in een schijnbaar onverzadigbare honger bij pers en publiek. Wat een optreden!

< Bert Hertogs >

De setlist:

Video: 1969 in Retrospective

1. Born on the Bayou (Creedence Clearwater Revival)
2. Green River (Creedence Clearwater Revival)
3. Travelin‘ Band (Creedence Clearwater Revival)
4. Susie Q (cover Dale Hawkins)
5. Up Around the Bend (Creedence Clearwater Revival)
6. Who‘ll Stop the Rain (Creedence Clearwater Revival)
7. Lookin‘ Out My Back Door (Creedence Clearwater Revival)
8. Midnight Special (cover Lead Belly)
9. Ramble Tamble (Creedence Clearwater Revival)
10. Hey Tonight (Creedence Clearwater Revival)
11. Lodi (Creedence Clearwater Revival)
12. Good Golly Miss Molly (cover Little Richard)
13. New Orleans (cover Gary “U.S.” Bonds)
14. I Heard It Through the Grapevine (cover Gladys Knight & The Pips)
15. Hot Rod Heart
16. Whole Lotta Shakin‘ Goin‘ On (fragment uit cover Big Maybelle solo aan piano) – Rockin‘ Pneumonia and the Boogie Woogie Flu (fragment uit cover Huey “Piano” Smith & The Clowns solo aan piano)
17. Long As I Can See the Light (Creedence Clearwater Revival) (John Gogerty aan zwarte vleugelpiano)
18. Keep On Chooglin‘ (Creedence Clearwater Revival)
19. Have You Ever Seen the Rain? (Creedence Clearwater Revival)
20. Cotton Fields (cover Lead Belly)
21. Down on the Corner (Creedence Clearwater Revival)
22. The Old Man Down the Road
23. Fortunate Son (Creedence Clearwater Revival)

Bis:

1. Rockin‘ All Over the World
2. Bad Moon Rising (Creedence Clearwater Revival)
3. Proud Mary (Creedence Clearwater Revival)