Recensie Spiderman Homecoming

De recentste Spiderman Homecoming film is een erg onderhoudende film geworden. Jon Watts regisseerde de prent die twee uur en en kwart duurt. Naast de indrukwekkende actiescènes (onder andere in een bank aan zijn favoriete broodjeszaak, in de lift van het Washington Monument, op de Staten Island ferry en in de lucht tijdens een zinderende finale) zien we een jonge Peter Parker, een adolescent wiens lichaam verandert tegelijkertijd met de impact van de spinnenbeet die hij heeft gehad. Wellicht is dat een van de grootste verdiensten van Watts: dat ie de superheld een zeer menselijk kantje geeft. (Toekomstige) schoonmoeders hebben – dat is geweten – een zekere reputatie, maar hun echtgenotes moeten kennelijk niet onderdoen.

Toomes (gespeeld door een overtuigende Michael Keaton) heeft de opdracht beet om de stad op te kuisen na de slag van New York. Heel wat buitenaards materiaal zit daarbij. Maar hij moet ermee stoppen want het contract gaat plots naar Damage Control van Tony Stark (Robert Downey Jr.). Toomes die geïnvesteerd heeft, is kwaad en steelt buitenaardse technologie. Daarmee maakt ie geavanceerde wapens die hij met zijn kompanen inzet voor misdaad. Hij kan het niet verkroppen dat er zo’n grote verschillen tussen rijk en arm is in zijn stad. Dat is zijn motief voor de strafbare feiten die hij en zijn kompanen begaan. De man staat er echter op om onder de radar te blijven. Maar dat lukt niet. Bij een overval op een bankkantoor verstoort Spiderman voor het eerst zijn plannen. Ook een wapentransactie komt de jongen met het karakteristieke rood-blauwe pak op het spoor. Toomes activiteiten blijven dus niet onopgemerkt en het (spinnen)net sluit zich beetje bij beetje rond hem.

Peter Parker (knap neergezet door Tom Holland), de jongen die in het Spiderman-pak kruipt, is nochtans een doodgewone student. Hij is weliswaar zeer begaafd en hij verveelt zich dus wat op school. Wanneer ie gestraft wordt door Tony Stark omdat hij het Spidermanpak heeft gehackt om zo alles eruit te kunnen halen dat erin zit, moet ie het teruggeven (en ook de vrouwelijke stem, Spiderman doopt haar Karen, die hem tijdens zijn missies helpt). Dan is Peter plots aangewezen op zichzelf, zijn zelfgemaakt pak (dat nergens op lijkt) en zijn eigen kracht. Die blijkt sterker dan ie zelf had gedacht wanneer hij door Toomes onder een ingestort gebouw komt te liggen. De grootste levensles is voor hem dus om zichzelf te leren zijn zonder daarvoor weg te vluchten in een andere wereld, die van Spiderman. Opgroeien ook, en daarbij hoort door een fase gaan waarin hij uitgelachen wordt op school. In het geval van Parker, wordt ie ‘Penis Parker’ genoemd. De tiener spijbelt ook.

Erg intelligent mag ie dan wel zijn, op vlak van EQ, heeft ie nog wel een weg af te leggen. Hij heeft een oogje op Liz (een oogverblindende Laura Harrier) die met hem aan een tienkamp zal deelnemen. Omdat ie te veel andere bezigheden heeft, stapt ie uit de tienkamp, om plots toch mee te gaan naar de wedstrijd om zo dichter te kunnen zijn bij de schurken die zich in de buurt bevinden waar de wedstrijd plaatsvindt. Peters schoolkameraad Ned (Jacob Batalon) ontdekt al vroeg in de film het geheim van zijn vriend en zal hem helpen. Peters tante May pas op het einde. Heerlijk is het om de school tv te zien waarin Spidermans populariteit erg groeit nadat hij de deelnemers (incl. Liz) uit de lift van het Washington Monument gered heeft. Een van de quotes luidt dan: ‘Het was als een Bon Jovi-concert.’ Het zaallicht gaat overigens niet meteen aan wanneer de eindgeneriek start. Dat komt omdat er nog een laatste scène halfweg volgt.

Peter moet dus leren zichzelf te zijn in deze film. Daardoor maakt Jon Watts deze superheld niet alleen menselijker, hij reduceert in zekere mate ook het belang van het pak, waardoor Spiderman geen simplistische maskerade – ‘ik kruip even in de huid van en dan ben ik een superheld’ – wordt. Peter en Spiderman zijn dus meer dan ooit één. Dat ie een carrièrestap weigert, een upgrade, inclusief persconferentie om een Avenger te worden, is ook opvallend. Er is op lokaal vlak werk genoeg aan de winkel om criminaliteit (diefstallen, enz.) aan te pakken, luidt het. Dat zijn evengoed ook nobele projecten om je voor in te zetten, suggereert deze film dus.

Dat is wellicht ook een van de grootste troeven van Spiderman Homecoming. Lokaal werk is niet minder zinvol.

< Bert Hertogs >