Recensie OVO van Cirque du Soleil

De lente is al vroeg in het land dit jaar. Cirque du Soleil brengt met Ovo namelijk het insectenrijk naar de Lotto Arena. Een veelkleurige en erg poëtische voorstelling is het geworden die spek voor de bek is voor de allerjongsten en ook tieners wel kunnen smaken. Denken we maar aan de straffe eindact met trampolines en een 19,5 meter brede en 9 meter hoge klimmuur waartegen de trapezewerkers te keer gaan. De volwassenen zien we dan weer kind worden in deze prachtige omgeving die je fantasie op hol doet slaan. Een mooi voorbeeld is de vlieg The Foreigner die aan komt draven met een groot ei (‘Ovo’ is Portugees voor ei). Hij is een ontzettende aandachtszoeker die meteen voor de charmes valt van het lieveheersbeestje The Ladybug en haar het hof maakt zoals een verleider op Temptation Island: ‘Hey baby’, haar achternafluiten en ‘rrrr’ grommen, … You name it. Hij doet het. Wanneer zij haar zinnen op een knappe man gezet heeft in het publiek, pookt ze de jaloezie op van de vlieg. Wanneer hij afgewezen is door The Ladybug probeert Master Flipo, het hoofd van de insecten community die slim maar ook een beetje excentriek is een oplossing te zoeken. Hij plukt een vrouw uit het publiek. Maar daar valt ie aanvankelijk niet voor. Pas wanneer hij haar een hoofddeksel heeft opgezet en vleugeltjes zoals het lieveheersbeestje valt hij als een blok voor haar. Het levert een geweldig leuke scène op. Zeker wanneer The Ladybug niet veel later op het toneel verschijnt en er het hare van denkt...

Zo divers en kleurrijk als het insectenrijk is, zo breed gaat ook de score die deze circusvoorstelling begeleidt. Julia Barros Marmund uit Brazilië voorziet de show van puike live zang terwijl ze begeleid wordt door Robson Cerqueira op banjo en gitaar, Mitchell Grobb op viool en gitaar, Nathan Lerohl op bas, cello en gitaar, Marco Antonio da Luz Coelho op percussie, Caroline Lemay op hobo, Engelse hoorn en fluit en Francis Vancopenolle op toetsen en accordeon. Zowel bossa nova, samba, funk als electrosongs, romantische (die viool!) nummers als zeer percussieve momenten krijgen we te horen. Leuk is ook de verwijzing naar de Vijfde Symfonie van Beethoven die gemengd wordt met het overbekende La Cucaracha (‘de kakkerlak’) dat uiteraard in deze context perfect past.

De mieren zien we bij de start van Ovo met kiwischijfjes en maïs jongleren met hun voeten. Wanneer de Chinese acrobaten op de voeten springen van hun collega’s en daarop ook met de voeten jongleren, vervolgens van positie (onderste partner) wisselen terwijl de kiwi’s in de lucht blijven gaan en steeds opgevangen worden, zorgt dat voor een van de eerste hoogtepunten van de show. Leuk ook dat er even op de maïs getrommeld wordt en we daarbij de klank van de djembé’s te horen krijgen. Knap hoor wat Chenh Jinna, Ji Wenbo, Pei Xin, Su Chan, Wang Shaohua en Zhu Baoyu hier doen. Een knappe handbalancing act met een libel die zich erg elegant laat glijden rond een plant, krijgen we vervolgens te zien. Ondertussen slaken de vips achter ons kreetjes wanneer de Amerikaan Kyle Cragle het lichaam in alle richtingen lijkt te kunnen plooien wat enkele hallucinante posities oplevert. Wat een souplesse! Maar dat is nog maar een voorproefje van wat we een spin in het tweede deel zien doen, de mond in een staaf houdend terwijl het lichaam zich als een spiraal errond positioneert!

Een Creatura, dat een combinatie is van een slinky (wie heeft er niet als kind mee gespeeld met zo’n spiraalvormig ijzeren/veelkleurig plastic ding dat zelfstandig van de trap naar beneden kan ‘wandelen’ met dank aan de zwaartekracht?) en een insect. Hij is constant in beweging lijkt het wel, én een krak in dansen. Ambiance!

Het eerste deel van Ovo bevat behoorlijk wat acts die zich in de lucht afspelen. Zo zien we de Canadese Svetlana Delous uit haar cocon komen in een mooie solo contortion in en aan de aerial silk en zijn er de twee vlinders aan de duo straps die kennelijk verliefd zijn op elkaar. In het tweede deel treedt onder andere de vuurvlieg op – de Fransman Tony Frebourg – die een ontzettend straffe diaboloact neerzet met 4 diabolo’s en deze niet alleen erg hoog gooit maar op een bepaald moment ze ook nog eens met het koord achterwaarts de lucht in gooit. Jianming Qiu treedt vervolgens aan als mannelijke spin die alle wetten van de zwaartekracht lijkt te tarten op een koord die bijna constant op en neer gaat. Die koord vormt een boog waarop de acrobaat niet alleen koorddanst. Hij voert er met een hulpstuk ook nog eens ondersteboven een hand balancing act op uit terwijl hij het lichaam tegelijkertijd in posities brengt die weten te verbazen. Wanneer hij niet veel later nog eens ondersteboven een hand balancing act op dat bewegende koord doet op een eenwieler, geloof je niet wat je ziet.

De finale Russische trapezeact van het eerste deel is er letterlijk en figuurlijk eentje op hoog niveau waarbij de kevers elkaar de lucht ingooien vanuit drie punten in de nok en waarbij de acrobaten niet alleen elkaar kruisen in de lucht, maar er ook eentje rond het middenste station een looping doet. Tussen de drie stations zit een afstand van maar liefst zes meter. Ovo lijkt zoals we het beschrijven vol dynamiek te zitten, toch is het vooral een voorstelling die zijn tijd neemt zoals een siësta om het publiek wat te doen onthaasten aan de ene kant en zo weet de voorstelling ruimte te geven aan de poëzie: prachtige kostuums die van de hand zijn van Liz Vandal, in combinatie met puike visuals, knap decor (die bloemen!) van Gringo Cardia, een degelijke soundtrack die Berna Ceppas schreef en topacrobatie waarbij Cirque du Soleil erin slaagt om je als volwassene zelfs met grote ogen te laten kijken naar basic acts zoals de diabolo, enz. Cirque du Soleil bewijst opnieuw dat het gezelschap het maximum uit sommige klassieke basisacts van het circus kan halen en daar iets wervelends van weet te maken.

Conclusie: de meer dan 21.000 toeschouwers die een kaartje kochten voor Ovo – de 25ste live show van Cirque du Soleil die in 2009 in première ging – worden alweer in de watten gelegd door Cirque du Soleil en krijgen topacts te zien van acrobaten met 17 verschillende nationaliteiten. Wij zagen show 2693, ofwel de première in de Lotto Arena van Ovo. Met 23 trucks op tour is dit trouwens een zeer grote productie voor deze zaal. Ze kan er nog net in lijkt het wel.

< Bert Hertogs >