Recensie Foo Fighters @ Rock am Ring ★★★★

Een ingekorte set bracht Foo Fighters op Rock am Ring. Dat kwam allemaal omdat Dave Grohls stem ‘fucked up’ was. Dat zijn stem het elk moment zou kunnen begeven, stelden we al vast tijdens ‘These days’. ‘Schuurpapieren stem. Slaat meermaals over.’ schreven we in onze notities net voor ie zelf bekende dat zijn belangrijkste instrument niet mee wou. ‘Ik ben de man die van een podium viel en zijn been brak. Mijn stem mag dan wel fucked up zijn, ik ga de show daarvoor niet stoppen.’ zei de frontman en geestelijke vader van Foo Fighters nog. Grohl wees naar een van zijn drie dochters waarom hij niet goed bij stem was. Met ‘Ik doe het allemaal voor jullie, motherfuckers!’ probeerde hij – met succes – het publiek aan zijn kant te krijgen in de moeilijke omstandigheden waarin hij verkeerde. De reden waarom Grohl zo slecht bij stem was, bleek het resultaat van het vaderschap te zijn. Of het moment dat een van je drie dochters die verkouden is naar je toe komt en een kusje van je vraagt. Tja, ‘I can’t. I have a show to do.’ antwoorden, blijkt dan geen optie, ook niet als je een wereldster bent.

Dave Grohl deed meer dan ooit beroep op zijn fans om delen van zijn lyrics te zingen zodat ie zijn stem wat kon sparen. Dat leverde knappe singalongversies op. Zo neurieden de toeschouwers zachtjes ‘wohoho’ tijdens een wondermooi ‘Best of you’ terwijl Grohl zeer melodieus op zijn blauwe elektrische gitaar speelde. ‘We’ve got the best fucking fans in the world!’ klonk het uit zijn mond terwijl die nog verder bleven zingen wanneer het nummer al afgelopen was. Met stip was dit een van de vele hoogtepunten uit het concert.

(lees verder onder de video)

Best of you. @foofighters live at @rockamringofficial @tuibelgium #rar2018

Een bericht gedeeld door Concertnews (@concertnieuws) op 4 Jun 2018 om 1:20 (PDT)

Maar dé man die deels de show naar zich mocht toetrekken was wellicht zijn goede vriend en drummer Taylor Hawkins die naast een indrukwekkende drumsolo waarbij zijn drumpodium de hoogte inging, solliciteerde voor een plek in de geschiedenisboeken als ‘de nieuwe Freddie Mercury in zwembroek’. Zo hield ie net als Freddie deed in kopstem een hoog voor- en nazingmoment op ‘ey o’ met het publiek waarna ie van Grohl volgende feedback kreeg: ‘God, I wish I could sing like this.’ om niet veel later ons helemaal omver te blazen met een overtuigende versie van Queen & David Bowies ‘Under pressure’. Hawkins haalde moeiteloos zijn hoge noten, ging op zijn knieën en wist de camera goed te bespelen. Taylor liep overigens poedelnaakt de bühne op nog voor het optreden begonnen was. Of dat het resultaat was van een verloren weddenschap dan wel dat ie de streaker in zich wou tonen, laten we in het midden.

23 jaar bestaat Foo Fighters, de band die Dave Grohl vormde na het overlijden van Kurt Cobain, frontman van Nirvana waar hij drummer was. Ondertussen zijn ze met zes, de recentste aanwinst is toetsenist Rami Jaffee wiens pianoklanken uit de synthesizer voor een bijzonder mooi klankbed zorgden op ‘My hero’ en ‘Times like these’. Tijdens dat laatste nummer hielp Taylor Grohl ook met zingen. ‘My hero’ liet Foo Fighters voor een stuk over aan het publiek. Die samenzang was niet alleen prachtig, in combinatie met het werk dat Jaffee verrichtte op het klavier, leidde dat tot een van de fraaiste momenten uit de show. Idem voor ‘Times like these’ dat een prachtige opbouw kende met Dave Grohl die solo zichzelf begeleidde op gitaar, waarna Taylor Hawkins’ cimbaalgetik zachtjes binnensloop om zo de opening te creëren voor de rest van de band. Een nummer dat het publiek meezwaaide terwijl opnieuw Jaffees piano duidelijk door de geluidsmix te horen was.

Openen deed Foo Fighters met ‘All my life’ op Rock am Ring. Al van in de late namiddag stond zone A, het vak waar 9.000 toeschouwers in kunnen en het dichtst bij het podium te vinden is, vol. De Foos hebben dan ook zo’n bereik dat ze moeiteloos als dé publiekstrekker van Rock am Ring 2018 beschouwd kunnen worden. Een menselijke toren zagen we gevormd tijdens ‘Learn to fly’ terwijl het publiek helemaal loos ging op de tonen van een fenomenaal ‘The Pretender’ waarbij voor de gelegenheid ook drie backings het podium opkwamen. Crowdsurfing, circle pits, meezwaaien en meeklappen, … het publiek deed het allemaal. In die mate zelfs dat we zowel in zone A (9.000 toeschouwers), zone B (12.000 toeschouwers) als de achterste zone C cirkels gevormd zagen worden en het publiek daarin niet alleen stond te moshen, sommigen vonden het ook leutig om te gaan zitten en bootje te varen (zoals men bij ons vaak doet op de tonen van ‘An die Nordseeküste’). Wat. Een. Fantastisch. Festivalpubliek! Die woorden kwamen in ons op al tijdens de allereerste dag dat we op Rock am Ring waren, maar werd nog maar eens in vet onderstreept op de allerlaatste dag van het festival op de Nürburgring. Zo veel volk, zo diep in de massa bereiken, weinig zomerfestivals en bands kunnen dat voorleggen. Geloof ons, we draaien al 10 jaar mee in het wereldje en zijn al veel gewend qua concerten en festivals. Dit is uniek. Met stip een van de sterktes van Rock am Ring.

(lees verder onder de video)

The Pretender. @foofighters live at @rockamringofficial @tuibelgium #rar2018

Een bericht gedeeld door Concertnews (@concertnieuws) op 4 Jun 2018 om 3:16 (PDT)

‘I feel it’s (zijn stem n.v.d.r.) coming back. It’s not happening.’ zei Grohl naar het einde van het optreden waardoor hij Taylor opnieuw vocaal mocht laten schitteren in diens ‘Stay with me’, een cover van Faces. Met ‘Ik wou dat ik luider kon schreeuwen.’ liet Grohl vervolgens het geschreeuw over aan het publiek tijdens afsluiter ‘Everlong’.

Het is weinig artiesten en bands gegeven dat ze zelfs in absoluut moeilijke omstandigheden er toch nog in slagen om een zeer sterk – weliswaar begrijpelijk ingekort – live optreden neer te zetten. Helden zijn het, die Foo Fighters!

Over een week staat Foo Fighters in het Sportpaleis in Antwerpen. Er zijn drie scenario’s: de Foos annuleren omwille van stemproblemen van de zanger, optie twee is dat ze gewoon hun set spelen (ongeacht hoe de stem van Dave evolueert), of – en dat zouden we best wel eens willen meemaken – Dave drumt het ganse optreden in zwembroek terwijl Taylor het zwart en rood geruite hemd aantrekt en de pannen van het Sportpaleisdak zingt.

< Bert Hertogs >

Deze recensie werd mogelijk dankzij TUI Belgium

De setlist:

1. All My Life
2. Run
3. Learn to Fly
4. The Pretender
5. The Sky Is a Neighborhood
6. Rope
7. Drum Solo
8. Sunday Rain
9. My Hero
10. These Days
11. Under My Wheels (cover Alice Cooper) (Chris Shiflett zingt)
12. Another One Bites the Dust / Blitzkrieg Bop (band intro)
13. Under Pressure (cover Queen & David Bowie) (Taylor zingt, Dave drumt)
14. Monkey Wrench
15. Wheels
16. Best of You
17. Times Like These (Dave en Taylor zingen)
18. Stay with Me (cover Faces, Taylor zingt)
19. Everlong