Pukkelpop 2018: marginaal studentikoos zuipfestijn

Een marginaal studentikoos zuipfestijn. Dat is Pukkelpop anno 2018. Hét onofficiële athem van deze editie? ‘Ik moet zuipen!' van Schorre Chef dat je Pukkelpoppers om de haverklap hoorde zingen. Gebuisd. Dat zijn de programmatoren van Pukkelpop 2018 dan ook. Regel 1 als je een product in de markt zet. Ken je publiek. Bij Pukkelpop zijn dat – we moeten daar niet flauw om doen – in eerste instantie tieners en jonge twintigers, vooral meisjes overigens en jongens die de limieten van hun alcoholverbruik uittesten. ‘Hoeveel ad fundums kan jij op een avond aan?' vroeg er zo eentje met glazige ogen ons voor Imagine Dragons van start moest gaan aan de Main Stage. Nog een ander tafereel dat we u niet wilden onthouden waren vier jongens uit Leuven die zo dronken en high in de vroege avond waren dat ze in een rijdende external shuttlebus van de Lijn begonnen te hakken op, jawel drankliederen als ‘Ik moet zuipen' en drugssongs die ze van begin tot einde uitbrulden. Tussen de bedrijven door kwamen we te weten dat ze enkel wiet namen, om een paar minuten later hun monoloog die baadde in trots rond hun druggebruik te zien omslaan in pure promotaal voor ketamine. Het is al jaren zorgwekkend om vast te stellen dat jongeren steeds openlijker drugs gebruiken in onze maatschappij, wat niet zelden ook opvalt wanneer je het openbaar vervoer neemt, en dat dat gekoppeld wordt aan enige trots. Als het zo verder gaat in ons land, dreigen we straks in dezelfde situatie terecht te komen als in het buitenland waar 's nachts in sommige gebieden totale anarchie heerst en zelfs veiligheidsdiensten zich niet meer op straat durven wagen. We kijken dus nu al uit naar het aantal pv's rond openbare dronkenschap en druggebruik die opgemaakt werden tijdens Pukkelpop. En als daar meteen die van Dour Festival en de festivals in Werchter aan toegevoegd kunnen worden zoals eerder gevraagd aan de federale politie ter vergelijking zou dat helemaal top zijn.

Wat stellen we verder vast? Veel volk aan de Main Stage bij Imagine Dragons , Dua Lipa en Rag ‘N' Bone Man. Headliners als Kendrick Lamar, The War on Drugs en Arcade Fire kunnen niet dezelfde publieksopkomst voorleggen. Ook opvallend dus: die bakvissen willen in eerste instantie commerciële mainstream horen. Pukkelpop trekt eigenlijk eerder een MNM-publiek dan wel een Studio Brussel-publiek aan. Wat zit die zender op het Hasseltse festival nog te doen, vraag je je dan ook af. Zelfde bedenking die we al jaren maken over Tomorrowland waar MNM als mediapartner volgens ons een logischere keuze zou zijn.

Dat Pukkelpop 2018 het festival afsloot op de tonen van One Kiss van Dua Lipa toonde vooral aan dat zij en enkel zij een headlinerslot verdiende op dag 1. Shawn Mendes , die wél te zien was op Sziget Festival , zou trouwens niet misstaan hebben op dag twee. En Imagine Dragons, die verdienden het om afsluiter te zijn in plaats van Kendrick Lamar wiens set halfweg stilviel en het eigenlijk moest hebben van songs als ‘King Kunta' en ‘Money trees'. De rapper maakte een kapitale fout door voor een bis te gaan, waar echt niemand op een festival zit op te wachten. De uitstroom was al begonnen, en niemand keerde terug of hield even halt om toch nog een streep van ‘All the stars' mee te kunnen pikken. Toen het vuurwerk afgestoken werd, bleven de toeschouwers die de uitgang al aan het opzoeken waren, wél even stilstaan. Coely 's set was beter dan die van Kendrick Lamar op Pukkelpop. Net zoals die van Fresku beter was op Sziget Festival .

Pukkelpop 2018 had een aantal ideeën gepikt van internationale festivals. Zo haalde het een groot schommelpaard boven dat al jaren staat op Sziget Festival , en programmeerde het Mauro en de Kempenzonen die Sennek , Daan en Willy Sommers een podium gaven. Glastonbury Festival boekt al jaren op zondagmiddag een classic act dat voor honderdduizenden toeschouwers zorgt aan de Main Stage. Dat slot wordt steevast gehypet via de media (onder andere Dolly Parton, Kenny Rogers, Paul Simon en Lionel Richie speelden zo'n matineeoptreden in het verleden). Ook op Pukkelpop bleek de cocktail te werken en de massamedia maar al te graag het spel mee te willen spelen. Het succes is dus logisch. Mauro en de Kempenzonen stond immers geprogrammeerd op wat we een marginaal studentikoos zuipfestijn noemen. Het succes van Willy Sommers en co in Hasselt is simpelweg te verklaren in het feit dat dit het dichtst bij de leefwereld van de student aanleunt: die van – jawel – de biercantus. We schreven het al op social media, maar herhalen het hier graag: de toekomst van Pukkelpop ligt in het verleden bij Rimpelrock en Summer Swing. Polonaise!

< Bert Hertogs >