Recensie Bart Voet - Voet

Een theaterzaal kan perfect het verlengde zijn van je woonkamer, dat bewees Bart Voet tijdens de première van Voet. In zijn voorstelling verweeft hij klassiekers van The Doors, Elvis, Nacht und Nebel en eigen nummers met elkaar. De artiest die sommigen wellicht van El Tattoo del Tigre of Klein Jowanneke gaat Dood kennen, doet in deze voorstelling alles zelf. Rond hem staan een loopstation, kazoo, blokfluit, klokkenspel, gitaar, synthesizer, mondharmonica, melodica, harmonium, gitaar, baspedalen, een loopstation en elektronica opgesteld waarmee hij aan de slag gaat.

Zo’n “doe-het-zelver “-aanpak dreigt al snel een arty farty- voorstelling te worden voor de “happy few” en de progressieve nerds die kicken op technische snufjes. Voet verrast op dat vlak volledig. Hij zuigt je mee in zijn wereld, in zijn muzikaal labo, en creëert een eigen magisch plekje.

Openen doet hij met “Stay awake” gezongen door Julie Andrews, een slaapliedje uit Mary Poppins, dat met zijn tekst het tegenovergestelde gedrag beoogt van de kinderen in de film, en daarin slaagt. Kleine filosofische of psychologische liedjes schrijft Bart Voet, zoals in het mooie “Vroagt mij nie”. “Ze zegg’n” begeleidt hij met klokkenspel en Voet fluit er ook bij. Dat alles maakt de voorstelling fris. Hij overgiet het geheel met een wat weemoedige sfeer die de jeugdjaren oproepen. Met kleine verlangens ook van “gaan willen wonen in Rio de Janeiro” of “verliefd zijn op een Française” en ze later nog tegenkomen ook in den Delhaize (op de muziek van La Javanaise van Gainsbourg).

Heerlijk is “Lot mij g’rust, ‘k moe nie wet’n wa ze zegg’n” met voorgeprogrammeerde beats en Voet die de melodica bespeelt. “People are strange” van The Doors brengt hij met synthesizer, beat en kazoo. Nacht und Nebels “Beats of love” doopt hij in het West-Vlaams om tot “’t regent in de strat’n”.

“Goatememijme” is schoon om zijn puurheid en eenvoud, om zijn repetitief karakter ook. Voet wil op zoek naar andere oorden, want “’t is hier gedaan”. Opnieuw zijn we getuige van een heerlijke tegenstrijdigheid in vorm en tekst tijdens “De still’n”.  Voet trekt alle elektronicaregisters open en hanteert er nog een megafoon bij ook.

Het enige minpuntje dat we kunnen bedenken, is dat Voet aan het harmonium, met de rug naar het publiek speelt. Maar dat is detailkritiek als je weet dat de scène van de Kleine Zaal in CC Merksem niet al te breed is. Met een vrolijke noot, na een heerlijke wat weemoedige trip, sloot Voet met Stings “Spread a little happiness” af.

Mooie, intimistische voorstelling die perfect tot zijn recht komt in de kleinere theaterzalen van Vlaanderen.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Stay Awake - Mary Poppins
2. Ze zegg’n
3. Paloma
4. Vroagt mij nie
5. Rio de Janeiro
6. De treins
7. Lot mij g’rust
8. People are strange – The Doors
9. Beats of love – Nacht und Nebel – “’t regent in de strat’n”
10. After hours – The Velvet Underground
11. Goatememijme
12. Jailhouse rock
13. Mijn ding
14. La Javanaise – Serge Gainsbourg – “die Française”
15. De still’n
16. De sneeuw
17. Opsomming
18. Stay awake - Mary Poppins

 Bis:

1. Spread a little happiness – Sting