Recensie Anna Calvi ★★★★★

Headbangen op Anna Calvi. Jawel het werd gedaan tijdens ‘Ghost Rider’, een cover van Suicide, de laatste op de set van deze intrigerende feministe. Bijna 5 jaar geleden spraken we Calvi op Main Square Festival. Een eerder timide, weinig bespraakte indruk gaf ze toen. Alsof ze vooral het mysterie rond zichzelf intact wou houden en elk woord zorgvuldig wikte en woog voor ze het wou uitspreken. Zoveel jaar later, is dat mysterie er overigens nog steeds met haar derde plaat ‘Hunter’ terwijl haar muziek recent in de voorstelling ‘Der Sandmann’ in juni in deSingel te horen was. Ook in Trix ontbrak het niet aan wat theatraliteit zo nu en dan. Calvi plukte aan de snaren van haar gitaar als een vurige vrouw, haar rechterschouder naar boven trekkend, dan weer vooroverbuigend tijdens ‘Indies or Paradise’ bijvoorbeeld, gefocust kijkend naar de eerste rijen in het publiek. Of ze ging op haar knieën en boog achterover. De intensiteit van haar songs ook omzettend in haar performance.  Bezwerend zoals het jongste optreden van Nick Cave was haar live versie van ‘Wish’ dat ze inzette met drie tonen op de elektrische gitaar die ze herhaalde. Een gitaar die ze lekker liet resoneren met haar slide, een metalen hulpstukje rond haar vinger, terwijl de song ook een magistraal instrumentaal moment kende waarbij ze samen met haar drummer en toetsenist voluit ging. Niet veel later klonk het zacht fluisterend repetitief ‘No don’t you stop me’. Gold dat ook maar voor dit prachtoptreden!

Werkelijk niets viel er dan ook af te dingen op dit concert. De 38-jarige Engelse bleek goed bij stem, sprak zowel feilloos haar kopstem (al dan niet via talrijke glissandi), lieflijk dan weer dreigend aan (die kreetjes!), of de lagere regionen van haar timbre die mannelijke kracht uitstraalden. Met stip is Anna Calvi een van de sterkste vrouwelijke live performers op dit moment. Omdat ze een vrouw met ballen is en die gewoon ook toont. Omdat ze verdomd weet hoe ze moet spelen met dynamiek, het contrast tussen rustige en onrustige passages die de donkere, romantische popsfeer mee bepalen.

Net als de belichting, die tijdens de eerste helft van het concert zich samenvat als 50 tinten rood. Een zwarte hoog opgetrokken broek en een rood hemd heeft de Britse gitaarvirtuoze aan waarmee ze de tango-sfeer, een die een zekere lust in zich uitdraagt, naar de oppervlakte brengt. Donker en verleidelijk is haar ‘Swimming pool’ bijvoorbeeld na opener ‘Hunter’. Operatesk klinkt haar stem in de glissandi en de uithalen, weliswaar dan eerder naar het soms atonale modernere operawerk. Haar gitaren (een Fender Telecaster die ze afwisselt met een rode Vox AC30) zet ze in om samen met drums en synths een bijna orkestrale sound te creëren.   

Dat ze soms als een vrouwelijke versie van Nick Cave klinkt, hoeft niet te verbazen. ‘Hunter’ werd immers geproduceerd door Nick Launay die zowel Cave als Grinderman op zijn CV mag plaatsen. Tot de hoogtepunten van Anna Calvi’s optreden in Trix mogen we onder andere nog ‘As a man’ en ‘Don‘t Beat the Girl Out of My Boy’ rekenen. Dat laatste nummer klinkt erg meisjesachtig bij het begin en einde met dat aanstekelijk ‘tudu’ melodietje. Het lieflijk in kopstem zingen contrasteert met de elektrische gitaar en het vocaal glijden naar een noot. Het nummer heeft iets mannelijks, pittig en karaktervol dus ook. Net dat dubbele boeit ons mateloos wat ook de vocale uithalen doen, het door merg en been gaand schreeuwen.

Kortom: Anna Calvi gaf zich volledig in Trix. Zondagavond- en maandagavondoptredens hebben doorgaans de reputatie wat mak te zijn voor artiest en publiek. Dit moet een van de strafste indoor optredens op zondagavond – geef toe, het blijft een niet voor de hand liggend tijdstip voor velen met de werk-of schoolweek die voor de deur staat  - die we in ons leven al hebben bijgewoond. Maar we zijn nog – relatief – jong, daar kan het ook aan liggen.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Hunter
2. Swimming Pool
3. Indies or Paradise
4. As a Man
5. Wish
6. Rider To The Sea
7. Suzanne And I
8. I‘ll Be Your Man
9. Don‘t Beat the Girl Out of My Boy
10. Alpha

Bis:

1. Desire
2. Ghost Rider (cover Suicide)