Motown was een van de meest memorabele platenlabels uit de V.S. met al even memorabele zangers en zangeressen onder contract. Denk bijvoorbeeld maar aan The Temptations, Smokey Robinson, Marvin Gaye, The Four Tops, Stevie Wonder, The Supremes en The Jackson 5. Geen wonder dat heel wat muziekfans dan ook waren afgezakt naar de Stadsschouwburg in Antwerpen voor een avondje heerlijk genieten van ‘Magic of Motown’. Het beloofde een waar feest te worden met een selectie hits uit de rijke catalogus van Motown. Maar wat een feest had moeten worden, veranderde al snel in dikke teleurstelling en een grote ergernis. Nooit tevoren hebben we tijdens een pauze mensen zo horen klagen over de klank. En er waren redenen te over om te klagen: drums en bas overstemden alles, er zaten fluittonen in de luidsprekers, de micro’s klonken hol of … ze klonken gewoonweg niet. Meer dan eens werd een duet een solonummer omdat een van de micro’s dienst weigerde. De klank was bij momenten echt verschrikkelijk. En dit terwijl het concept op zich best wel een hoop potentieel had. Er waren immers geweldige hits als ‘Reach out I’ll be there’, ‘Dancing on the ceiling’, ‘Ain’t no mountain high enough’, ‘You can’t hurry love’ en vele anderen die telkens uitgevoerd werden in aangepaste pakjes én met de danspasjes die bij de nummers hoorden. Jammer dat dit potentieel in deze show niet tot uiting kwam. Aan de goesting van het publiek zal het niet gelegen hebben.
De bezoekers hadden er namelijk zin in. Voor aanvang van de show konden we al zien dat heel wat mensen in groep naar de Stadsschouwburg waren afgezakt om er samen een feestje van te maken. Men keek zichtbaar uit naar een avondje nostalgie. ‘Papa was a rolling stone’ was dan ook een gepaste opener. We zagen het publiek vanaf de start mee bewegen op het ritme van de muziek. En dat ritme was goed te horen. De drums en de bas werden over versterkt en de 4 zangers en drie zangeressen waren niet echt goed verstaanbaar. Op zich nog geen reden tot paniek: het gebeurt wel vaker dat men tijdens de opening de klank nog wat moet bijregelen. De sfeer onder de toehoorders was alvast top.
Het probleem van de klank werd er echter niet beter op. Bij ‘Ain’t no mountain high enough’ bleek een van de microfoons niet open te staan en we zagen daar wel de lipjes van de zangeres bewegen, maar er kwam geen zang door. André Lejaune besloot na het tweede nummer dan ook om de show even stil te leggen om een soundcheck te doen. Men kreeg de monitoren op de scène aan de praat en ook de kapotte micro deed het weer een beetje. Het was niet ideaal, maar zoals Queen het ooit zong: “The show must go on”. Er zouden tijdens de rest van de voorstelling nog vaker micro’s zomaar uitvallen, de klank van sommige micro’s zou klinken alsof er in een grote grot werd gezongen en we zouden vooral naar de drummer en de bassist luisteren. We hebben zo’n klein vermoeden dat er na de voorstelling nog een hartig woordje zal gewisseld zijn met de verantwoordelijken voor de klank. Ze hebben de show aardig om zeep geholpen.
En dit was extreem jammer voor het publiek en de performers. Zij stonden echt het beste van zichzelf te geven, maar hun inspanningen werden amper beloond. André Lejaune en zijn collega’s bleven in een hoog tempo de ene hit aan de andere rijgen, maar de leuke danspasjes en de verschillende kostuums alleen konden het verdrinkende kalf niet meer redden. Van een geweldige lichtshow was weinig sprake en het decor was een statisch doek. Een paar videoprojecties van de originele bands zouden de zaak al wat boeiender gemaakt kunnen hebben. Eigenlijk bleven uiteindelijk vooral de herinnering aan de toffe muziek van vroeger en de nostalgische choreografieën over.
En toch gaf het publiek het niet volledig op. Zij wilden een feest en deden er alles aan om dat ook te krijgen. ‘All night long’ van Lionel Richie kreeg spontaan een enkeling op de benen en de tribute aan The Jackson 5 bracht echt wel sfeer. Maar het was ondanks wat we te horen kregen en niet dankzij wat we te horen kregen. Tegen de tijd dat we hier aanbeland waren, waren er best al wel een paar stoelen leeg gekomen in de zaal. Het geklaag bij het publiek over de klank was er na de tweede helft van de voorstelling niet op verminderd.
< Sascha Siereveld >
De setlist:
Deel 1:
Deel 2:
Bis:
Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!
Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.
31OCT
TMF Awards
Antwerp Expo Antwerpen
31MAR
Nemo
Trix Borgerhout
26OCT
Dreamboys
Stadsschouwburg Antwerpen
24MAY
Urbanus
Stadsschouwburg Antwerpen
09MAR
Carmen
Stadsschouwburg Antwerpen
18OCT
Kroost
De Klap Deurne
26FEB
Arsenal
CC De Kern Wilrijk
01FEB
Het concert
CC De Kern Wilrijk
07JUL
Foo Fighters | Rock Werchter 2024
Festivalpark Werchter
09JUL
Travis Scott
Sportpaleis Merksem
16JUL
Stevie Nicks
Sportpaleis Merksem
03AUG
Justin Timberlake
Sportpaleis Merksem
06SEP
Engelbert Humperdinck
Kon. Elisabethzaal Antwerpen
08SEP
elbow
Koninklijk Circus Brussel
12SEP
Grease
Stadsschouwburg Antwerpen
14SEP
Lord of the Rings: The Two Towers
Kon. Elisabethzaal Antwerpen
6JUL
Robbie Williams ★★★★1/2
Hyde Park Londen
5JUL
Andrea Bocelli 30th Anniversary ★★★★1/2
Hyde Park Londen
3JUL
A quiet place Day one ★★★
Kinepolis Antwerpen
30JUN
Glastonbury Festival 2024 ★★★★1/2
Glastonbury UK
25JUN
Despicable Me 4 ★★★
Kinepolis Antwerpen
23JUN
Lissa Lewis ★★★1/2
LUX Kapellen
22JUN
Ophelia’s got talent ★★★
deSingel Antwerpen
17JUN
Nekka Intiem - Oh, Jules! ★★★
Theatercafé Fakkeltheater Antwerpen