Recensie Circus I love you ★★★1/2

Met Circus I love you opent de 25ste editie van Zomer van Antwerpen, dat daarmee terug naar de basis lijkt te gaan. Eerder kiezen voor jong en bij ons minder gekend talent in plaats van een best of, vol crowdpleasers, hoewel het Finse hedendaagse circusgezelschap Sirkus Aikamoinen al tien jaar op de teller heeft, is een visie die we enkel maar een warm hart kunnen toedragen. Circus I love you gaat dan ook naar de kern van het genre, kiest voor eenvoud, in een bijna volledig doorgecomponeerde voorstelling die klezmer (accordeon, troms, drums, klarinet, sax, contrabas, trompet al dan niet met demper), progressieve rock, jazz, nostalgische tapdans en een snuifje elektronica (keytar), Oosters en Westers met elkaar combineert in een eclectische mix. Het resultaat is een degelijke voorstelling die perfect getimed is (een uurtje) en erin slaagt de aandacht van jong en oud te behouden. Ook, en niet zelden, tijdens de changementen waarbij we Saana Leppänen halsbrekende toeren zien uithalen wanneer ze (niet gezekerd!) de nok in klimt via de gele doeken, kijken we onze ogen uit. Circus I love you is om kort te gaan een erg sympathieke voorstelling geworden die tijdens haar première op Zomer van Antwerpen een terechte gedeeltelijke staande ovatie kreeg.

Het spelplezier druipt van het tentzeil wanneer de voorstelling begint terwijl het publiek verwelkomd werd door de live muzikanten die tevens acrobaat zijn. Contrabas, trompet met demper en drums bepalen het klankbedje. Wat volgt, is een man die een ijzeren paal op zijn rechterschouder plaatst waarop Saana, een van de twee vrouwelijke acrobates klimt, terwijl ze bovenaan de ukelele bespeelt en haar gespierde benen die paal goed omklemmen. Later zien we ze ook ondersteboven spelen. Een cyr wheel-act is goed zonder meer, maar het is vooral in zijn eenvoud dat Circus I Love you weet te verbazen, in een partijtje touwtje springen bijvoorbeeld met 6 tegelijkertijd waaronder de twee die het touw rond laten draaien, of naar het einde toe met een menselijke toren van drie hoog, met het cyr wheel dat eventjes geïntegreerd wordt in die touwtjespringact, terwijl het gezelschap als paarden in galop in de manège over het koord in rondjes springen als een derde acrobaat in het midden ook het touw vasthoudt zodat er visueel twee touwen ontstaan.

Verwijzen naar de ‘80s doen ze in hun glitter spandexbroek, of wanneer een duo op rolschaatsen danst, waarbij de ene de andere als een vliegtuigje op een kermismolen laat rondzweven, haar bij de arm en het been vasthoudend, of ondersteboven rondtolt wanneer zij haar voeten met rolschaatsen aan, rond zijn nek knelt. In de hoogte zien we een koorddansact op een slackline, en een act aan het verticale koord waar Saana mee naar beneden rolt of bruusk van links naar rechts bengelt terwijl ze naar beneden komt, een act die overigens niet zonder risico is, te zien aan de concentratie die de twee mannen beneden op de houten circusvloer aan de dag leggen in het volgen van haar bewegingen, mocht ze vallen en ze opgevangen moeten worden. Andere klassieke acts zoals de hand-op handacrobatie, jongleren met kegels, en salto’s in combinatie met de wipplank bijvoorbeeld tonen ook basic circustechnieken.

Maar dé hoogtepunten uit Circus I love you, dat in juli vorig jaar in première ging in Frankrijk, zijn met stip die wanneer een duo het evenwicht zoekt hoofd op hoofd bovenaan een menselijke toren van drie hoog, een acrobaat met zijn haar waarin een musketon zit, met een koord opgetrokken wordt en zich laat vallen wanneer hij de schaar bovenhaalt, Sade met een musketon in haar haar met haar rolschaatsen aan ronddraait wanneer der haar vastgegespt is aan de halsband van een man, een metaalachtige constructie die aan een cyr wheel doet denken maar dan met een rechte staaf in die de S-spiraal van een contrabasklankkast tekent op de vloer terwijl enkele acrobaten liggen of zitten op het podium en de constructie over hen perfect kantelt, en de evenwichtsoefening die een contrabassist maakt met zijn instrument door het eerst horizontaal te leggen, maar geleidelijk aan door op te klimmen het snaarinstrument recht weet te krijgen en nog eens eindigt met hand op de hals van de contrabas-acrobatie ook. Wauw. Wanneer een man zijn linkervoet zet net onder de schouderbladeren van Sade Kamppila en zijn rechter op haar onderrug en zij geleidelijk aan van een positie op handen en voeten rechtkomt te staan terwijl hij uiteindelijk eindigt door stapje voor stapje op haar schouders te komen, worden we met verstomming geslagen. Dat een toch wel kleinere vrouw die er tengerder uitziet dan de man in kwestie daarin slaagt, toont aan hoe goed het duo de techniek beheerst, maar ook: hoe de strafste dingen soms schuilen in (ogenschijnlijk) het meest eenvoudige.

De finale – al dan niet omdat er wat op safe gespeeld wordt – waarbij een acrobaat met zijn hoofd op de wip die naar boven gehesen wordt, moet balanceren, kunnen we bezwaarlijk een hoogtepunt noemen. Normaal gezien moet die dan even de koorden lossen en enkel met het hoofd ondersteboven op de plank schommelen.  Dat effect wordt hier – wellicht ook omdat het wel erg gammel aanvoelt – (helaas) nog niet helemaal bereikt. Maar dat neemt niet weg dat deze ode aan gelijkheid, waar zowel vrouwen als mannen straf uit de hoek komen van dit Fins, Deens, Zweeds en Frans gezelschap ons absoluut wist te bekoren. Ze hebben er allemaal erg veel goesting in, en dat straalt dan ook af op het publiek dat deze Circus I love you enthousiast onthaalt. Last but not least verdienen de witte sokken met rode hartjes van Sade nog een eervolle vermelding in dit verslag.

< Bert Hertogs >

Circus I love you speelt nog t.e.m. 13 juli 2019 op Zomer van Antwerpen. Er zijn nog enkele tickets verkrijgbaar via zva.be