Recensie Merol ★★★★★

Een vluggertje daarvoor ging Merol op de Lokerse Feesten. Haar allereerste internationale show telde vijfentwintig minuten en wat vloog de tijd voorbij als een lekker potje stomende seks! Heerlijk om zien dat deze Nederlandse sensatie dé hype waard is. Vocaal zong ze Niels Destadsbader/Debladblazer/Despatader op het hoofdpodium dat enkele weken geleden nog The Last Arena op Dour Festival was, wiens stem erg gecrispeerd klonk tijdens nummers als ‘Sarah’ en die meermaals vals zong, onder andere in een nummer als ‘Vlinders in haar buik’,  gewoon naar huis.

Je merkte ook gewoon dat de Nederlandse actrice en zangeres er erg veel zin in had. Merol bespeelde het publiek moeiteloos, ging elk hoekje van het podium af, en bleek achteraf nog tijd te maken om met de vele Belgische fans selfies te maken ook. Kortom: we zagen een optreden van een artieste met zo veel potentieel – het zou ons verbazen mocht ze géén potten breken in Nederland en bij ons de volgende maanden – dat vanaf nu kunnen zeggen dat je er wel mooi bij was tijdens haar fucking allereerste optreden in ons land de hele ervaring een extra dimensie bezorgde. Merol ontmaagde Vlaanderen en de Red Bull Music Room werd in no time zwanger van goesting om meer. Veel meer.

De rechttoe-rechtaan no nonsense stijl, de humor, de eenvoudige erg directe, soms zeer repetitieve teksten van Merol zijn gewoon aanstekelijk. Aan voorspel, rustig opbouwen doet ze niet mee. Meteen stak ze immers ‘Ik wil een kind van jou’ af terwijl ze naar een aantal toeschouwers wees. De fotograaf naast ons die we ergens in de veertig schatten, wist niet waar hij het had toen ze in zijn richting wees, alsof ie net de lotto had gewonnen. Kijk, als je die illusie weet te creëren al vanaf de allereerste seconden van je optreden, dan ben je gewoon geniaal.

Dat het Vlaamse publiek – met heel wat meisjes onder hen, voor hen geldt Merol als een voorbeeld van seksuele bevrijding in tijden dat krantenkoppen in Vlaanderen het hebben over jongeren die kennelijk (schijnheilig) preutser geworden zijn dan oudere generaties – zin had in het optreden, was al te horen wanneer een groep ongeduldige meiden ‘Haast u. Haast u. Wij staan te wachten. Loop loop loop loop loop loop loop loop. Veel te laat. Veel te laat’ aan het zingen waren tijdens de podiumwissel voor Merol zich helemaal kon beginnen smijten.

In ‘Bedgirl’ laat ze optekenen dat ze het niet zo heeft voor seks in Dixi’s op festivals, wc’s in vliegtuigen, op de bureau van de baas, in het meer of in eerste klasse. Neen, ze doet het liever in bed. ‘Borderline’, het derde nummer tijdens het optreden leek wel naar Vlaamse normen alsof we al bij de toegiften waren aanbeland. Merol had het publiek duidelijk om haar vinger gewonden en weten ophitsen met haar aanstekelijke elektronicabeats en opzwepende lyrics. Het nummer werd dan ook stevig meegeklapt.

‘Is Herman Brusselmans aanwezig?’ vroeg Merol naar de Vlaamse schrijver die ze als ‘bekendste beffer van Vlaanderen’ beschreef. Het publiek nam de rol van whistle voor haar rekening. Merol anticipeerde daar hilarisch op: ‘Jullie zijn mijn fluit vanavond’ terwijl de melodie in no time luidkeels meegezongen werd. We waren nog maar aan het vierde nummer tijdens het optreden en tekenden alweer een hoogtepunt op. ‘Ik vind jullie superleuk. Ik heb maar vijfentwintig minuten dus we moeten door.’ excuseerde de Nederlandse zich omdat ze haar bindteksten wel erg beknopt moest houden. Merol wou vooral – in tegenstelling tot Gers Pardoel eerder op het hoofdpodium die toch wel erg veel lult tussen nummers door om de boel te rekken – de vaart in haar optreden houden door gewoon de ene song na de andere op ons af te vuren. Weinig blabla, erg veel boem boem. Daar houden we van.

(lees verder onder de video)

Dit bericht bekijken op Instagram

Hou je bek en bef me! @merolmusic op @lokersefeesten. Haar eerste internationale show.

Een bericht gedeeld door Concertnews (@concertnieuws) op 2 Aug 2019 om 2:27 (PDT)

Na ‘Hé Rick, lekker bezig pik’ draaide ze haar rug naar ons toe en mochten we raden welk nummer er zou aankomen: ‘Geen reet’. ‘We gaan geen reet doen’ klonk het. Verder had Merol ook nog een nieuw, onuitgegeven nummer bij: het heerlijke repetitieve ‘Plek voor Jack’ waarin ze het heeft over het vaak bediscussieerde en zelfs wat controversiële einde van de film Titanic. Hoefde Jack wel te sterven, kon ie niet gewoon mee op het drijfhout met Rose? Op zo’n moment voel je dat je niet alleen naar een show van een uitstekende zangeres aan het kijken bent, maar ook een actrice die keuzes in de eigen sector in vraag durft stellen. Al laat ze ook wel horen dat ze de bevroren Jack als negenjarige destijds ook best nog sexy vond.

(lees verder onder de video)

Dit bericht bekijken op Instagram

Lekker met de meiden. @merolmusic op @lokersefeesten. Wat een feestje!

Een bericht gedeeld door Concertnews (@concertnieuws) op 2 Aug 2019 om 2:52 (PDT)

Merol werkte op de Lokerse Feesten naar een heerlijke climax toe met ‘Kerst met de fam’ en ‘Lekker met de meiden’. Het publiek begon stevig mee te springen op de beats, we zagen een aantal toeschouwers op de schouders gehesen worden en crowdsurfen, kortom: de sfeer werd erg uitgelaten. En toen ze het publiek in twee verdeelde om het zo nog wat extra op te winden tijdens haar slotnummer, voelde je het collectief klaarkomen met haar. En wij? Wij wilden als dat kon meteen nog een keer.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Ik wil een kind van jou
2. Bedgirl
3. Borderline
4. Hou je bek en bef me
5. Hé Rick lekker bezig pik
6. Geen reet
7. Plek voor Jack
8. Even helemaal niets
9. Kerst met de fam
10. Lekker met de meiden