Recensie Joseph Musical ★★★★1/2

Joseph and the amazing technicolor dreamcoat is de allereerste musical van Andrew Lloyd Webber en Tim Rice die ooit op het podium werd uitgevoerd. 51 jaar geleden kende de productie haar première, maar het was in 1991 toen Jason Donovan de titelrol speelde dat de musical letterlijk en figuurlijk een hit te pakken had met ‘Any dream will do’ in het London Palladium. 28 jaar later staat Jason Donovan opnieuw op de planken in dezelfde musical in hetzelfde theater. Maar deze keer speelt ie de rol van ‘The king’, de farao, waarbij ie de crooner, de Elvis in zich met overtuiging mag laten horen in ‘Song of the king’. Wanneer de man die ons onder andere in onze jeugd leerde dat we trouw moesten blijven aan onze liefde, niets ons kon doen scheiden van elkaar, het moeilijk is om te zeggen dat het uit is, en er te veel gebroken harten zijn in deze wereld, het podium opkomt in het tweede bedrijf volgt meteen een daverend applaus. Wanneer we hem kort na de voorstelling aan de stage door zien, blijkt Jason Donovan met de fiets naar zijn werk te zijn gekomen waardoor ie nog meer in onze achting stijgt terwijl we hem al sinds onze kinderjaren een van de coolste artiesten ever vinden.

In Joseph and the amazing technicolor dreamcoat, dat het Bijbelverhaal op een lichte cabareteske eendimensionale (en dus zeer toegankelijke) manier brengt, zien we dat Jozef de favoriete zoon is van Jacob. Zijn broers zijn dan ook jaloers en verkopen hem als slaaf. De vrouw van de Egyptische farao verleidt hem waardoor hij opgesloten wordt. Wanneer de farao te horen krijgt dat Jozef de toekomst kan voorspellen, laat ie hem bij hem komen. Jozef zegt hem dat er na 7 vette jaren, 7 jaren zullen volgen van hongersnood. De farao geeft hem dan ook de opdracht om voorbereidingen te treffen zodat het land de hongersnood kan doorstaan. Op die manier wordt Jozef de rechterhand en op de farao na de machtigste man in Egypte. De honger slaat toe bij zijn broers die naar Egypte komen om eten te vragen. Ze herkennen Jozef echter niet. Pas wanneer hij de broers een lesje leert door de jongste, Benjamin, valselijk van diefstal te beschuldigen, ziet hij dat zijn broers open staan voor berouw en belangeloosheid. Ze stellen immers voor om opgesloten te worden zodat hun jongste broer kan vrij zijn. Het is dan dat Jozef zich kenbaar maakt.

Vijftig minuten duurt het eerste deel, het tweede bedrijf een uurtje. De spanningsboog van Joseph and the amazing technicolor dreamcoat zit dus zeer goed alsook de timing zodat de allerjongste kijkers tijdens de Kids Week hun aandacht van begin tot einde bij het verhaal en de leuke songs kunnen houden. Andrew Lloyd Webber heeft dan ook een erg eclectische score afgeleverd met naast de klassieke musicalsongs als ‘Close every door’ en ‘Any dream will do’, ook een verwijzing naar het Franse levenslied in ‘Those Canaan Days’, en de cancan maar even goed ook naar de Caraïbische zomerse ritmes met de steel drums in ‘Benjamin Calypso’ waarin ook gebeatboxt wordt. Joseph is eigenlijk gewoon een erg slimme musical die eigenlijk refereert naar een cabaretvoorstelling.

Cast, ensemble en crew leveren een puike voorstelling af. Sheridan Smith draagt de voorstelling als verteller en kruipt ook met valse baard in de huid van Jacob waarbij ze onder andere uit haar rol stapt wanneer ze zegt dat zij het nog altijd is wanneer ze even haar ooglapje wegdoet. Verder weten Jason Donovan als de farao en Jac Yarrow als Joseph te overtuigen. Decors (basic in het begin, weelderig in Egypte), kledij en choreografieën zijn net als de live muziek die onder leiding staat van John Rigby die met een grote grijns naar het publiek kijkt wanneer het in de handen meeklapt tijdens de ‘Entr’acte’, tot in de puntjes verzorgd. Joseph and the amazing technicolor dreamcoat is dan ook een musical waar het publiek spontaan met veel plezier mee het ritme in de handen klapt zoals tijdens ‘Go go go Joseph’ en ‘The brothers came to Egypt/Grovel grovel’. Als toemaatje krijgt het publiek na de musical nog een best of in een hippe Joseph Megamix.

< Bert Hertogs >