Recensie Level Q ★★★★

Het spelplezier druipt er af bij Level Q van Lap vzw. In die zin dat de organisatie een heuse Lapdag organiseerde in het CC van Deurne. Met spelletjes, workshops, en de mogelijkheid om hun twee voorstellingen te zien: ‘Choco of kaas’ en hun recentste ‘Level Q’. En tussenin, op de middag was er tijd om te eten: boterhammen met choco of kaas, of wat had je gedacht.

Wat de producties van Lap vzw zo heerlijk maakt om naar te kijken is de grote mate van naturel, de combinatie van (theater)spel, circustechnieken en dans, die aanstekelijk werkt. In die zin dat je op den duur gewoon vergeet dat alles wel degelijk gechoreografeerd is. Alles lijkt immers spontaan te gebeuren op het moment zelf. Niets is minder waar. Level Q verwijst immers onder andere naar (fantasy)games als The Legend of Zelda en the Sims.

Een witte kruk staat op de verder lege scène. Iemand mag daarop gaan zitten uit het publiek. Pas dan kan de voorstelling starten. Een jongetje hoeft niet lang te twijfelen en zet de stap. Hij krijgt al meteen een raadsel voorgeschoteld: ‘Hoeveel cijfers ziet ie?’ De vier dansers komen op en blijken alle vier een intergalactisch sci-fi personage voor te stellen, elk met hun specifieke kenmerken en krachten. Ze vertrekken alle vier vanuit hun hoek die van bovenuit als vierkant belicht is. Van daaruit bewegen ze naar het midden van het grotere vierkant.

In de voorstelling integreert het kwartet ook verwijzingen naar spelletjes als ‘Schipper mag ik over varen’, kruiwagen, uitbeelden, gekke bekken trekken of ‘tikkertje poep’. Bij dat laatste spelletje moet je de ander een lap zien te geven op de poep. Wie het laatst overblijft, wint. De vier van Lap vzw geven er een lap op en gaan ervoor, zoveel mag duidelijk zijn. Een paar keer wordt het spel stilgelegd zodat diegene ‘die nooit verliest’ kan zien wat er precies gebeurd is en hoe het komt dat ie nu dood is in het spel. Eén ‘rewind’ blijkt niet genoeg. Er moet daarna nog een reconstructie aan toegevoegd worden volgens hem.

Een van de leukste vondsten vinden we met stip de beweging waarbij Dafne de knie van een van haar mannelijke tegenspelers gebruikt als een soort botsbal. De kinderen rond ons vinden de valpartijen en slides over de vloer door een van de explosieve mannen dan weer top. En wij vinden in het rollenspelletje Danaé Bosman als de wat domme Kimmie die niet goed reageert op Laetitia (Dafne) die haar lief in de woonkamer gewoon aan het afpakken is. Heerlijk naïef, een beetje weg van de wereld, niet goed beseffend wat er allemaal gebeurt, beweegt Danaé zich door de ruimte.  En ook het spelen met illusies achter een glinsterend doek vinden we erg leuk gebracht. Zo zien we de vier plots geen acht benen en voeten meer hebben maar slechts 4. Of verschijnen er minder hoofden om vervolgens een van de mannen wel érg lang te maken.

Uiteindelijk is Level Q vooral een voorstelling die kinderen aanzet om oplettendheid te zijn want er gebeurt en verandert meer en aan een sneller tempo dan je aanvankelijk zou durven vermoeden. Kledingstukken die veranderen, accessoires, tot zelfs een volledige switch van danseressen, … het minste wat je kan zeggen is dat je best dus op je hoede bent als toeschouwer van deze voorstelling. Verder maakt die ook komaf met vooroordelen. Zo stelt een van de mannen dat Uma (Danaë) vanmiddag wellicht vol-au-vent met frietjes gegeten zal hebben waardoor ie zijn winstkansen te hoog inschat. Volgens haar at ze een slaatje en dus kon ze op die manier flukser voor de dag komen dan de andere speler vermoedde. Schat je tegenspelers juist in, ook dat hoort erbij als je wil winnen.

Toegegeven, wij waren een van de 12 toeschouwers die goesting kregen in vol-au-vent met frietjes na het zien van Level Q. Maar vooral hadden we honger naar nog meer werk van Lap vzw. Misschien wordt die honger wel gestild volgend seizoen?

< Bert Hertogs >