Recensie An Index of Memories - Muziektheater Transparant

An Index of Memories is geen concert en het is ook geen muziektheater. Het is een geënsceneerd concert met als vertrekpunt de muziek. Deze muziek werd gecomponeerd door Annelies Van Parys. An Index of Memories kent zijn première in deSingel tijdens het Ars Musica festival.

Annelies Van Parys schreef ook de teksten die de basis vormen voor deze voorstelling. Hierbij baseerde ze zich op de gedichten van de Griekse dichteres Sappho. De Engelstalige teksten zijn van eigen hand. Oorspronkelijk was Van Parys op zoek naar bestaande teksten, maar ze botste steeds op een muur van auteursrechten.

De compositie van An Index of Memories is dan weer gebaseerd op twee eerdere composities van Van Parys: “Hymnoi” en “Poèma”. Deze beide composities werden geschreven voor zangeres Els Mondelaers, die we ook terugzien in deze voorstelling.

Herinneringen staan centraal in deze voorstelling. Hierbij staan de herinneringen van het vrouwelijke hoofdpersonage, met de Oudgriekse teksten van Sappho, en het mannelijke hoofdpersonage, met de Engelstalige teksten, tegenover elkaar. Haar herinneringen zijn emotioneler geladen en meer lyrisch. Zij zingt over verlangen terwijl haar mannelijke tegenspeler meer op een emotioneel kruispunt staat.

We vragen ons af of er wel degelijk twee personages in de voorstelling zitten en de mijmeringen niet aan één persoon toegeschreven kunnen worden. Van Parys laat dit in het midden en laat de toeschouwer er zelf zijn of haar eigen verhaal in zoeken.

Gaandeweg vervaagt de lijn tussen het vrouwelijke en het mannelijke personage ook. Dit is duidelijk terug te vinden in het vocaal trio dat aanvankelijk flarden tekst herhaalt en voorziet van commentaar, maar geleidelijk de twee soorten teksten gaat mengen.

De enscenering is eenvoudig gehouden met minimale decorstukken en sobere kledij. Meer moet er ook niet zijn. Zoals eerder gezegd is dit geen muziektheater en volgt de voorstelling geen vaste verhaallijn.

De connectie met het publiek is groot. Deze voorstelling vindt plaats op de kleine tribune van de Rode Zaal in deSingel. We zitten als het ware op de bühne van deze zaal en spelers komen tot rakelings bij het publiek.

An Index of Memories is een mooie voorstelling waar we echt van genoten. Die dualiteit van teksten lijkt in de compositie van Van Parys een mooie thuis te hebben gevonden.

Wij kunnen ons voorstellen dat de toeschouwer elk met een andere beleving deSingel buiten stapte. Deze voorstelling doet nadenken. Hoe vaak kan dat nog gezegd worden?

< Nathalie Charlier >