Recensie A girl missing ★★

Het probleem van A girl missing, de zevende film van regisseur Fukada Koji is dat het meisje dat vermist is, dat maar even is (een week om precies te zijn). Koji zoomt dan ook niet in op het personage Saki (Miyu Ozawa), het slachtoffer, maar wel op de thuisverpleegster Ichiko (Mariko Tsutsui). Die probeert angstvallig te verzwijgen dat de dader haar neef Tatsuo Suzuki (Ren Sudo) is. De pers krijgt er lucht van, wijdt een tweebladzijden tellend sappig artikel aan haar, en heeft het in de kop over: ’Is zij de horror verpleegster?’

Niet veel later staat een erg opdringerige tv ploeg voor haar deur die maar blijft aanbellen zodat ze niet anders kan dan haar parlofoon uit te zetten. Vervolgens geraakt die journalist tot aan de deur van het appartement waar hij lang op de deur blijft bonken en vervolgens dan maar een buurvrouw interviewt. Ook zal de ganse pers postvatten voor het administratief centrum van de thuiszorg en het ouderlijk huis van Saki. Saki’s zus Motoko (Mikako Ichikawa) zorgt er mee voor dat het geheim van Ichiko zo lang mogelijk geheim blijft. Ze lijkt zelfs iets te voelen voor de vrouw tot ze uiteindelijk dan toch met de pers praat.

Ichiko stapt naar een centrum voor slachtoffers. Daar kan ze haar verhaal doen, maar wordt ze niet geholpen omdat in hun ogen zij het slachtoffer niet is. Op korte tijd zal de vrouw nochtans erg veel schade ondervinden: ze zal ontslag moeten nemen, moeten verhuizen, en haar verloving met de gerenommeerde arts Kenji Tozuka (Mitsuru Fukikoshi) wordt afgeblazen omdat ze anders ook zijn reputatie zou beschadigen. A girl missing wordt dus op den duur vooral een state of mind-film, eerder dan een dramaprent die draait rond perceptie en imago en hoe hard een maatschappij kan reageren ten opzichte van familieleden van daders.

Je zou voor minder na zo veel gebeurtenissen voor een nieuwe ik willen gaan. Dat is dan ook wat we Ichiko onder de valse naam Uchida Risa in het begin van A girl missing zien doen wanneer ze een bezoek brengt aan de kapper Kazumichi Yoneda (Sosuke Ikematsu). Ze wil een nieuw kapsel en houdt de schijn hoog dat ze in een goede buurt woont. Met hem bezoekt ze tentoonstellingen. Maar in feite woont ze op een erg klein appartementje over hem zodat ze hem in het oog kan houden. Zijn liefje is Motoko.  Ichiko papt aan met de man om zo op een dag wanneer ze de lakens met hem deelt, enkele intieme foto’s van haar naar de vrouw te kunnen sturen via zijn smartphone. Op die manier wil ze haar kwetsen en het haar betaald zetten wat zij op tv verkondigde. Tot ze te horen krijgt dat het de man niet echt kan schelen omdat het koppel al uit elkaar blijkt te zijn. Tatsuo wil zijn excuses aan de familie aanbieden, maar die blijken al verhuisd en niemand mag hem of Ichiko daar iets over vertellen.

Voor de kijker maakt Fukada Koji A girl missing nodeloos complex door van de hak op de tak te springen tussen twee verschillende tijdslijnen (waarbij het kapsel van Ichiko de kijker enige houvast kan bieden). De ene tijdslijn is die tussen het verleden en het moment van de kidnapping, de andere is die 2 jaar tot na de kidnapping. Daarbij komt ook nog een verschil tussen (dag)droom en werkelijkheid. Het contrast tussen die twee periodes is zeer groot: een vrouw die haar zaakjes op orde heeft en zo goed als gesetteld is zien we in de ene periode, terwijl ze later helemaal aan de grond zit en haar leven terug van nul moet op zien te bouwen.

Met zijn 111 minuten is deze prent wat aan de te lange kant voor de beperkte storytelling die het voeren wil. Dit kon gebalder, en de hak op de tak montage werkt volgens ons tegen de film waardoor je op een erg afstandelijke manier naar de gebeurtenissen en het lot van Ichiko kijkt. Wel sterk is het einde waarbij zij de rollen omkeert en aan het verkeerslicht zich als een opdringerige vrouw voordoet omdat enkele zorgmedewerkers de tijd nemen om over te steken. Een ultiem beeld is het waarbij ze komaf maakt, en eindelijk haar emotie (woede) toont om het onrecht (of is het recht?) dat haar is aangedaan door de media, haar collega’s en voormalige verloofde.

< Bert Hertogs >