Foto: Concertnews

Welke Nederlandstalige nummers hadden de afgelopen jaren het meeste invloed op onze hoofdredacteur Bert Hertogs en waarom? Concertnews.be lijst ze op in ‘De 30 beste Nederlandstalige songs‘.

1. Paul De Leeuw – Bordeaux

Niets zo pijnlijk als liefdesverdriet. Niets zo verleidelijk als wat Paul De Leeuw in ‘Bordeaux’ zingt, om een vriend te vinden in de fles op de grond. De Nederlander mag dan wel gekend staan om zijn luchtigheid en humor in ons land en in Nederland. Hij heeft ook verdomd ernstig werk dat diep onder je huid gaat. Want als je naar het nummer luistert dat hij uitbracht op de plaat ‘Lief’ in 1997 dan zingt hij dat zó doorleefd, een tikkeltje schor zelfs en met een stem die licht overslaat dat je de pijn je kamer gewoon voelt binnendringen. Deze ‘Bordeaux’ is voor mensen die het moeilijk hebben een betere metgezel en biedt op een gezondere manier troost voor intens verdriet dan zijn alcoholische variant die een aanslag op je lever kan plegen. De beste fles die iemand je ooit aanbieden kan dus.

2. Louis Neefs – Mijn vriend Benjamin

Mijn vriend Benjamin werd negen jaar voor mijn geboorte uitgebracht maar is van alle tijden. Een cover is het van Bobbie Gentry. Dat lummelen. Dat zomerse van hot naar her gaan om iets te beleven, die levenslust ook. Het ervan pakken als je jong bent. Ikzelf ben een bariton. Dat betekent dat heel wat songs zingen voor mij letterlijk te hoog gegrepen is omdat ik die hoge noten niet aankan. Louis Neefs is een bariton. Niet moeilijk dat ik hou van zijn songs, zijn timbre, en specifiek dit nummer omdat het een miniatuurtje op zich is.

3. Philippe Robrecht – Magie

Het is Peter Vanlaets favoriete Vlaamse liefdeslied en ook dat van mij. Philippe Robrecht schreef een ongeëvenaard mooie tekst op een prachtige melodie. Onverwoestbaar en tijdloos.

4. Stef Bos – Tussen de liefde en de leegte

Die klarinet. Dat bloedmooie beeld van pendelen tussen liefde en de leegte en wat daartussen allemaal kan zitten, intrigeert me al jaren. Als cultuurjournalist heb je trouwens ook constant het gevoel onderweg te zijn, ook hier tussen de liefde (voorstellingen, concerten en films waar je erg enthousiast van wordt) en de leegte (dingen die je een waste of time achteraf bekeken vindt). Bos is altijd trouw aan zichzelf gebleven met zijn filosofische teksten over het leven. Hij schreef overigens een van de beste Samson & Gert nummers ooit: ‘Er zit meer in een liedje dan je denkt’. Dat slaat ook op deze song die me telkens weer blijft boeien.

5. Guus Meeuwis & Vagant – Het is een nacht

Kampvuurmeezinger bij uitstek die gewoon on-ver-woest-baar is. Guus is overigens een rasartiest die op het podium het best van al tot zijn recht komt. ‘Het is een nacht’ is een evergreen van jewelste. Hoe vaak heb ik deze song niet (a capella) (mee)gezongen?

6. De Mens – Dit is mijn huis

15 jaar geleden zag ik De Mens voor het eerst live. Dat was in het Sportpaleis tijdens een benefiet voor Tsunami 12-12 omdat de Tsunami in 2004 in Zuidoost-Azië bijna een kwart miljoen mensenlevens kostte en zeer veel materiële schade aanrichtte. De opbrengst ging naar het goede doel. Van die optredens in Merksems bekendste concertbunker herinner ik me ook de passages van Zornik en vooral ook dat van Admiral Freebee. Maar het is De Mens met die eenvoudige rechttoe rechtaan, recht uit het hart-teksten gegoten in onversneden rock die ik sindsdien ook ben blijven volgen inclusief Franks uitstekende, of zelfs op bepaalde vlakken nog boeiendere solocarrière.

7. Herman Van Veen – Als het net even anders was gegaan

‘Als het net even anders was gegaan’ zegt meteen alles. Een song die je niet alleen omwille van de thematiek meteen stil krijgt maar vooral ook doet nadenken over het ‘wat als’? Een song waarin Van Veen zijn vakmanschap toont. Elke noot, elk woord is perfect gedoseerd. In de huidige tijden waar het (extreem) rechtse gedachtengoed in veel landen zonder schroom aan populariteit wint, is het nummer actueler en relevanter dan ooit. Nie wieder Faschismus.

8. Kommil Foo – Ruimtevaarder

‘Beste banaan’, ‘De volgende’, ‘Ik vrees dat je man het weet’, ‘Worsten’, ‘Pijp uit’ – een song die op mijn begrafenis mag klinken - en ‘Ze houdt te veel van mij’ behoren tot mijn 7 favoriete Kommil Foo liedjes. Helemaal bovenaan pronkt Ruimtevaarder. Een nummer waar ook ik me herken. Over breken met het verleden. Met mensen die er genoegen in scheppen om je klein te houden, je beperken in je creatieve / journalistieke/ … vrijheid. Mensen, zoals leerkrachten ook, die je onterecht straffen of hun boekje te buiten gaan door zaken te insinueren en je te kleineren. In het eerste middelbaar kreeg ik minpunten omdat ik bij technisch tekenen bij technologische opvoeding een kamer had getekend die een privé bioscoopzaal voorstelde. Te veel fantasie vond de leerkracht dat ik had. Goed voor een -1. Achteraf bekeken, bleek ik mijn tijd in 1991 vér vooruit te zijn als je ziet hoe veel mensen home cinema geïnstalleerd hebben met grote flatscreens. Zoiets vergeet je niet.

9. Bart Peeters – Messias

Muzikaal behoort Messias dat Bart Peeters in 2006 uitbracht tot een van zijn strafste songs. Let vooral op de verschillende muzikale lagen en invloeden die zo opzwepend zijn en elkaar versterken dat het gewoon niet anders kan dat er een feest losbarst telkens hij het live brengt. De song wordt vakkundig neergelegd op de tonen van Beethovens Ode an die Freude wat meteen ook een statement is. En dan is er nog die prima tekst: ‘Wil er iemand mijn messias zijn?’ Straf. Zeer straf.

10. Clouseau – Kamerplant

Koen Wauters vindt het nog steeds een stom nummer dat ie zelfs probeerde te weigeren op de eerste plaat ‘Hoe zo’ van Clouseau. Hij vergist zich. Het is een van zijn beste. Hij heeft het een keer ingezongen in de studio en dacht dat het de plaat nooit zou halen omdat hij achteraf duidelijk meegaf dat hij het niet voelde. Stiekem werd die take zonder dat ie het wist opgenomen. Het lijkt een nummer te zijn waarvan Koen de impact onvoldoende weet in te schatten. Zo herinneren we ons nog levendig een busrit tijdens een daguitstap in onze kindertijd waar – vooral de meisjes – de song luidkeels mee keelden van voor naar achter en dat op repeat bijna de ganse trip. Een zelfs door Clouseau dus ondergewaardeerde topschijf. Wij – en met ons vele anderen – voelen het dus wél, nu Koen nog …

11. Marco Borsato – De waarheid

‘Hoe vertel je iemand dat de aarde niet meer rond is, dat de vogels niet meer vliegen en de zon niet langer schijnt? Hoe vertel ik jou dat 't leven dat je leefde en de liefde die je voelde binnenkort verdwijnt? Je raakt me kwijt.’ Wat een kanjer van een tekst die stevig binnenkomt en 24 jaar later nog steeds niets aan kracht ingeboet heeft, leverde John Ewbank af. De song gaat over een man die zijn vriendin wil vertellen dat hun relatie voorbij is maar hij weet niet hoe hij dat aan boord moet brengen. Het nummer staat op het gelijknamige album uit 1997.

12. Bart Herman – Ik ga dood aan jou

Uit 1993 dateert ‘Ik ga dood aan jou’ van Bart Herman. Het nummer haalde de eerste plek in de Vlaamse top 10. De song gaat over een geliefde missen die je heeft verlaten, tot het besef komen dat het over is terwijl je nog van haar houdt.

13. Marco Borsato – Vrij zijn

Heerlijk toch die tempowissels in Marco’s ‘Vrij zijn’ en die ‘komt ie!’ dat ie live er tussen gooit? De song komt uit zijn plaat ‘Als geen ander’ dat ondertussen 25 jaar oud is. Het nummer is een cover van Paolo Vallesi’s ‘Sempre’. In de originele Nederlandstalige tekst gaat het over een achttienjarig meisje dat nog even van het leven wil profiteren en vrij wil zijn voor ze zich wil binden. In een latere versie is het meisje niet langer vrij en hunkert ze om opnieuw vrij te kunnen zijn omdat de liefde uiteindelijk niet is gebleken wat ze ervan verwacht had.

14. Clouseau – Swentibold

Het was een tijd windstil geweest rond Clouseau in de jaren ’90. Die Engelstalige platen ‘Close Encounters’ en ’In every small town’ sloegen niet aan. Het succes van de beginjaren en de Clouseaumania was stilaan ook wat gaan liggen. Maar in 1995 ontving de groep – er zat maar liefst 3 jaar tussen hun vorige Nederlandstalige album ‘Doorgaan’ en ‘Oker’ – op de zeedijk in Blankenberge dubbel platina voor ‘Oker’ dat toen in België en Nederland 120.000 keer over de toonbank was gegaan in platenzaken. Ter info: om tegenwoordig dubbel platina te scoren hoef je ‘maar’ 40.000 exemplaren van je album te verkopen, ofwel een derde in vergelijking met 25 jaar geleden. Het zegt meteen ook alles over hoe de muziekindustrie de afgelopen jaren geëvolueerd is … Waarom we Swentibold selecteren? Omdat het doet dromen over een plek, het aards paradijs op een opgewekte melodie. En ook omdat die looks van Koen en Kris achteraf bekeken afschuwelijk waren. Kris met een baardje en lang haar: OMG! #FAIL

15. Lisa Del Bo – Vlinder

Een van de grootste stommiteiten ooit begaan is dat Lisa Del Bo in 1993 niet naar het Eurovisiesongfestival gestuurd werd met het fantastische ‘Vlinder’. Barbara Dex haalde het in de voorronde immers met ‘Iemand als jij’. In Ierland werd Dex laatste, maar ze hield er wel de Barbara Dex Award aan over die elk jaar uitgereikt wordt voor de slechtst geklede artiest op het liedjesfestival. Nog steeds klinkt ‘Vlinder’ erg fris in de oren en dat heeft zonder twijfel ook te maken met de ritmische begeleiding op xylofoon.

16. Willy Sommers - Als een leeuw in een kooi

Ik was erbij toen ‘Als een leeuw in een kooi’ van Willy Sommers een van zijn grootste hits werd bij Tien om te Zien in 1989. En ja, 2 jaar geleden stond ik ook in de Marquee van Pukkelpop om te zien hoe Sommers op zijn eentje het hokjes denken bij muzikaal alternatief denkend Vlaanderen brak. ‘Als een leeuw in een kooi’ kon dan ook niet ontbreken in deze lijst.

17. Volumia – Afscheid

‘Passie’ van Clouseau schat ik hoog in als break up-song. Maar ‘Afscheid’ van Volumia behoort toch zonder twijfel tot een van de sterkere binnen het genre. Tranen leverde het gegarandeerd op wanneer je deze song op de laatste avond van een jeugdvakantie draaide. Het besef kwam dan bij veel jongeren dat ze tien dagen de tijd van hun leven (vaak voor het eerst zonder ouders op vakantie) hadden beleefd.

18. Bart Kaëll – Ik weet niet wat ik doe

Bart Kaëll heeft net als zowat alle Stock Aitken and Waterman producties eind jaren ’80 begin jaren ’90 een ontzettende impact gehad op mijn jeugd. Bewijs daarvan was wellicht dat ik ‘Duizend terrassen in Rome’ ooit op een Mini Playbackshow als kind heb gebracht in Merksem. De presentator van dienst was niemand minder dan Mark Tijsmans. Een van onze lokale (musical)helden en auteur van jeugdboeken. ‘Ik weet niet wat ik doe’ behoort naast ‘Sprakeloos’, die een goeie tweede is, tot het beste wat Bart Kaëll ooit heeft uitgebracht. Tekst en muziek zijn van Penny Els en Bart Kaëll.

19. Ingeborg - Door de wind

Stef Bos als achtergrondkoortje bij ‘Door de wind’ van Ingeborg. Het blijft zowel een geniale als opvallende keuze, die achteraf bekeken immers niet zo gek vaak voorkomt. Meestal wordt er namelijk geopteerd voor een vrouwelijke backing. ‘Door de wind’ uit 1989 dat de dertiende plaats haalde op het Eurovisiesongfestival, behoorde ook steevast tot mijn opwarmingsoefeningen piano (wie me ietwat kent weet dat ik een attest van de hogere graad deeltijds kunstonderwijs piano bezit, kortom: ik heb mijn muziekacademie afgemaakt). Op basis van die melodie sloeg ik vaak aan het improviseren en creëerde ik medleys met andere songs die op dat moment vaak op de radio te horen waren door ze in een beweging te laten overgaan met elkaar. Afhankelijk van mijn temperament van de dag konden die staccatonoten op ‘Door een zee van afstand. Door een muur van leegte.’ er al eens wat steviger uitkomen dan anders. De muziek en de tekst zijn van Stef Bos. 31 jaar later zorgt het nummer nog steeds voor kippenvel, zeker in de versie met live orkest.

20. Yasmine – Ik tover jou

Die allereerste keer dat ik Yasmine in het Sportpaleis zag optreden tijdens een Tien om te Zien special in een uitverkocht Antwerps Sportpaleis begin jaren ’90 gebeurde er iets met mij. Iets wat Kristel Verbeke later zou beschrijven als je hart dat een sprongetje maakt. Zeker, met de jaren en de vele concerten, podiumvoorstellingen en films (meer dan 200 per jaar) die ik zie, is het nu eerder een zeldzaamheid. Maar het gebeurt nog wel, dagenlang dwepen nadat je iets fantastisch goed zag, wat een vergelijkbaar gevoel is met een coup de foudre. Jaren na die eerste keer in het Sportpaleis betoverde Yasmine me opnieuw met ‘Ik tover jou’, toen op de zeedijk in Blankenberge. Wat een artieste. Wat een pracht van een vrouw en hoe vakkundig wist ze die camera’s te bespelen! Wat een gemis. Konden we haar maar terugtoveren.

21. Sabien Tiels – Hou je morgen nog van mij?

1996 was het jaar dat Sabien Tiels zich op de Vlaamse kaart zette als artieste met ‘Trein’ en 'Moeder van mijn moeder'. Tiels trad onder andere op in Carré waar de BRTN (nu VRT) voor TV1 destijds ‘De Muziekdoos’ opnam, een liedjesprogramma dat net als Tien om te Zien focuste op Vlaamse producties. ‘Hou je morgen nog van mij?’ uit haar debuutalbum heeft iets dubbel. Het is een liefdeslied, maar tegelijk ook een song waar twijfel in zit, verlatingsangst.

22. Günther Neefs – Ik laat me gaan

Günther Neefs is gewoon een vakman. Dat bewijst ie in deze live versie van ‘Ik laat me gaan’ dat hij bracht op Radio 2’s Eregalerij 2 jaar geleden. De song uit 1991 behoort tot zijn betere Nederlandstalige werk.

23. Peter en zijn Rockets - Kom van dat dak af

Wat een heerlijk swingende melodie, die ‘Kom van dat dak af’ van Peter Koelewijn uit 1959. Stoelen aan de kant, meezingen en dansen maar. Wat vaak het geval ook was toen het nummer tijdens het Swingpaleis passeerde. Ambiance gegarandeerd! ‘Kom van dat dak af’ werd zowel in Nederland als in Vlaanderen een nummer 1-hit.

24. Het Goede Doel – België

In 1983 was Het Goede Doel in goeden doen met België, een ode aan ons landje. In coronatijden waarbij staycations en weekendjes in eigen land gepromoot worden, kon deze hit niet ontbreken in onze lijst. In Nederland haalde het de nummer 4 in de charts, bij ons de negende stek.

25. V.O.F. De Kunst - Een kopje koffie

In tegenstelling tot heel wat mensen op deze aardbol, heb ik jaren geleden cafeïne uit mijn leven gebannen. Wat niet wegneemt dat deze klassieker ‘Een kopje koffie’ van V.O.F. De Kunst 33 jaar na datum nog steeds blijft smaken. Het is overigens een cover van Roberto Carlos’ ‘Verde e amarelo’.

26. Willy Sommers en Wendy Van Wanten - Kijk eens diep in mijn ogen

‘Kijk eens diep in mijn ogen’ dateert van 1991. In die zomer haalde het nummer, toch wel een erg opmerkelijke samenwerking tussen Willy Sommers en Wendy Van Wanten, een top 5 notering in de Vlaamse top 10. Het is een opvallend ondeugend duet. Telkens de twee op het podium kropen van het openluchtpodium van Tien om te Zien in Blankenberge spatte het speelse en het plezierige van het scherm. Let vooral ook op het contrast: Sommers probeert zijn sérieux te behouden en gefocust te blijven terwijl Wendy voor behoorlijk, en dat is nog zacht uitgedrukt, afleiding zorgt..

27. Gunther Neefs – Daarom zeg ik nee

‘Daarom zeg ik nee’ van Gunther Neefs dateert van 1991 en staat op zijn album ‘Hier in dit land’ dat een van de eerste cd’s was die ik als tienjarige in de lokale muziekwinkel kocht. Ik pendelde steeds tussen de Gramo, de Free Record Shop en Fnac om prijzen te vergelijken. Dat leverde soms verschillen op tot wel 200 Belgische frank en meer voor hetzelfde schijfje. Gramo bood een cd toen vaak aan de scherpste prijs aan. De meeste albums in mijn collectie uit die tijd hebben dan ook een sticker van die winkel die over de barcode kleeft. Tijdens de opening van een autowinkel op de Ijzerlaan in Antwerpen trad Gunther Neefs op. Het was een van de eerste optredens, weliswaar live on tape, waar ik als kind alleen naartoe ging op mijn nieuwe fiets. Ik herinner me nog de vele twijfels of ik er wel naartoe zou gaan. Niet alleen was het een tijd dat er wel wat fietsen gestolen werden, het was ook de tijd dat er in die buurt kinderen vermist geraakten en in de handen vielen van mensen met slechte bedoelingen. Dat alles noopte mijn generatie uiteindelijk aan tot voorzichtigheid wat zich tot op heden ook vertaalt in de beslissingen die ik op professioneel vlak neem.

28. Will Tura - Mooi ’t leven is mooi

Mooi ’t leven is mooi is een cover van Help, ¡ayúdame! van Tony Ronald. Ronald bracht het in 1971 uit, Tura in 1989 en werd zo de eerste nummer 1 hit bij Tien om te Zien op VTM. Een belangrijk muziekprogramma op de Vlaamse commerciële zender die Nederlandstalige muziek opnieuw onder de aandacht bracht waardoor deze muziek een tijdlang erg populair werd en sterke verkoopcijfers kon voorleggen. ‘Een ongeval is zo gebeurd’ zingt Tura in het nummer. Op 8 oktober 1988, enkele maanden voor hij het nummer inblikte had de artiest een zwaar auto-ongeval.

29. Bart Kaëll – Mooi weer vandaag

Binnen zijn genre behoort Bart Kaëll met stip tot een van de beste performers. 12 jaar geleden bewees hij dat toen hij 25 jaar op de planken vierde in de Zuiderkroon in Antwerpen. Kaëll heeft erg veel te danken aan Henny Huisman, zo werd hij de presentator van de Soundmixshow en de Mini Playbackshow tijdens de beginjaren van VTM. Die programma’s waren al gekend en geliefd bij het Vlaamse publiek dat tot voor de komst van de eerste Vlaamse commerciële zender kennis maakte met deze populaire tv formats op de Nederlandse televisie. Mooi weer vandaag is een van Barts evergreens uit 1993 dat hij samen met Johan Verminnen schreef. Het nummer is ook een populaire kringdans geworden op jeugdvakanties. Het aanstekelijke ritme en de positieve vibes maken de song tijdloos. Dat #LikeMe het nummer recent in een nieuw jasje stak, is daar een mooi bewijs van.

30. Boysband – Blijf aan de schoolpoort staan

‘Blijf aan de schoolpoort staan’ dateert van 1997. Uit een tijd dat je gewoon nog kon blijven hangen voor of na schooltijd aan de schoolpoort. Dat is met de start van het nieuwe schooljaar 2020-2021 wel wat anders. Leerlingen worden opgeroepen om meteen naar huis te gaan want samenscholingen zijn verboden tijdens corona, ook voor de poorten van een onderwijsinstelling. De song kent een heerlijke choreografie, die een eigen leven begon te leiden tijdens jeugdvakanties, en ademt helemaal de 90’s uit toen tienermeisjes spontaan begonnen te gillen en meer als ze hun favoriete boybands op de radio hoorden of op een muziekzender op tv zagen. 'Blijf aan de schoolpoort staan' werd geschreven door Miguel Wiels en Peter Gillis.

< Bert Hertogs >