Recensie Newsies ★★★1/2

Wie sociale strijd, eind negentiende eeuw en musical zegt, denkt daarbij wellicht spontaan aan Daens. Aan de andere kant van de plas, produceerde Disney de Broadwaymusical Newsies naar de gelijknamige film uit 1992. Die musical, die net als Daens gebaseerd is op waargebeurde feiten, werd drie jaar geleden opgenomen in het Pantages Theatre in Hollywood. Een voorstelling die bijna volledig de kaart trekt van dans, van zowel tapdans tot flikflaks en streetdance. Neem daarbij de muziek van Alan Menken (o.a. The Little Mermaid, Beauty and the Beast, Aladdin, Pocahontas, The Hunchback of Notre Dame, Hercules) wiens signatuur je ook hier met die meeslepende romantische partijen moeiteloos herkent en – dat werd tijd - een belangrijke rol voor een recensente, en je hebt een show die absoluut de moeite is om te kijken op Disney+.

We gaan meteen het minpuntje van deze musical voor zesplussers meegeven: er zijn op het moment dat we dit schrijven geen Nederlandstalige ondertitels beschikbaar. De vraag is echter of dat überhaupt nodig is. Qua storytelling is Newsies – dat in 2012 twee Tony Awards won voor beste choreografie en beste muziek - namelijk eerder beperkt.

Op een dag beslist Joseph Pulitzer (John Dossett), de krantenbaas van The World, om in plaats van 50 centiemen, 60 te vragen per 100 exemplaren aan de krantenjongens. Die zouden eigenlijk op de schoolbanken moeten zitten maar omdat ze het thuis al niet al te breed hebben, werken ze, onder andere als krantenjongen, of in sweatshops aan zeer lage lonen en nemen ze ook een risico. Zij nemen namelijk exemplaren betalend af om die dan door te verkopen. Het is als het ware een vorm van (kinder)slavernij waarin ze zich bevinden.

Les Jacobs is bijvoorbeeld nog maar net tien. Jack Kelly (Jeremy Jordan) stelt ‘m voor zich als zevenjarige voor te doen: ‘want hoe jonger je bent, hoe makkelijker je verkoopt’ weet ie. Les zal al snel doorhebben dat medelijden opwekken door bijvoorbeeld te stellen dat ie een wees is bij vrouwen op straat werkt. En Jack? Die weet als geen ander dat je best straffe headlines verzint als het een zwakke editie is die je aan de man moet brengen. Het ergst van al ben je af als jongere in het jeugddetentiecentrum The Refuge waar het krioelt van het ongedierte. Crutchie (Andrew Keenan-Bolger) – die het weer kan voorspellen met zijn rechter verlamde voet - belandt er in nadat hij tijdens een protestactie is opgepakt. Hij laat weten dat het eten er al met al nog niet zo slecht is, wellicht ook omdat ie nog geen eten gekregen heeft ...  

Jack Kelly (Jeremy Jordan) weet dat hij iets moet doen om de situatie van alle krantenjongens te verbeteren. Hij stelt dan ook voor om te staken. Op een vaudevillevoorstelling van Medda Larkin (Aisha De Haas) komt hij recensente Katherine Plumber (Kara Lindsay) tegen. Ze worden elkaars love interest en zij komt zo ook te weten waar hij mee bezig is. Als recensente werkt ze voor the New York Sun en nu ziet ze haar kans schoon om eindelijk eens hard nieuws te kunnen coveren als vrouw wat destijds, we zijn in 1899, vooral een mannenaangelegenheid was. Ze neemt interviews af, merkt dat Jack over sterke grafische skills beschikt en stimuleert zijn talent, en zal uiteindelijk een coverstory brengen over het protest verwijzend naar de strijd tussen David en Goliath, die niet in goede aarde valt bij Pulitzer die uiteindelijk haar vader blijkt te zijn.  

Al snel zal de interesse om te staken verslappen omdat de jongens nu eenmaal geld nodig hebben en dus vast zitten in hun situatie. Pulitzer zet zijn eigen dochter ondertussen op een zwarte lijst en over de staking mag niet langer gesproken worden in de media. Jack zelf wordt ook benaderd en krijgt geld toegestopt om het verzet te staken. Maar uiteindelijk krijgt hij de steun van andere krantenjongens, van onder andere Brooklyn en de Bronx en weet Jack Pulitzer te overhalen dat ze best samen tot een deal komen. Want de krantenbaas ziet ondertussen zijn verkoopcijfers tot 70% dalen terwijl hij met zijn maatregel net meer wou verdienen ...

Meerdere staande ovaties zien we het publiek geven tijdens deze Newsies The Broadway musical. Tot de betere nummers van het duo Alan Menken (muziek) en Jack Feldman (tekst) horen zeker het uptempo ‘Once and for all’ dat hoopvol is om de nakende verandering en een nieuwe wereld (waar hoorden we dat nog in een Alan Menken-lied?). En tenslotte stippen we ook het strijdlustige nummer ‘1 voor allen, allen voor 1’ ‘Seize the day’ aan waarbij wervelend gedanst wordt onder andere op krantenpapier in de grandioze instrumentale passage van dat nummer.

< Bert Hertogs >