Recensie Mulan ★★★★

Neen, ons ga je niet vertellen dat het altijd al het plan was van Disney om Mulan uit te brengen op haar streamingkanaal Disney+ zonder dat te koppelen aan een bioscooprelease. De coronapandemie laat het Huis van de Muis gewoon geen andere keuze. Nu al wordt er gezegd dat wereldwijd de bioscoopsector pas eind 2021 terug wat genormaliseerd zal geraken, hoewel ze weliswaar wellicht ook dan nog slechts een beperkt aantal toeschouwers zal mogen ontvangen. Mulan van de Nieuw-Zeelandse regisseur Niki Caro is gewoon voor de bioscoop gemaakt. De prent combineert fantasy met actie en avontuur. En ja, bij momenten schurkt Caro dicht aan bij Marvels superheldenfilms. Yifei Liu draagt de prent als Mulan.

De verschillen tussen de tekenfilm uit 1998 en deze film zijn gigantisch. Neen, ‘Reflection’ zal je hier niet gezongen horen door Liu tijdens de film. Daarvoor moet je wachten tot de aftiteling. Het is geen musicalfilm dus. Wel komt het instrumentale thema van ‘Reflection’ een paar keer terug tijdens enkele cruciale scènes zoals die wanneer Mulan als eerste met twee gestrekte armen en aan beide handen een gevulde houten emmer met water de top van een berg bereikt (in de tekenfilm bereikt Mulan de top van een houten balk waar een pijl in steekt). Dan horen we de dwarsfluit het thema uit ‘Reflection’ spelen. En uiteraard mag die niet ontbreken wanneer ze op het einde door de keizer van China (Jet Li) voorgesteld wordt om Officier te worden in de Keizerlijke Orde wat Mulan aanvankelijk weigert omdat ze iets goed te maken heeft met haar familie: ze stal het harnas, paard en zwaard van haar vader en verloor in de strijd ook diens zwaard.

Het aantal verschillen tussen de tekenfilm en deze prent valt niet op één hand te tellen. Géén hagedis Mushu die zich als een Chinese draak voordoet of krekel hier die het avontuur met Mulan beleven. Wel heet een van de collega’s van Mulan in opleiding Cricket en wordt ze beschermd door de feniks, symbool voor kracht blijven putten uit iets, uit je as durven herrijzen en daar sterker uit worden.

Wanneer we die feniks voor het eerst zien opduiken in deze Mulan, is dat best wel wennen. ‘Wat doet die (strand)vlieger hier?’ is het eerste dat dan ook in ons opkwam. In deze film stelt Mulan wanneer ze in opleiding is om een krijger te worden het douchen uit door steeds de wacht te houden ’s nachts. In de scène waarbij ze ’s nachts een meer ingaat om zich te wassen nadat haar collega’s haar erop attent hebben gemaakt dat ze stinkt, wordt ze niet geholpen door haar paard zodat ze zich niet zou bloot moeten geven als vrouw zoals het in de tekenfilm te zien is. Hier keert ze haar rug gewoon letterlijk en figuurlijk toe naar Honghui (Yoson An) die haar die dag uitdaagde in een gevecht. In de tekenfilm komen ook de andere mannen het water in. Hier, wellicht om het allemaal wat geloofwaardiger te houden, is dat niet het geval.

Ze slaapt ook niet in een eigen tent maar tussen de andere mannen waardoor het erg riskant wordt om ontdekt te worden. Vrouwen binnensmokkelen in het kamp betekent de dood, klinkt het op de eerste dag dat commandant Tung (Donnie Yen) zijn nieuwe rekruten toespreekt. In de tekenfilm zal Mulan zich vermommen ook door een korte coupe aan te nemen. In deze versie houdt ze haar lange haren maar moet ze haar borsten wel platdrukken. Deze Mulan is dan ook een stuk realistischer al zijn de actiescènes dat dan weer niet. Of wat had je gedacht van soldaten die een muur verticaal gewoon kunnen oprennen? De keuze van Niki Caro om het allemaal wat realistischer en bij momenten grauwer te maken (wat dan weer fel contrasteert met de felle kleuren van traditioneel China die we te zien krijgen), betekent ook dat deze film behoorlijk wat inlevert op vlak van magie.

Een van de fraaiste scènes uit de tekenfilm, waarin de krekel een brief in Chinese tekens ‘tikt’ waarop een leugen staat: dat hun bataljon zou opgeroepen zijn voor de strijd terwijl in realiteit de vader van de commandant die een ander regiment leidde gedood is en alles platgebrand op een popje na, haalde deze live actionversie helaas maar anderzijds wel begrijpelijk niet.

In de tekenfilm strijden de krijgers tegen de Hunnen. In deze nieuwe versie zijn dat de Rouran onder leiding van Böri Khan (Jason Scott Lee). Een nieuw personage wordt ook geïntroduceerd: Xianniang (Li Gong). Zij is een vrouw die net hetzelfde meemaakte als Mulan. Ze vocht mee met krijgers die haar verbanden wanneer bleek dat ze een vrouw was. ‘Samen nemen we onze plaats in.’ stelt ze dan ook aan Mulan voor. Alleen blijft die laatste wél loyaal aan de keizer en wil ze strijden voor het rijk terwijl Xianniang die een heks is en kan veranderen in een valk partij koos voor de Rouran die het rijk bedreigen en willen overnemen. Xianniang ziet echter in dat zij uiteindelijk gebruikt wordt en niet meer dan een slaaf is van Böri Khan.

Nog verschillen tussen de tekenfilm en deze live actionfilm? Onderweg naar het strijdtoneel spelen de hagedis en de krekel wat, wat tot een ontploffing leidt in de tekenfilm. Ook die scène is niet te zien in de nieuwe film wat logisch is. Zelfs de cruciale scène waarin Mulan het laatste kanon richt op een rots die dan neerstort op de Hunnen is in de nieuwe film veranderd. Hier is het Mulan die de Rouran op het verkeerde been zet en doet geloven dat ze ook langs achter aangevallen worden terwijl ze in werkelijkheid daar alleen is. Daardoor beslissen ze om hun lepelblijde om te draaien. Hun loodzware stenen bal besmeuren ze met pek voor ze die in de fik steken en richting Mulan schieten. De bol komt in de gletsjer terecht. Door de impact creëert dat een heuse sneeuwlawine.

In de tekenfilm redt Mulan haar commandant waardoor ze quitte staat met hem en daardoor gespaard wordt van de dood wanneer ze ontdekt wordt dat ze een vrouw is nadat ze geblesseerd is geraakt. In de live actionfilm out ze zich gewoon nadat ze de Rouran door haar list heeft overwonnen. De finale in de tekenfilm moet ze aanvankelijk zelf zien te klaren omdat niemand naar haar goede raad wil luisteren. Mulan bedenkt dan een list door met de anderen, die dan verkleed zijn als vrouw, het Keizerlijk Paleis binnen te sluipen.

In de live actionfilm laat Niki Caro dat niet gebeuren maar verwijst ze even naar Peter Pan in een ‘I believe Hua Mulan’-scène waardoor Mulan samen met haar collega’s naar de keizer kunnen. Er komt dus geen van de pot gerukte travestiescène aan te pas. Wat ook anders is, is de confrontatie tussen Mulan en Böri Khan die de Keizer gevangen houdt. Die vindt buiten de muren van de Verboden Stad plaats op een terrein waar nog gebouwd wordt. De finale speelt zich dus tussen hen drie af zonder publiek, wat wél het geval is in de tekenfilm.

Wat uiteraard en gelukkig maar wél behouden bleef, is het feministische thema in Mulan. Het hoofdpersonage past immers voor een traditionele rol als vrouw. Een man dienen door zwijgzaam en onzichtbaar te zijn? Nee, bedankt! De kwaliteiten die de koppelaarster in een goede vrouw ziet: stil, beheerst, gracieus, elegant, evenwichtig en beleefd zijn, ruilt ze dan ook maar al te graag in voor trouw, dapper en oprecht zijn waaraan ze toegewijd zijn aan de familie toe wil voegen.

Verder geeft de film mee dat je niet je plaats moet kennen maar je plaats moet durven innemen en als je een sterke chi hebt, dat talent nooit mag onderdrukken of verbergen. Last but not least moet deze Mulan net als Elsa in Frozen op het einde van de film niet trouwen om haar dromen te realiseren en nog lang en gelukkig te leven. Iets waar die 45% singles en alleenstaande ouders die ons land rijk is zich wellicht aan kunnen optrekken.

Tijdens de aftiteling krijgen we ‘Loyal Brave True’ door Christina Aguilera te horen en jawel hoor, ‘Reflection’ mag uiteraard ook daarna in een gezongen versie niet ontbreken. Eerst wordt het thema van Mulan gezongen door Christina Aguilera, daarna door hoofdrolspeelster Yifei Liu in het Mandarijns.

< Bert Hertogs >