De Tijdloze 30

Foto: Concertnews

Heel wat liedjes hebben bewezen dat ze de tand des tijds ruimschoots overleefd hebben. Het is dan ook niet eenvoudig om er 30 uit te kiezen waar iedereen zich zal achter scharen. Dit is mijn persoonlijke keuze van 30 tijdloze nummers die stuk voor stuk hun strepen in de muziekgeschiedenis verdiend hebben. Veel plezier met mijn selectie.

1. Take Me Home, Country Roads – John Denver

Bill Danoff en Taffy Nivert waren dit nummer voor Johnny Cash aan het schrijven toen John Denver zich bij het project voegde. Hij hield het nummer voor zichzelf en bracht het uit in 1971. En de rest is geschiedenis. ‘Take Me Home, Country Roads’ is een nummer dat bij (bijna) elke gelegenheid past: het was een meezinger op familiefeestjes, lang geleden op Italiëreis zongen we het uit volle borst mee toen we met de groep in de gietende regen stonden te wachten op de waterbus in Venetië, mijn pa zette het op het ‘cassetje voor onderweg’ wanneer we met de auto op reis gingen naar Oostenrijk, mijn tante vroeg het steeds weer aan toen de live-band om verzoekjes vroeg op reis in Sri Lanka en we vervolgens getrakteerd werden op het fonetisch Engels van de locals … Aan dit nummer kleven heel wat heerlijke herinneringen. En daarom is het wat mij betreft een absolute nummer één in een lijst van tijdloze nummers.

2. My Way – Elvis Presley

In 1967 schreef Claude François een tekst over een moeilijke relatie op een melodie van Jacques Revaux en noemde zijn lied ‘Comme d'habitude’. Paul Anka hoorde het nummer tijdens een bezoek in Frankrijk en vroeg of hij het mocht hertalen naar het Engels. In zijn uitvoering werd het een lied over iemand die op het einde van zijn leven terugkijkt op de route die hij heeft bewandeld en de foute keuzes die hij onderweg maakte. Hij noemde zijn vertaling ‘My Way’ en wist Frank Sinatra te overhalen om het lied uit te brengen. Sindsdien is het nummer ontelbare keren gecoverd, vertaald en mishandeld. Elke crooner heeft het wel eens gezongen en het moet de nachtmerrie zijn van elke karaokebar-uitbater die verplicht is om elke keer weer te horen hoe dronken klanten deze klassieker volledig vermassacreren. Het is dan ook niet te verwonderen dat ‘My Way’ als een van de eerste titels op papier kwam toen ik De Tijdloze 30 aan het kiezen was. Er bleef alleen de vraag: “Welke versie ga ik kiezen?” Gek genoeg was ook deze keuze sneller gemaakt dan ik had gedacht. Het is niemand minder dan Elvis Presley die met zijn versie van ‘My Way’ de tweede plaats mag bekleden in mijn lijst De Tijdloze 30. Hij mocht als zanger niet ontbreken in mijn lijstje en het is een van de meest pakkende uitvoeringen die er zijn. De concert-versie uit 1977 toont beelden van de laatste keer dat hij het live zou zingen en wanneer ik het beluister en bekijk, lijkt het wel op zijn lijf geschreven.

3. Dancing Queen – ABBA

Geen enkele popgroep heef in Europa zo’n stempel gedrukt op de muziekgeschiedenis van de jaren ’70 en het begin van de jaren ’80 als ABBA. We zouden bij Concertnews.be een lijstje kunnen maken met de favoriete 30 ABBA -songs en waarschijnlijk nog altijd niet alle hits van deze groep aan bod kunnen laten komen. Het was dus niet evident om er één uit te kiezen om in deze lijst De Tijdloze 30 op te nemen. Op plaats 3 in de lijst heb ik ‘Dancing Queen’ van ABBA gezet. De reden is eenvoudig: van alle ABBA-nummers is dit waarschijnlijk het lied dat echt elke generatie mee kan zingen. Jong en oud gaan nog altijd uit de bol op de discotonen uit 1976.

4. Hallelujah – Leonard Cohen

Af en toe kom je liedjes tegen die door elke generatie opnieuw worden opgepikt en doorgegeven aan een nieuwe generatie muziekfans. ‘Hallelujah’ van Leonard Cohen is daar een zeer goed voorbeeld van. In 1984 verscheen zijn uitvoering van dit religieus geïnspireerd lied waarin de relatie tussen koning David en Batseba prominent aanwezig is. In 1994 kwam de legendarische coverversie van Jeff Buckley uit. In 2007 zet Bon Jovi het nummer op plaat en in 2001 werd de cover van Rufus Wainwright gebruikt in de soundtrack van ‘Shrek’. Toen in 2010 een natuurramp het eiland Haïti trof, namen Natalia en Gabriel Rios het nummer op ten voordele van de slachtoffers. In 2016 werd het nummer bij een nieuwe generatie geïntroduceerd toen de groep Pentatonix scoorde met een a capella-versie van ‘Hallelujah’. Geen wonder dus dat ‘Hallelujah’ van Leonard Cohen op een welverdiende vierde plaats staat in mijn lijst De Tijdloze 30.

5. Fly Me To The Moon – Tony Bennett (MTV Unplugged)

Je kan op heel veel manieren zeggen dat je van iemand houdt. “Vlieg met me naar de maan.” is misschien niet de eerste zin die in je hoofd op zou komen, maar het was wel wat Bart Howard in 1954 op papier zette. Sindsdien hebben heel wat grote namen als Ella Fitzgerald, Julie London, Michael Bublé, Diana Krall en Frank Sinatra ‘Fly Me To The Moon’ op plaat gezet. In 2012 mocht ik crooner-legende Tony Bennett aan het werk zien in de oude Koningin Elisabethzaal en daar bracht ook hij dit legendarische nummer. Hij legde zijn microfoon op de vleugelpiano en zong daar, ondanks zijn gevorderde leeftijd, onversterkt deze klassieker voor zijn publiek. Het werd een onvergetelijk moment. En daarom heb ik de unplugged-versie van ‘Fly Me To The Moon’ door Tony Bennett op de vijfde plaats gezet in mijn lijst De Tijdloze 30.

6. Sweet Caroline – Neil Diamond

Sommige nummers brengen gewoon sfeer vanaf het moment dat je de eerste noten hoort. ‘Sweet Caroline’ van Neil Diamond is zo’n song. In 2011 mocht ik zelf ervaren wat dit lied doet als je het loslaat op een afgeladen Sportpaleis. Je krijgt gewoon een instant feestje waarbij iedereen spontaan gaat meezingen en meedansen. De kracht van dit nummer is ook Vlaams schlagerzanger Christoff niet ontgaan en in 2011 bracht hij een Nederlandstalige versie uit van dit nummer. Persoonlijk blijf ik graag bij het origineel en daarom staat ‘Sweet Caroline’ van Neil Diamond op de zesde plaats in mijn lijstje De Tijdloze 30.

7. The Way We Were – Barbra Streisand

Algemeen genomen heb ik weinig last van FOMO. Als redactrice voor Concertnews.be krijg ik voldoende kansen om boeiende voorstellingen te zien, dat ik mij zelden moet frustreren omdat ik een bepaald concert niet gezien heb. Op deze regel is er tot hiertoe maar één grote uitzonderding: het concert dat Barbra Streisand heel lang geleden in ons land gaf. Ik was nog jong en de tickets waren toen al astronomisch hoog geprijsd, maar … ze is nooit teruggekomen. Het is verbazingwekkend dat een zangeres die zo weinig concerten geeft, zoveel geweldig tijdloze hits achter haar naam heeft staan. Ik had kunnen kiezen voor een lied uit het album Guilty waarop ze samenwerkte met de Bee Gees, maar in een romantische bui koos ik ervoor om ‘The Way We Were’ van Barbra Streisand de zevende plaats toe te kennen in mijn lijst De Tijdloze 30.

8. Papa – Stef Bos

Als puber zag ik mijn pa vaak als boeman die thuis de wet moest laten gelden. Maar dan word je ouder, bekijk je de dingen anders en … betrap je jezelf erop dat je steeds meer op hem gaat lijken. En net op dat moment ontdek je plots een jonge Nederlander die dat gevoel perfect weet te omschrijven. Stef Bos had in 1988 immers een gelijkaardige ervaring gehad. Ik kan niet meer tellen hoe vaak ik ‘Papa’ heb beluisterd en live heb zien uitvoeren, maar ik weet wel dat het me telkens weer weet te raken tot in het diepste van mijn ziel. Geen wonder dat je ‘Papa’ van Stef Bos terug kan vinden op de achtste plaats in mijn lijstje De Tijdloze 30. Ondertussen zijn we allemaal wat ouder geworden en is het nummer ook voor Stef Bos geëvolueerd, maar het heeft nog niets aan kracht in moeten boeten, integendeel.

9. Green Green Grass of Home – Tom Jones

Het valt niet te ontkennen dat de muziek waarmee je opgroeit een grote invloed heeft in het ontwikkelen van je muzieksmaak. En bij mij was dat zeker ook het geval. Mijn vader was een grote fan van Tom Jones. Wanneer mijn moeder boodschappen ging doen, ging de volumeknop omhoog en stond hij vol passie mee te zingen met ‘Green Green Grass of Home’. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we dit nummer op de negende plaats in mijn lijstje De Tijdloze 30 kunnen terugvinden.

10. Let It Be – The Beatles

Ook ik ben een kind van mijn tijd. En nee, ik heb de hoogtijdagen van The Beatles niet meegemaakt. Maar toen op 6 maart 1987 de Herald of Free Enterprise kapseisde voor de kust van Oostende, maakte dat een behoorlijke indruk. Een goede kennis had op een haar na op dat schip gezeten en is enkel aan de nachtmerrie ontsnapt omdat haar man moest overwerken. Als benefietactie voor de slachtoffers werd onder leiding van Paul McCartney het nummer ‘Let It Be’ van onder het stof gehaald. En zo kwam de muziek van The Beatles in mijn leven. En daarom staat ‘Let It Be’ van The Beatles op de tiende plaats in mijn lijstje.

11. Greatest Love Of All – Whitney Houston

Whitney Houston is ongetwijfeld een van de geweldigste vrouwenstemmen van de twintigste eeuw. Ze scoorde hits met o.a. ‘All At Once’, ‘I’m Every Woman’, ‘How Will I know’, ‘I Will Always Love You’, ‘One Moment In Time’. En hoewel laatstgenoemde ook een speciale plaats in mijn hart heeft, heb ik toch gekozen om ‘Greatest Love Of All’ op de elfde plaats in mijn lijst De Tijdloze 30 te zetten. Het is een cover van een nummer dat in 1977 al door George Benson werd uitgebracht, maar het was Whitney die het onsterfelijk maakte. De combinatie van een geweldig positieve boodschap en de heerlijke stem van Whitney Houston verheffen het nummer naar een hoger niveau. Op 26 oktober 2019 hoorden we Glennis Grace dit nummer nog op fenomenale wijze coveren tijdens haar ‘Whitney a tribute by Glennis Grace’-tour en de tranen schoten ons spontaan in de ogen. Wat een performance, wat een song.

12. Strangers In The Night – Frank Sinatra

Als ik het over tijdloze muziek heb, dan kan ik niet rond Old Blue Eyes. Frank Sinatra heeft heel veel nummers gezongen die we vandaag evergreens zijn gaan noemen en een van de mooiste is ‘Strangers In The Night’. De combinatie van de fluwelen stem van Frank Sinatra en de strijkers in het arrangement maken het een heerlijk romantisch nummer. Het is een lied om bij weg te dromen. En als ik echt heel eerlijk ben, is het vooral ook de “Doo-bee-doo-bee-doo Doo-doo-dee-dah dah-dah-dah-dah-dah, ya-ya-ya” die het helemaal af maakt. Daarom staat ‘Strangers In The Night’ van Frank Sinatra op de twaalfde plaats.

13. In’t Kleine Café Aan de Haven – Vader Abraham (Pierre Kartner)

Soms gebeuren er rare dingen in je hoofd. Toen ik met een leeg blad voor mijn neus zat om 30 titels op te schrijven die door mijn gedachten flitsten bij het woord tijdloos, stond daar plots ‘In’t Kleine Café Aan de Haven’ van Pierre Kartner tussen. Hoe meer ik er over nadenk, hoe meer ik ervan overtuigd geraak dat dit geen toeval is. Joe Dassin bracht het uit als ‘Le café des Trois colombes’. Engelbert Humperdinck noemde het ‘The little cafe by the harbour’ en Peter Alexander scoorde er een geweldige hit mee als ‘Die kleine Kneipe’. Pierre Kartner heeft met zijn ‘In’t Kleine Café Aan de Haven’ dus een verdiende dertiende plaats gekregen in mijn lijst De Tijdloze 30.

14. Singin’ In The Rain – Gene Kelly

Het feit dat het regende toen ik mijn lijstje De Tijdloze 30 opstelde, heeft er ongetwijfeld mee te maken waarom ‘Singin’ In The Rain’ van Gene Kelly de selectie gehaald heeft. Langs de andere kant heeft dit lied zijn plaats hier echt wel verdiend. Wie kent niet de beelden van de vrolijke Gene Kelly die door de gietende regen wandelt en danst terwijl zijn hart overloopt van liefde? En daarom staat ‘Singin’ In The Rain’ van Gene Kelly op de veertiende plaats.

15. Het Dorp – Wim Sonneveld

In 1987 verscheen de cd ‘Zilver’ van Rob de Nijs met daarop elf covers van Nederlandse klassiekers. Met tantes en een moeder die fan waren van Rob, was het dus evident dat dit schijfje in huis kwam. En daar werd ik op slag verliefd op ‘Het Dorp’. De Fransen kennen het als ‘La montagne’ van Jean Ferrat. Maar begin jaren ’70 hertaalde Friso Wiegersma het voor Wim Sonneveld als een nostalgische ode aan Deurne (Nederland), het dorp waar hij was opgegroeid. Naar het schijnt had Wim Sonneveld zelf een hekel aan het nummer, maar het werd wel zijn grootste hit. Het lied staat symbool voor het melancholische verlangen naar de schijnbaar zorgeloze wereld van de kindertijd. Geen wonder dat ‘Het Dorp’ ook nu nog geregeld gezongen wordt door Nederlandse artiesten waaronder Glennis Grace. ‘Het Dorp’ van Wim Sonneveld kreeg dus een verdiende vijftiende plaats op mijn lijstje.

16. Eres Tú – Mocedades

In de tijd dat er nog maar 15 tv-kanalen waren en Vlaanderen nog massaal naar de Nederlandse zenders keek, was er één dag in het jaar dat 6 van die kanalen hetzelfde programma uitzonden: het Eurovisiesongfestival. Het was die ene dag in het jaar dat ik van mijn ouders laat op mocht blijven tot de uitslag bekend was. Het was altijd weer uitkijken tot we bij de platenboer het winnende singeltje op vinyl konden gaan kopen. Op familiefeestjes wordt er nog altijd gesproken over de hits die het liedjesfeest in de jaren ’70, ’80 en ’90 opleverden. We zijn het er dan altijd over eens dat het beste Eurosongfestivalnummer ooit nooit gewonnen heeft. Mocedades behaalde in 1973 een tweede plaats met hun ‘Eres Tú’ vlak na Anne-Marie David met haar ‘Tu Te Reconnaîtras’. Het werd gelukkig wel een grote hit en staat voor altijd in het collectieve geheugen gegraveerd. Daarom staat ‘Eres Tú’ op de zestiende plaats in de Tijdloze 30.

17. Nathalie – Gilbert Bécaud

Het is niet zo dat ze vroeger bij mij thuis heel de tijd luisterden naar het Franse chanson, maar Claude François en Gilbert Bécaud waren wel degelijk terug te vinden in de platenkast van mijn vader. ‘Monsieur 100.000 Volts’ had dat mannelijke, dynamisme en krachtige in zijn stem. Maar naast al dat testosteron was er ook het romantische van het liefdesverhaal van die mooie Russische gids op haar studentenkamertje in Moskou. Ik vrees dat ‘Nathalie’ in die tijd onder mijn huid is gekropen en daar is blijven zitten. In het meest recente seizoen van ‘Liefde voor Muziek’ bleek dat dit ook bij Peter Vanlaet het geval was. Geen wonder dat jullie dit nummer van Gilbert Bécaud terug kunnen vinden op de zeventiende plaats in mijn lijst de Tijdloze 30.

18. Hier is em terug – Wannes Van de Velde

Op 6 mei 2006 zat ik samen met vele anderen op het puntje van mijn stoel in de Arenbergschouwburg. Wannes Van de Velde keerde na een lange tijd van afwezigheid wegens ziekte terug naar het podium. Het publiek was dankbaar en je voelde de liefde vanuit de zaal naar het podium stromen toen Wannes op het toneel verscheen. Toen het concert goed en wel bezig was, werd de intro van ‘Hier is em terug’ ingezet. De eerste zin was nog niet volledig zijn keel uit of het publiek veerde als één man recht om hun respect te tonen voor deze geweldige man in de vorm van een minutenlange staande ovatie. Het is een onvergetelijk moment geworden en daarom staat ‘Hier is em terug’ van Wannes Van de Velde op de achttiende plaats.

19. Piano Man – Billy Joel

Muziek is als voedsel voor de ziel en dat wordt door Billy Joel perfect beschreven in ‘Piano Man’. Als luisteraar krijg je een inkijk in het leven van de personages in een rokerige pianobar die allemaal hun eigen redenen hebben om op een zaterdagavond in de bar rond te hangen. Het is daar de taak van de pianist om met muziek hun gemoed te verlichten of hen mee te nemen op een nostalgische reis. Laat dit nu toevallig ook het idee achter deze lijst zijn. Daarom staat Billy Joel op de negentiende plaats met zijn ‘Piano Man’.

20. (You Make Me Feel Like) A Natural Woman – Aretha Franklin

De ‘Queen of Soul’ mocht niet ontbreken in mijn lijstje de Tijdloze 30. (You Make Me Feel Like) A Natural Woman van Aretha Franklin bekleedt dan ook de twintigste plaats. Carole King en haar toenmalige man Gerry Goffin wisten in dit nummer perfect het gevoel beschrijven waar, wat mij betreft, elke vrouw recht op heeft: het gevoel een sterke, gesteunde, gelukkige vrouw te zijn die zich goed in haar vel voelt. Voeg daarbij de présence en de stem van Aretha en je krijgt een song die me tot tranen wist te ontroeren toen ik de live-uitvoering zag die Aretha Franklin in 2015 gaf toen Carole King haar Kennedy Center Honors in ontvangst mocht nemen.

21. Non, Je n’Ai Rien Oublié – Charles Aznavour

In 2003 trad Johny Voners op in zaal Rataplan met het programma Aznavoners. In zijn hommageshow aan de Franse chansonnier Charles Aznavour hoorde ik voor het eerst het intieme ‘Non, Je n’Ai Rien Oublié’ en raakte op slag verliefd. Het verhaal van twee ex-geliefden die elkaar jaren later toevallig nog eens tegen het lijf lopen en beslissen om iets te gaan drinken, raakte meteen een gevoelige snaar. In maart 2011 kon ik de meester zelf aan het woord horen en werd de liefde voor dit nummer alleen maar groter. Het zal voor sommige mensen misschien als heiligschennis klinken, maar wat mij betreft is dit nummer nog mooier dan ‘La Bohème’. Vandaar een welverdiende eenentwintigste plaats voor ‘Non, Je n’Ai Rien Oublié’ van Charles Aznavour.

22. No Woman, No Cry (live) – Bob Marley & The Wailers

Wie aan reggae denkt en er niet helemaal in thuis is, kent ongetwijfeld Bob Marley & The Wailers. Wanneer ik aan Bob Marley denk, komt onmiddellijk het nummer ‘No Woman, No Cry’ in gedachten. Maar wat blijkt nu? Ik heb heel mijn leven de titel van dit nummer verkeerd vertaald. In het Nederlands zou het moeten klinken als: “Vrouw, huil maar niet.” Dat is een hele andere boodschap dan ‘Geen vrouw, geen verdriet’. Gelukkig klinkt de live-versie van dit nummer nog altijd even tijdloos en geweldig. En daarom staat dit nummer op de tweeëntwintigste plaats in mijn lijstje van De Tijdloze 30.

23. The Sound Of Silence – Simon & Garfunkel

Een lied als ‘The Sound Of Silence’ van Simon & Garfunkel mocht volgens mij echt niet ontbreken in een lijst als de Tijdloze 30. Ik weet dat dit ook opgaat voor een reeks andere liedjes die het niet gehaald hebben, maar geef toe: iedereen kent dit nummer. Toen ik daarnet even ging controleren, verbaasde het mij dat het al dateert uit 1965. Dat is zelfs ver voor mijn tijd … en toch voelt het aan alsof het een lied van mijn generatie is. De heavy metal band Disturbed gooide er in 2015 een ruiger sausje over en scoorde hoge ogen met hun cover. In 2019 maakte de a capella-groep Pentatonix een erg populaire coverversie waardoor ook de huidige generatie weer opgroeit met ‘The Sound of Silence’ in hun collectieve geheugen. Er bestaat zelfs een heerlijke parodie ‘The Sounds of Starbucks’ van Tim Hawkins op dit nummer. Redenen te over om de hemelse samenzang van Paul Simon en Art Garfunkel op de drieëntwintigste plaats te zetten van mijn lijstje.

24. Ântwârpe – De Strangers

Geboren en getogen in de koekenstad kan ik niet anders dan het officieuze volkslied van Antwerpen opnemen in deze lijst van tijdloze nummers. Het zag ooit het levenslicht als ‘Please Tell Her That I Said Hello’ van Shepstone & Dibbens, werd bij het grote publiek bekend als ‘Si Tu T’Appelles Mélancolie’ van Joe Dassin, maar staat voor eeuwig in het hart van de Sinjoor geschreven als ‘Ântwârpe’ van De Strangers. Niet voor niets dat het de vaste afsluiter is van Antwerpen Zingt.

25. Reach Out And Touch (Somebody’s Hand) – Diana Ross

De sound van het legendarische platenlabel Motown mocht uiteraard niet ontbreken in deze lijst. En daarom staat ‘Reach Out And Touch (Somebody’s Hand)’ van Diana Ross op een verdiende vijfentwintigste plaats. Ik was al een fan van dit lied en dat is na het zien van de musical Motown alleen maar toegenomen. Toen op het einde van de voorstelling het nummer ‘Reach Out And Touch (Somebody’s Hand)’ gezongen werd, zat ik met tranen van ontroering in mijn ogen. Deze klassieker van Diana Ross zat op de perfecte plaats in het stuk om de positieve boodschap van het lied voor de volle honderd procent tot zijn recht te laten komen. Als kind in de jaren ’80 doet dit lied uiteraard ook terugdenken aan die legendarische Soundmixshows van Henny Huisman die steevast eindigde met ‘Reach Out And Touch (Somebody’s Hand)’. Redenen te over om te zorgen dat het in mijn lijstje wordt opgenomen. Geniet van de positieve vibe.

26. You’re The First, The Last, My Everything – Barry White

Alleen al van de intro ga je spontaan smelten. ‘You’re The First, The Last, My Everything ‘ van Barry White is voor mij een van de meest sexy liedjes die er bestaan. Die zwoele, diepe stem van Barry doet een vrouwenhart meteen enkele slagen sneller slaan. En daarom verdient hij een plaats op nummer 26.

27. Top Of The World – The Carpenters

Dit lied bracht Dana Winner ooit naar het dak van de wereld, maar voor mij volstaat het dat ik er telkens weer spontaan vrolijk van word. Gewoon om die reden hoort ‘Top Of The World’ van The Carpenters thuis op de zevenentwintigste plaats in deze lijst. Het leuke is dat zelfs in de Finse uitvoering van Anne Mattila het nummer volledig overeind blijft. Al mis ik daar toch een beetje de steel guitar van Buddy Emmons in de intro.

28. This Is My Life – Shirley Bassey

Ik heb in het verleden heel wat momenten gehad waarbij ik me de vraag stelde naar de zin van mijn leven. Ik heb keuzes moeten maken die niet evident waren en waar andere mensen soms maar raar van opkeken. Maar op het einde van de rit denk ik dan: “De pot op met vooroordelen en vastgeroeste rollenpatronen. Het is mijn leven.” En daarom, en uiteraard ook een beetje omdat ze zo’n geweldige stem heeft en het nummer een geweldige power uitstraalt, zet ik ‘This Is My Life’ van Shirley Bassey op nummer 28.

29. Pastorale – Ramses Shaffy en Liesbeth List

De aantrekkingskracht tussen zon en maan is nooit passioneler bezongen als in de ‘Pastorale’ van Ramses Shaffy en Liesbeth List. Met een tekst van Lennaert Nijgh op muziek van Boudewijn de Groot brengt dit nummer vier iconen van het Nederlandstalige lied samen in één song. Het feit dat Nicole & Hugo met dit lied in 2008 de ‘Radio 2 Zomerhit’ wonnen, bewijst het tijdloze karakter van de ‘Pastorale’.

30. Paradise By The Dashboard Light – Meat Loaf

Het is geen geheim dat we op de redactie van concertnews.be een zwak hebben voor musicals. Mede daarom zet ik ‘Paradise By The Dashboard Light’ van Meat Loaf  op de dertigste plaats. Technisch gezien komt het nummer voor in de musical ‘Bat out of Hell’, maar daar gaat het wat mij betreft niet om. ‘Paradise By The Dashboard Light’ is gewoon een mini-musical op zich: twee mensen worden verliefd, hebben een stormachtige relatie, gaan trouwen en zijn op het einde op elkaar uitgekeken. Het is de volledige levensloop van een relatie in één nummer. Maar misschien nog de belangrijkste reden waarom ik het in de lijst van mijn ‘tijdloze 30’ heb gezet, is dat het zo lekker rockt.

< Sascha Siereveld >