Recensie Golden Musical Moments

Wanneer je net als ik fan bent van het genre musical, zat je bij “Golden Musical Moments” duidelijk op de juiste plaats. In een twee uur durende show werden hoogtepunten gebracht uit 5 grote klassiekers: Grease, Jekyll and Hyde, Jesus Christ Superstar, Chess en Hair. Het orkest Maxemillecorde o.l.v. Max Smeets begeleidde de vier solisten (Mark Tijsmans, Wanda Joosten, Rik Alofs en Kristien Coenen) op deze muzikale reis langs het Amerika uit de jaren ’60, het Londen van de 18^de eeuw, het passieverhaal volgens Andrew Lloyd Webber, de koude oorlog van de jaren ’50 en de periode van de hippies. Voor de gelegenheid kregen ze nog extra versterking van het gloednieuwe koor ioca.

Na een ouverture die geleend was uit “Cats”, mocht “Grease” als eerste zijn hoogtepunten prijs geven aan het publiek. Wanda Joosten schitterde in het overbekende “Hopelessly Devoted to You”. Hierin liet ze horen dat ze een krachtige, heldere stem heeft die bij de hoge noten bijna even scherp klonk als in Olivia Newton-Johns versie van dit nummer. De zachte klanken van de violen en de piano zorgden voor een aangename muzikale omlijsting. Maxemillecorde bestaat voornamelijk uit viool, cello en piano en dit speelde hen een beetje parten tijdens de snellere nummers. Bij “Grease” en “You’re the One That I Want” miste het orkest een beetje body. Gelukkig werd deze leegte opgevuld toen voor “Greased Lightnin” het 36 koppig koor ioca mee kwam inzetten. Het publiek was duidelijk onder de indruk en het koor straalde.

Met “This Is The Moment” mocht Mark Tijsmans de overgang naar “Jekyll and Hyde” maken. De violen zorgden voor de dreigende ondertoon en Mark mocht zich volledig geven. Naar mijn persoonlijk aanvoelen, mocht er nog iets meer drama en kracht in de stem zitten, maar de lange uithaal op het einde van dit nummer bewees eens te meer dat Mark Tijsmans meer kan dan boeken schrijven en flik spelen. Kristien Coenen mocht dit blok afsluiten met “Someone Like You”. In combinatie met de klank van de strijkers kon ze me helemaal charmeren met haar krachtige, zuivere en vooral mooie musicalstem.

De musical “Jesus Christ Superstar” mocht de eerste helft van de show afsluiten. Het koor mocht samen met Maxemillecorde openen met “John Nineteen: Forty-One”. Daarna was het de beurt aan Rik Alofs die in de rol van Jezus het nummer “Gethsemane” mocht brengen. Tot hiertoe had Rik Alofs me maar matig kunnen overtuigen van zijn musicaltalent, maar toen ik zijn kopstem hoorde, wist ik waarom Max Smeets hem onder zijn vleugels had genomen. Wie minder vertrouwd was met deze musical zal ongetwijfeld verbaasd hebben opgekeken van de plotse overgang naar de hoge, vaak schreeuwende tonen van “Gethsemane”, maar Rik Alofs zette een puike vertolking op de planken. Nadat ook Mark Tijsmans zijn kopstem had laten horen in “Heaven on Their Minds”, mocht Kristien Coenen het overbekende “I Don’t Know How To Love Him” brengen. Max Smeets speelde tijdens dit nummer losjes, vrolijk  en met zo’n gemak mee op piano, dat het soms wel kinderspel leek. Met de klanken van een engelenkoor bracht ioca ons op de tonen van “Superstar” naar de pauze.

Na de instrumentale opening waarbij de violen een oriëntaalse klank kregen, was het uitkijken naar het bekendste duet uit de musical “Chess”. Konden onze twee dames de uitvoering van Elaine Page en Barbara Dickson evenaren? Het antwoord was volmondig: ja! “I Know Him So Well” was het krachtigste en mooiste duet dat in deze “Golden Musical Moments” verwerkt zat. De timing zat goed, de stemmen van Wanda Joosten en Kristien Coenen pasten fantastisch goed samen en ze werden vakkundig ondersteund door de snaren van Maxemillecorde. Het was een ware lust voor het oor. Mark Tijsmans mocht samen met het koor het eerder plechtige “Anthem” brengen waarna Max Smeets en zijn orkest even mochten laten zien en vooral horen wat ze in hun mars hadden tijdens het instrumentale “Chess”.

De raarste van de 5 musicals mocht de rij sluiten: “Hair”. Ioca mocht tijdens “Aquarius” haar capaciteiten tonen. Wanneer ze samen als één koor zingen, zijn ze best goed, maar wanneer delen van het koor het tegen mekaar moeten opnemen, missen ze overtuigingskracht en vooral ervaring. Toch was het een mooie prestatie voor een koor dat nog maar enkele maanden bestaat. Het optreden werd met een vrolijke noot afgesloten op de tonen van “Let The Sun Shine In”. Alle solisten, het orkest en het koor vlogen er een laatste keer volledig in en swingden erop los.

“Golden Musical Moments” bracht wat het beloofde: een ontspannen avondje genieten van enkele van de mooiste musicalliedjes. Als toeschouwer kon je duidelijk zien dat de sfeer op en naast het podium goed zat en dat merkte je aan de prestaties tijdens de voorstelling.

< Sascha Siereveld >

De setlist:

Deel 1:

1. The Jellicle Ball (instrumentaal)
2. Grease (MT)
3. Hopelessly Devoted to You (WJ)
4. Sandy (RA)
5. Summer Nights (KC + RA + WJ)
6. You’re the One That I Want (MT + WJ)
7. Greased Lightnin (RA + koor)
8. This Is the Moment (MT)
9. Take Me as I Am (RA + WJ)
10. Someone Like You (KC)
11. John Nineteen: Forty-One (koor)
12. Gethsemane (RA)
13. Heaven on Their Minds (MT)
14. I Don’t Know How To Love Him (KC)
15. Superstar (RA + koor)

Deel 2:

1. Bangkok (instrumentaal)
2. Someone Else’s Story (WJ)
3. Heaven Help My Heart (KC)
4. I Know Him So Well (WJ + KC)
5. You And I (RA + KC)
6. Anthem (MT + koor)
7. Chess (instrumentaal)
8. Aquarius (koor)
9. Three-Five-Zero-Zero (MT + WJ + RA + KC + koor)
10. Easy to Be Hard  (KC + WJ)
11. Good Morning Starshine (MT + WJ + RA + KC + koor)
12. Let The Sun Shine In (MT + WJ + RA + KC + koor)

Bis:

1. Superstar
2. Let The Sun Shine In