Recensie The Tunnel ★★★★

Een adembenemende thriller is het Noorse The Tunnel van Pål Øie. Ook door het gebrek aan degelijke films binnen dit genre in het home entertainment segment op dit moment omdat de Hollywoodstudio’s de meeste van hun kleppers binnen dit genre door de coronapandemie op slot houden, is dit een absolute must-see voor liefhebbers van het genre. Het is ook gewoon grootse cinema. Al van bij de start trekt de productie de kaart van het weidse en het licht van het Noorse sneeuwlandschap en de bergen, versus de enge donkerte van zijn tunnels. Het is een enorme verdienste van cinematograaf Sjur Aarthun dat die er al vanaf de eerste scènes in slaagt een claustrofobische sfeer te creëren rond het onderwerp van deze film. Hij verwijst in een shot ook naar de bijna dood-ervaring met licht aan het einde van de tunnel. Doe daarbij de sterke acteerprestaties van de cast die voldoende tijd krijgt om hun personages voldoende psychologische body te geven zodat je als kijker er een emotionele band mee krijgt en een verhaal waar mensen overgeleverd zijn aan zichzelf, zelfredzaam dienen te zijn, en je hebt een prent die moeiteloos onder de huid kruipt.

In Noorwegen zijn er meer dan 1.000 tunnels. De meeste hebben geen nooduitgangen of noodruimtes. Het is de eigen verantwoordelijkheid van wie zo’n tunnel ingaat om eruit te geraken. Sinds 2011 zijn er acht grote branden geweest in dergelijke tunnels. Door toeval of een heldendaad konden mensen gered worden.  Daarop is The Tunnel gebaseerd.

In The Tunnel volgen we Elise (Ylva Fuglerud) die afgesproken heeft met haar pa Stein (Thorbjørn Harr). Hij werkt als arbeider om de wegen vrij te maken. Er is een storm op komst en heel wat mensen willen snel op tijd thuis geraken voor de feestdagen. Dat is onder andere het geval bij een egoïstische Teslachauffeur die een sneeuwruimer voorbij steekt, wat tegen alle regels blijkt. Niet veel verder blijkt ie van de baan geslipt. De takeldienst zal goed doorrekenen en hem niet gewoon op weg zetten zodat ie meteen verder kan rijden. Neen, hij moet mee naar het depot en zal een pittige factuur moeten betalen. De man is alleen maar met zichzelf bezig en blijkt nauwelijks aandacht aan zijn kind te schenken.

Ook Tom (Sigurd Sele) en Anatol (Igor Necemer) zijn gehaast. Zij voelen aan dat ze nu door de Storfjelltunnel moeten rijden want dat elk moment de baan afgesloten kan worden door de storm die eraan zit te komen. Anatol neemt een lifter mee, praat met zijn collega via de walkietalkie en vertelt hem onder andere dat ie niet zo’n goede ervaring heeft met lifters. De vorige blijkt hem geneukt te hebben en achteraf ook bestolen. In de tunnel wil Tom daarop antwoorden, maar hij kan moeilijk aan zijn walkietalkie. Uiteindelijk vliegt een blauwe plastic zak op zijn voorruit zodat ie verblind geraakt en de weg niet kan zien. Mede door vermoeidheid, ook hier weet Sjur Aarthun zeer goed de sfeer op te roepen van moeite hebben om je te concentreren en verblind geraken door de felle koplampen van de tegenliggers die in je ogen schijnen, voert Tom een verkeerd manoeuvre uit en raakt zo met zijn tankwagen waar vloeibaar gas in zit de wand van de tunnel. Hij belt met de operator Andrea (Ingvild Holthe Bygdnes) maar de verbinding is niet top en ze kan niet helemaal achterhalen waar hij zich nu precies zou kunnen bevinden in de tunnel.

Het wordt haar niet makkelijker gemaakt wanneer ze wat later op een totaal andere plek een signaal binnenkrijgt dat er iets aan de hand is. Door de crash is een elektriciteitskabel geraakt. De tankwagen blijkt ook te lekken. Het is maar een kwestie van tijd voor dat leidt tot een explosieve situatie en de wagen zal ontploffen. Giftige dikke zwarte rook waardoor je geen steek ziet in combinatie met ronddwarrelend puin, maken de reddingsoperatie er niet makkelijk op. Ook het feit dat een van de kanten die de lead in de reddingsoperatie moet nemen, de tunnel moeilijk kan bereiken, en zij blijkbaar niet al te best kunnen communiceren met de reddingswerkers aan de andere ingang van de tunnel, plus onderbezetting omdat veel reddingswerkers met vakantie zijn net voor kerst, geven niet alleen een erg realistisch beeld, ze dragen ook vakkundig bij om de spanning een extra boost te geven in The Tunnel.

En dan is er nog het emotionele luik. Elise blijkt de Expressbus naar Oslo genomen te hebben. Haar vader Stein wil zijn leven verder zetten met Ingrid (Lisa Carlehed), drie jaar nadat zijn vrouw Mona, de moeder van Elise, stierf. Elise is helemaal nog niet klaar om deel uit te gaan maken van een nieuw samengesteld  gezin en verwijt haar vader wanneer hij niet komt opdagen bij haar graf, dat hij haar al vergeten is. Ook de Expressbus met Elise erin komt vast te zitten in de tunnel. Ingrid merkt op televisiebeelden dat Elise in de tunnel is en verwittigt Stein. Die was vroeger reddingswerker maar heeft Mona beloofd om voor Elise te zorgen en dus zo’n risico’s niet meer te nemen. Nu heeft hij geen andere keuze dan zijn leven opnieuw in gevaar te brengen door de tunnel in te gaan op zoek naar zijn dochter. Wanneer Andrea een angstig telefoontje krijgt van Sara die alleen met haar zus Martine in de tunnel zit omdat haar vader aangereden is en ze hun moeder in de chaos kwijtgeraakt zijn, geeft ze hen mee te schuilen in een wagen, en alle ramen en vensters te sluiten. Het laatste wat ze hoort is dat de twee misschien naar een camionet van de post zijn gegaan. Wanneer zij hoort dat Stein als enige in de tunnel zit als redder omdat de anderen blijven wachten op orders die maar niet komen, zet ze alle hoop op hem om de twee meisjes te zoeken …

The Tunnel is razend spannend en tegelijk ook een emotionele rollercoaster. Zo zien we zelfs in een van de allerlaatste scènes nog een belangrijk element toegevoegd worden aan Lisa Carleheds personage. Straffe cinema is dit dus die je meermaals een benauwd gevoel bezorgt. Een thriller zoals een thriller hoort te zijn kortom.

< Bert Hertogs >

The Tunnel is vanaf nu verkrijgbaar op dvd en te zien via VOD.