Recensie De lange nacht van Moosmeier ★★1/2

Met De lange nacht van Moosmeier uit De kleine expeditie op humoristische manier (scherpe) kritiek aan het adres van de vastgoedsector. Het maakt deze vertelling die plaatsvindt tijdens een korte vertelwandeling in de Ruien uiterst actueel. Maar de wandelvertelling is net als het gemiddelde tv programma op een commercieel tv station tijdens de zomer ons ook wat te vrijblijvend en te luchtig om langer te blijven hangen dan pakweg de penetrante geur van de locatie waar het evenement plaatsvindt.

Al weken is het in het nieuws, dat vastgoed kopen bijna onbetaalbaar zou geworden zijn, vooral voor jongeren. Beleggers investeren erin in tijden van lage rente en hoge inflatie. Dat in combinatie met een grotere reële vraag, maakt dat het aanbod de vraag niet kan volgen. Gevolg: de prijzen stijgen, de markt geraakt oververhit, en sommigen maken gewag van een mogelijke bubbel. In De lange nacht van Moosmeier vegen de makers het immowezen dat niet zelden gebakken lucht verkoopt om de prijs op te drijven of de zin om te kopen aan te zwengel de mantel uit.

Wanneer we in de kapel van de Ruien zijn, doen de twee vrouwen (afwisselend gespeeld door Sofie Sente, Rania Gaaloul, Gwen van Erp, Célia Fechas en Annelore Crollet) beroep op de verbeelding van de toeschouwers. Eerst krijgen we daar een kleine yogasessie voorgeschoteld om vast te houden en los te laten. Dromen om pakweg een loft op het Eilandje te scoren, of iets in Latem, het zal er niet inzitten voor het merendeel van onze groep. Misschien wel voor een man die er wat ouder uitziet, maar diens kinderen mogen dat idee alvast opbergen, klinkt het fijntjes. Als boven al zo goed als alles al ontwikkeld is in de stad, dan is het zaak om naar het potentieel onder de grond te kijken.

Vandaar dat het immokantoor, dat in een recente editie van Huizenjagers als tweede strandde na Immo Davy van Kontich Kazerne, ons meeneemt naar de Ruien en daar de mogelijkheden toont. 8 km lang zijn ze, meer dan voldoende ruimte voor verbeelding creëert dat. Een ontmoetingsplek tussen jong en oud, een wenteltrap, een plek om champignons te kweken, of waarom niet: underground parties te houden. Voordeel: niemand heeft last van geluidsoverlast. De mogelijkheden voor de Ruien zijn eindeloos, menen de dames in wit hemd en zwart pak.

Uiteraard hoort bij een goed verkoopgesprek een verhaaltje, een legende, hier dat van Damiaan Moosmeier die een gedreven arbeider was die onder andere ervoor zorgde dat de verstoppingen in het (open) riool dat later overwelfd werd, opgelost geraakten. Maar net zoals bij veel legendes is er nooit een tastbaar bewijs geleverd dat zijn bestaan bevestigt. Hoewel er een klein bootje is teruggevonden, waarin inkervingen te zien zijn van onder andere een zon. 

De lange nacht van Moosmeier doet even - net als de voorbije coronalockdown van 7 maanden - je wereld verkleinen, je horizon verengen. Dat schept mogelijkheden ook al moet je misschien de drek en de stank die na zo’n periode van terug in jezelf gekeerd zijn en die dan naar boven durft komen erbij nemen.

< Bert Hertogs >

De lange nacht van Moosmeier speelt nog t.e.m. 28 augustus 2021. Er zijn nog enkele tickets verkrijgbaar op zva.be