Recensie Jungle Cruise ★★★★

De jongste avonturen-fantasyfilm Jungle Cruise van Disney is zo’n prent waar je meteen het potentieel van ziet om er een populaire pretparkattractie van te maken, was het niet dat het in dit geval het tegenovergestelde verhaal is. De attractie bestond al en nu is er dus ook een film die Jaume Collet-Serra regisseerde. En die doet wat ie moet doen, een spannend avontuurlijk verhaal vertellen over een legende.

Die wil namelijk dat er een Tree of Life bestaat. Als je daar een bloesem van plukt – de boom bloeit maar eens om de zo veel tijd, wat met de stand van de maan te maken heeft – bezit die geneeskundige krachten. Dr. Lily Houghton (Emily Blunt) is ernaar op zoek, we zijn in het Londen van 1916 aanbeland. Zij denkt namelijk dat de legende écht is en dat die boom ongeëvenaarde helende krachten kan bezitten die mensen van allerlei zaken kan genezen. Die kan dus een grote hulp vormen zodat de medische wereld en kennis sneller vooruit kan gaan, wat van pas kan komen tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Ook de Duitser prins Joachim vindt in Jungle Cruise dat die boom erg nuttig kan zijn, maar dan om heel andere redenen. De oorlog zou ermee gewonnen kunnen worden. Lily die kennelijk nooit stopt om zo Lily te zijn, wil met haar broer McGreggor (Jack Whitehall) op onderzoek trekken. In Londen al worden ze achternagezeten door Joachim die in Porto Velho, Brazilië helemaal de zware middelen inzet (een duikboot inclusief torpedo’s) wanneer de twee daar in zee gaan met ‘Skipper’ Frank Wolff (Dwayne Johnson), de kapitein van een stoomboot die zijn baas nog geld moet. Hij kan die centen dus best gebruiken en het is voor hem eens wat anders dan volledig geënsceneerde cruises voor toeristen organiseren waarbij hij alle taalhumor uit de kast mag halen van het genre: ‘Before this I used to work in an orange juice factory, but I got canned. Couldn’t concentrate. Yeah, they put the squeeze on me too.’

Lily vindt hem ‘very unpleasant and off key’, met zijn akoestische gitaar. Zij is erg avontuurlijk ingesteld, een tikkeltje excentriek zelfs maar ze kan niet zwemmen. Ze trekken naar Lagrimas de Cristal, waar de legende stelt dat de conquistador Don Aguirre (Édgar Ramírez) en zijn mannen daar niet voorbij zijn geraakt. Het trio moet die vervelende Duitser van zich weten af te schudden. McGreggor zelf lijkt (net als zijn dialoog met Frank halfweg de film die geen meerwaarde heeft) op het eerste zicht niet bepaald van nut tijdens de trip die niet alleen gevaarlijk is omdat ze zich in het Amazonewoud begeven, er blijken na verloop van tijd nog andere belangen mee te spelen. Zo blijken de zombieachtige figuren van Aguirre en co hun zoektocht naar de Tree of Life opnieuw aangevat te hebben én is Frank zelf al jarenlang op zoek naar de boom, en dat om een wel bijzondere reden. Allemaal zullen ze op hun manier ontdekken dat the place to be niet Lagrimas de Cristal is maar La Luna Rota waar de ultieme confrontatie plaatsvindt.

Wat deze Jungle Cruise zo heerlijk maakt is niet alleen het sterke avontuurlijke verhaal waar een vleugje fantasy en mysterie in zit. Maar ook de spitse dialogen tussen Blunt en Johnson die de film heerlijk laten knetteren. Verder steekt er een fijne dosis humor in én dat vleugje romantiek maakt dat de film over heel wat sterke ingrediënten beschikt. Ook is er – niet onbelangrijk – een lgbtqia+-laag en emancipatorische/feministische laag die vooral naar het einde toe witte (geleerde) mannen eens goed op zijn plaats zet. Conclusie: Jungle Cruise is een prima entertainende Disneyfilm en niets anders doet ertoe, zou Metallica (orkestraal) daaraan toevoegen.

< Bert Hertogs >

Attractie wordt film wordt filmattractie of zoiets. Jungle Cruise dat gebaseerd is op een attractie van Disneyland is nu te zien op Disney+ maar ook in de bioscoop. In Kinepolis Antwerpen kan je de prent zelfs zien in 4DX, dus met bewegende stoeltjes en bv. water-, gespetter-, en wind-effecten. Op die manier is de cirkel dus helemaal rond. ‘Zalige film’ hoorden we onze buurjongen twee stoelen naast ons (er blijft uiteraard nog steeds een social distancing plek open tussen bubbels) zeggen van zodra de aftiteling begon. Jungle Cruise is zo’n film die absoluut tot zijn recht komt in 4DX. Uiteraard vormt de wildwaterscène een van de hoogtepunten, al vinden we de openingsscène waar de pijlpunt gestolen wordt ook al behoorlijk de moeite. Beleef het zelf en voel je meer dan ooit in een pretpark in de bioscoop.