Recensie Bart Peeters ★★★1/2

Dit najaar verschijnt er een nieuw album van Bart Peeters, dat heet ‘de kat zat op de krant’, wat meteen het beste is wat dat ding kan overkomen naast je patatten erop schillen. Ergens lazen we op het net dat die plaat in volle coronaperiode geschreven is, maar toch positief zou zijn. Het moet zijn dat ze in Boechout een andere definitie hebben van ‘positief’. ‘Brombeer’, de nieuwe single, is een goedgezind nummer over slechtgezind zijn, in ‘Winterdip’ klinkt het hoopvol ‘Vandaag gaat het heel wat beter, morgen komt het goed’, ‘Genstertje’ gaat over hoe kleine oorzaakjes grote gevolgen kunnen hebben zoals je dochter die niet meer met je wil joggen omdat je haar niet meer kan bijhouden en je gevraagd wordt ‘wanneer ga je met pensioen?’ En de cover ‘Je nam je jas’ (naar ‘Porqué te vas’ van Jeanette), die de singer-songwriter als eerste toegift op het Lokerse publiek los liet, is zelfs een break up-song.

De Lokerse Feesten, dat is dit jaar bij gebrek aan voldoende buitenlandse artiesten vooral een staalkaart geworden van Vlaamse bands en artiesten. Even leek het er zelfs op dat de paardenworsteters helemaal de Eurovisiesongfestivaltoer op zouden gaan. Hooverphonic en de winnaar van het Eurovisiesongfestival, het ondertussen ook in eigen land overhypete Maneskin, stonden immers geprogrammeerd. Was het niet dat de Italianen forfait gaven omdat hun drummer geblesseerd was geraakt. Kijk, met ontzettend grote ogen hebben wij gekeken hoe de Vlaamse pers een Eurovisiesongfestivalact presenteerde als dé festivalact van deze zomer om te zien. Het is al ver gekomen dat ze die toer opgaan, vonden we. Maar vooral: die media hebben collectief 1 man in de programmatie over het hoofd gezien. Mister Eurosong himself. En dan hebben we het niet over Johnny Logan, maar wel Bart Peeters.

Peeters kortte zijn set danig in, in vergelijking met Werchter Parklife. Mogelijks had dat te maken om zijn stem wat te sparen. De ochtend dat ie vorige maand in Werchter op moest treden had ie zijn tweede vaccin gekregen.  De dokter had ‘m gezegd dat ie tegen de avond zich misschien wat geflipt zou kunnen voelen, maar uiteindelijk voelde hij zich ‘normaal’ zei ie grappend.

‘Goeiemiddag Lokereuh! Ey, dat is hier gezellig’ klonk het uit de mond van de artiest toen ie al jammend, een akkoord repetitief spelend het podium opkwam. Met ‘Poolijs’, of alleszins datgene wat er nog van overblijft, brak ie het ijs. In geen tijd ontdooide het publiek onder een stralende zomerzon, terwijl de zanger kennelijk regen had verwacht, en klapte het danig mee. Maar door daarna recent materiaal met weinig hitpotentieel te spelen zakte de sfeer ook al redelijk snel in.

‘Winterdip’ zorgde dan ook voor dé dip in het concert. Daarna kreeg ie het publiek wel terug mee aan het zwaaien met ‘Allemaal door jou’, maar stelden we vast dat Bart Peeters wel enorm vaak de camera opzocht door bijvoorbeeld diep in de lens te kijken. Ook bij ‘Denk je soms nog aan mij’ richtte de zanger zich wel heel vaak naar de cameraman zodat je je als kijker minder betrokken voelde. Het leek soms alsof Bart een soloperformance aan het geven was voor de cameraman al wist ie met het onsterfelijke ‘Messias’ uiteraard wel met gemak de handen van het publiek terug op elkaar te krijgen. Die basdrum deed immers andermaal zijn werk.

Tijdens ‘Lepeltjesgewijs’ viel ons op dat Barts stem soms wat ijl klinkt (wat kan verklaren waarom zijn set, die hij in Lokeren zeker in het begin vulde met behoorlijk lange bindteksten, een heel stuk korter was dan in Werchter) en in het begin van de set durfde hij al wel eens een hoge noot inslikken (tijdens het verder bloedmooie ‘Tot je weer van me houdt’ dat zowel muzikaal als qua Nederlandse tekst een pareltje is bv.). Op zijn uitnodiging om de krukken rond onze tafeltjes te laten voor wat ze waren, en mee te zwaaien tijdens het nummer, ging wel nagenoeg iedereen op de Grote Kaai in. Stevig werd er meegeklapt op het einde tijdens dat heerlijke einde op viool.

Daarna stelde hij zijn band voor en zagen we hoe Amel Serra Garcia zonder handen op de koebel slaat voor ie met de andere Ideale Mannen het flamenconummer dat gaat over de invloed van slechte slaap op slecht gedrag: ‘Slaapwals’ inzette. Bart liet de Ideale Mannen overigens een zeer groot stuk van ‘Liefde is alles’ zingen want de zanger was te druk bezig high fives uit te delen aan zijn publiek terwijl ie op het plein kloek rondhoste met een energie die een Itegemse Sloek je instant geeft na het consumeren ervan. Het las ook als een statement naar zijn dochter: Bart Peeters niet meer in staat om mee te gaan joggen? We dachten van niet. Maar de song werd zo wel een erg slap nummer. Of hoe de Ideale Mannen dan wel ideaal mogen zijn maar zonder hun frontman niet verder komen dan een langgerekt instrumentaal nummer met backing zang door de muzikanten.  

In tegenstelling tot Jon Bon Jovi die twee jaar jonger is dan Bart, kwam de Boechoutenaar dus wél nog energiek voor de dag en behoorlijk goed bij stem over. Dat een stem met het ouder worden snel achteruit kan gaan, kijk bij ons maar naar de gebroken stem van bijvoorbeeld Walter Grootaers, maakt dat er op elke artiest en band live een houdbaarheidsdatum kleeft, die dichter bij komt met het ouder worden.

Bart Peeters zit qua liveshows nu nog op het hoogtepunt van zijn kunnen waar hij de entertainer van The Radios weet te verzoenen met de intimistische singer-songwriter die hij ook is. Wie Bart al vaak aan het werk zag, zag ‘m ook op de Lokerse Feesten zijn gekend recept bovenhalen. Een recept dat zijn deugdelijkheid al bewezen heeft en nog steeds werkt, maar een doorwinterd muziekcriticus ook nog weinig verrast. Er zijn nu eenmaal wetmatigheden in de concertsector, dat nieuwe nummers het zelden goed doen op een festival bijvoorbeeld. Bij Bart Peeters was het in Lokeren niet anders en ironisch genoeg kwam de zon er spreekwoordelijk helemaal door tijdens zijn concert toen het in Lokeren even kort begon te regenen tijdens ‘Heist aan zee’ en ‘Brood voor morgenvroeg’. Om af te sluiten nog dit, Caro bleek jarig. En bij uitbreiding zowat iedereen. Het leek wel een epidemie.  

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Poolijs
2. Brombeer
3. Winterdip
4. Allemaal door jou (cover Riccardo Cocciante)
5. Genstertje
6. Messias
7. Denk je soms nog aan mij
8. Lepeltjesgewijs
9. Tot je weer van me houdt (cover Céline Dion & Bee Gees)
10. Slaapwals
11. Liefde is alles
12. Konijneneten
13. Heist aan Zee
14. Brood voor morgenvroeg
15. AAA

Bis:

1. Je nam je jas (cover Porqué te vas van Jeanette)
2. Ik hou meer van folk (The Radios)