Recensie The Subs Live in Concert ★★★★

The Subs bestaan 15 jaar. Lang leve de Gentse electroband! Op Ampere Open Air herleidde deze fantastische headliner alle andere artiesten tot voorprogramma. Het verschil in niveau tussen The Subs Live in Concert en die van de anderen was dan ook groot tot zeer groot. CO2 jets, vlammen, gastoptredens, extravagante tot kinky kledij, boven de hoofden van het publiek performen … Je noemt het, de band deed het. Mocht u zich afvragen of ze klaar zijn voor hun feestje dat ze samen met Studio Brussel en de Schuer organiseren op 1 oktober in het Sportpaleis kunnen wij enkel volmondig JA antwoorden.

Het deed The Subs duidelijk deugd dat ze nog eens konden optreden. ‘Finally’ klonk het dan ook uit de mond van Jeroen De Pessemier na openers Music is the new religion en vooral Kiss my trance. Tijdens dat laatste nummer neemt ie plaats op een cirkelvormige schijf die over de hoofden van het publiek getild wordt. De zanger, songschrijver en producer wordt van onderen wit belicht wat voor een knap effect zorgt. De combinatie kostuums, belichting, vlammen en CO2-jets ondersteunen de immens dynamische set op visueel vlak en tillen de show naar voor de Middenvijver ongekende hoogtes.

Die CO2-jets zien we voor het eerst aan het werk tijdens Mitsubitchi, begeleid op onder andere de Korg en Zendrum, dat wat lijkt te refereren naar electrodeuntjes uit games. Aylin Hazel en Jeroen nemen vervolgens de lyrics voor hun rekening in het heerlijk pompende ‘Lick my acid’ waar de bassen stevig dreunen en de keyar in te horen is. De vlammen vooraan het podium stijgen op en links zien we een groep genodigden op het podium samen met ons loos gaan, ook al is de tekst behoorlijk repetitief.

Mario B is de eerste gastzanger die het gezelschap tijdens The Subs live in concert op het podium uitnodigt. De man geeft de show een extra kinky kantje door met licht roze knielaarzen en een zwarte latex string vooral zijn blote kont te tonen. Wanneer ie dan nog eens met een blikje schudt zodat de inhoud ervan begint te spuiten terwijl hij het ter hoogte van zijn piemel houdt, hoeven we er geen tekeningetje bij te maken waar ie naar refereert.

Aylin spreekt vervolgens voortreffelijk haar parlando aan in ‘I want to dance again’ dat van geel licht voorzien wordt. Ook dit nummer vinden we zich te veel herhalen in de tekst zodat het nummer live nogal snel uitgewerkt is. Dat kan dan weer niet gezegd worden van de immer fantastische Tsar B. Wat een gastperformance zet zij neer tijdens een fenomenaal Flesh & Bones! Justine Bourgeus, in rode latex catsuit, bracht haar nummer dat The Subs 2 jaar geleden met haar coverden op magistrale wijze. Die etherische oehoe-zang. Die whistle notes. Feilloos brengt ze die. ‘Why don‘t you give up your love? […] Why don‘t you give up on me?’ mag ze dan wel zingen. Wij gaan onze liefde voor haar nog niet (meteen) opgeven. Wij zagen haar namelijk voor de tweede keer – na Laundry Day in 2018 – deliveren aan de Middenvijver. En hoe! Wat een nachtegaal.

Daarna is het aan Dvtch Norris om Preacher op het publiek los te laten en deelt Jeroen wodka met de fans vooraan tijdens Fuck that shit, een nummer dat via de bleeps lekker crescendo open trekt. De zanger wil in het midden een gangpad creëren terwijl ie ‘Open de Ampere up’ zegt, maar stapt van het idee af omdat het – tamme, toegeven zelfs in de vroege avond was het dat - publiek daar niet meteen in mee wil gaan. Maar het alternatief dat ie voorstelt door een sit down te organiseren, slaat wél aan.  

Met een gigantische crescendo én versnelling ondersteund door CO2-jets en vlammen komt er een einde aan The Subs Live in Concert met een aan Korg en onder andere keytar begeleid ‘Face of the planet’. Na zo’n energieke set vraagt het publiek uiteraard om meer en dat krijgt het ook. Jeroen vraagt even hoe laat het is, merkt dat ie nog acht minuten heeft en blijkt daarmee nog precies genoeg tijd te hebben om er een ontzettend snel ‘Do we dream under the same sky?’ tegenaan te gooien gevolgd door het elf jaar oude ‘The Pope Of Dope’, een nummer dat ze al een tijd niet meer live gebracht hebben terwijl hij de fans die aan de zijkant van het podium staan, uitnodigt om mee tussen hen te komen feesten. Héérlijk.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Intro
2. Music is the new religion
3. Kiss my trance
4. Mitsubitchi
5. Lick my acid
6. Droga – Mario B als gastzanger
7. I want to dance again
8. Flesh & Bones – Tsar B als gastzangeres
9. Preacher – Dvtch Norris als gastzanger
10. Fuck that shit
11. My Punk
12. Face of the Planet

Bis:

1. Do we dream under the same sky?
2. The Pope of Dope