Recensie Regi in het Sportpaleis ★★★★1/2

Kippenvel van ontroering én een extatisch happy gevoel tegelijkertijd. Dat hadden we nog nooit eerder in onze 41 jaartjes dat we op deze planeet rondhossen, meegemaakt. Maar kijkt, Camilles versie van Loreens ‘Euphoria’, wekte het allemaal in ons los. Regi heeft gewoon gelijk dat we haar naar het Eurovisiesongfestival moeten sturen. En dat nummer was slechts één van de vele hoogtepunten van een fe-no-me-na-le eerste editie van Regi in het Sportpaleis. Wie er niet bij was, kan de show binnenkort zien (er waren tv opnames) of volgend jaar op zaterdag 22 oktober 2022 naar het Sportpaleis afzakken.

(lees steeds verder onder de video’s)

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Bert Hertogs (@concertnieuws)

Zo’n 15.000 kaartjes waren er verkocht voor Regi Kom wat dichterbij. Dat is goed voor een bezettingsgraad van zo’n 80%. Vooral op het balkon bleven de eerste drie blokken leeg en ook in de frontale tribune waren er heel wat gaten in het publiek die niet te wijten waren aan no shows (of aan de veertigplussers die volgens Van Esbroeck twijfelen om tickets te kopen). Punt is dat Regi zijn momentum door corona wat gemist heeft. ‘Kom wat dichterbij’, waar zijn showtitel naar verwijst, was namelijk dé zomerhit van vorig jaar. Nu goed, dit jaar heeft ie hem ook binnengehaald met Niels Destadsbader en hun ‘De wereld draait voor jou’. Dus het momentum is er eigenlijk nog wel alsook de hits. Wat opvallend en straf is: Regi is erin geslaagd om zijn publiek te verjongen de afgelopen jaren. Net bij hen is de knaldrang het grootst wat het des te opmerkelijker maakt dat de show niet uitverkocht was.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Bert Hertogs (@concertnieuws)

Aan de zeer democratische ticketprijzen kan het ook niet gelegen hebben. Het is dus gewoon vreemd dat zelfs deze show niet wist uit te verkopen. De afwezigen hadden gewoon ongelijk want Regi bewees alweer dat ie op de een of andere manier als een magneet ambiance én talent weet aan te trekken. In die zin wist ie zich gewoon de laatste maanden te omringen door jong en vooral straf talent. Vergeet de Rode Duivels die het als we eerlijk mogen zijn jarenlang overroepen zijn en het uiteindelijk nooit echt waar hebben weten maken. Dé gouden jongerengeneratie, daar weet Regi zich mee te omringen en die stond op het podium van het Sportpaleis het beste van zichzelf te geven en te schitteren. De verjongingskuur die Regi 2.0 heet, is dus kortom meer dan geslaagd.

Op VTM 2 mochten de kijkcijfers van de Regi Academy dan maar magertjes uitvallen, wat zijn deelnemers stuk voor stuk presteerden in het Sportpaleis was gewoon waanzinnig straf. De Herenthoutse Amber Klockaerts kreeg in het tweede deel van de show een oorverdovend en niet meer dan terecht applaus na een miraculeus sterk ‘Miracle’. De 26-jarige Steven uit Berchem van zijn kant liet dan weer een feilloos ‘Hang on’ optekenen. En wat was het heerlijk om die korrel in de stem van de negentienjarige Pauline Slangen uit Lommel te horen blenden met ‘Duizend sterren’ waarbij het Sportpaleis de smartphonelichtjes massaal bovenhaalde. Ook ‘Whisper’ bracht ze met verve. De song bleek de ideale voorlaatste van het eerste deel. Want wat een verrassing had Regi in petto. Niemand minder dan Niels Destadsbader was zijn special guest die samen met hem met ‘De wereld draait voor jou’ het publiek de pauze instuurde. Gouden confetti, vuurwerk en de twee zangers die van de ene catwalk naar de andere crowdsurften, zagen we. Het publiek werd gek.

Dan al hadden we Jaap Reesema de eclectische kaart zien trekken bij de start van de show die meteen de ene song na de andere uit ‘Liefde voor muziek’ bracht. ‘Ellie’, ‘Wolves’ (naar de 3 Biggetjes van K3 waarin het publiek het even mocht uitschreeuwen), ‘Ik haal alles uit het leven’ (van André Hazes jr. dat voorzien werd van CO2-jets en waarbij de toeschouwers al meteen massaal meeklapten, 8 passen naar links en dan naar rechts sprongen en terug terwijl we nog maar aan het vierde nummer waren!) en ‘Zo ver weg’ (van Mama’s Jasje, hier gezongen met de ravissante Olivia Trappeniers en stevig meegekeeld door het publiek) toonden aan dat Regi Kom wat dichterbij één groot (bevrijdings)feest zou worden in het Sportpaleis.

Wat ook slim was, was dat Regi dancehits liet blenden met zijn eigen materiaal. Zo werkte de mash-up van Olivia’s ‘You have a heart’ en ‘Run the world’ van Beyoncé en Camille Dhonts ‘Vuurwerk’ met Gala’s ‘Freed from desire’, al was Regi’s zang daar niet al te best, waarin ie in het tweede deel van zijn show wel verbeterde met onder andere ‘Narcotic’ van Liquido en ‘How much is the fish?’ van Scooter! Letterlijk en figuurlijk zorgde Regi voor vuurwerk (vlammen, watervalvuurwerk enz.) toen ie Camille ‘Vuurwerk’ liet brengen als zevende op de set. Een nummer dat je zou verwachten helemaal op het einde van de show, als kers op de taart. Niet zo bij Regi, die eer was – terecht ook wel – voor ‘Kom wat dichterbij’.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Bert Hertogs (@concertnieuws)

Dat Camille een powerstem heeft bewees ze verder ook met ‘Vergeet de tijd’ waarbij de fans meezwaaiden en Regi de eerste sit-down in achttien maanden organiseerde. De energie die daarbij vrijkwam was heerlijk om mee te maken. Net als die Mexican Wave die door het Sportpaleis ging in combinatie met het ge-’heehee-hoohoo’ scanderen net voor het tweede deel zou beginnen. Wat hebben we dit het afgelopen anderhalf jaar gemist! Dat Camille niet alleen een verdomd straffe zangeres is, maar ook goed kan acteren, toonde ze in haar versie van Marco Borsato’s ‘Ik leef niet meer voor jou’ waarbij ze op de knieën ging en op het einde op het podium ging liggen. Wat een heerlijke theatraliteit toonde ze hier. Wat een podiumbeest die Camille!

Jaap coverde vervolgens voortreffelijk ‘Down to business’ van Tiësto, waar het eigenlijk ook allemaal om draait voor de muziek- en concert business die nu na maanden stil te hebben gelegen eindelijk terug kan opstarten. Daaraan koppelde hij Axwell Λ Ingrosso’s ‘Sun Is Shining’. Wat daarna volgde was wat ze in de marketing 1+1=3 noemen. Een magisch moment. Olivia en Camille die samen ‘I don’t care’ brachten dat zwaar meegeklapt werd, kunnen we zonder twijfel tot het beste rekenen van het eerste deel.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Bert Hertogs (@concertnieuws)

Regi liet zich als vanouds muzikaal bijstaan door Michael Schack op drums die op troms extra power meekreeg van Regi en Olivia tijdens Safri Duo’s ‘Played-a-live’. Peter Schreurs nam de programmering en toetsen dan weer voor zijn rekening waar Regi bij stilstond tijdens zijn intro van ‘Run’, dat Olivia die eerder in het tweede deel ‘Show me love’ van Robin S. gecoverd had, tot een van de hoogtepunten van dat tweede deel maakte.

Milo Meskens liet de akoestische gitaar in ‘Ordinary’ overgaan in stompende beats en daarna was het aan Regi om (eerder had ie ‘La Vache’ door de speakers gejaagd) enkele van zijn klassiekers boven te halen met ‘Hang on’ en ‘I fail’. Voor die laatste nodigde hij zelfs Scala uit op het podium. De song doet het nog altijd. Hét inkakmoment zat tussen die twee met Tom Helsen die ‘Night & Day’ bracht. Had Tom niet gekozen om verder te gaan in het Nederlands? Was hij niet de vreemde eend in de bijt, vermits je bezwaarlijk kan stellen dat je hem tot de verjongingskuur van Regi kan rekenen? Punt was dat Toms zang verre van steady klonk en de opzwepende beats (‘Waar zijn die handjes?’) het nummer moesten redden dat constant inzakte wanneer Tom moest zingen. En voor Regi? Kijk, als je voor verjonging kiest bij de zangers en zangeressen, wees dan coherent en consequent en voer die volledig in.

Na een korte dj set op het B- podium kwam er alweer een verrassing van formaat het podium op van het Sportpaleis. Jaap Reesema had namelijk niemand minder dan de verrukkelijke Pommelien Thijs uitgenodigd om samen ‘Nu wij niet meer praten’ te brengen. Halfweg trok het stevig meegezongen nummer helemaal de dancekaart en werd het een feestje zonder weerga. Hoe mooi was die glimlach op Pommeliens gezicht na het nummer. De ontlading zag je bij haar. Haar puurheid is zo ontwapenend schoon en schattig.

Een kerel ging echter tijdens haar nummer op de schouders van zijn maat zitten en deed een beweging alsof ie wou grijpen naar de borsten van Pommelien die op dat moment op de rechter catwalk stond. Ook in het eerste deel hadden we een jongen zijn vingertje in de richting van het reepjesjurkje van Olivia zien gaan op de linker catwalk. Hoewel zo’n reepje voor een student uitnodigend kan overkomen, als een zoekertje of aanbieding op papier dat je op de hogeschool of universiteit ad valvas kan zien hangen, waar je een stukje van kan scheuren, vinden we het toch belangrijk te melden dat dit gedrag van die mannelijke toeschouwers - of ze nu al dan niet een pint te veel op hadden mag geen excuus zijn - gisteren, vandaag en morgen niet OK is. Olivia ging er professioneel mee om, door hem niet veel later een High 5 te geven en leek er dus geen dingetje om te maken. Maar van een publiek, hoe jong het ook mag zijn, durven wij wel hetzelfde verwachten als van diegenen die op het podium staan: maturiteit, professionalisme en wederzijds respect.

< Bert Hertogs >