Recensie King Richard ★★★★★

King Richard is een ijzersterke mainstreamfilm met Oscarpotentieel. De Amerikaanse biografische film over de familie Williams is dan ook een verhaal dat van alle tijden is. Een verhaal dat zeker in de nu meer dan ooit relevant is. Er zitten dan ook verschillende thema’s in. Aan de ene kant Black lives matter, waarbij zwarten het doelwit zijn in Amerika van racistische politieagenten. Verder gaat de prent ook over hoe het geloof twee mensen bij elkaar houdt, want zonder dat zou Oracene (Aunjanue Ellis) al lang de brui hebben gegeven aan haar relatie met Richard Williams, de vader van haar 2 dochters: Venus en Serena. Uit een andere relatie heeft ze drie dochters. Bij momenten is King Richard dan ook een battle of the sexes, feministisch ook, waarbij de vrouw stelt dat haar man niet zo maar beslissingen kan nemen voor haar dochters zonder haar daarbij te betrekken. Het gezin als team krijgen we dus qua concept te zien dus. Maar de belangrijkste verhaallijn is de ‘can do’-mentaliteit die de film uitstraalt met Cinderella als voorbeeld: “The most strongest, the most powerful, the most dangerous creature on this whole earth is a woman who knows how to think. Ain‘t nothing she can‘t do.” Door hard te werken en je te blijven focussen kan je er geraken in het leven. Belangrijk daarbij is om niet te gaan zweven, maar bescheiden te blijven ook al ben je succesvol.

Alles begint bij een plan en nog voor Venus en Serena Williams geboren waren, heeft Richard (een fantastische Will Smith die zeer geloofwaardig een koppig man neerzet die au fond het beste voorheeft voor zijn gezin ook al legt ie de lat bijzonder hoog en voor zijn acteerprestatie terecht een Golden Globe in ontvangst mocht nemen) een plan uitgewerkt om van hen professionele tennissers te maken. Hij coacht en traint ze zelf op het dichtstbijzijnde tennisveld waar hij de bladeren zelf moet weg zien te keren. Probleem echter is dat het veld in de zone zit waar een bende jongeren van kleur actief is. Als er dan ook eentje avances maakt bij zijn oudste dochter Tunde (Mikayla LaShae Bartholomew) ziet hij daarin een risico. Hij vraagt hen om zijn dochter met rust te laten, maar krijgt daar enkele rake klappen voor in de plaats.

In moeilijke omstandigheden traint hij zijn dochters dus terwijl hij en zijn vrouw ook nog eens werken. Hij als veiligheidsagent die op een bepaald moment op het punt staat om de leider van de bende die hem en zijn dochters het leven zuur maakt, neer te schieten. Zij als verpleegster. Hij trekt op een dag naar Paul Cohen die een training aan het geven is aan John McEnroe en Pete Sampras. Na veel vijven en zessen overtuigt ie Cohen tijdens een break om de twee aan het werk te zien. Twee meisjes gratis trainen dat ziet hij echter niet zitten. Hij kiest voor Venus (Saniyya Sidney) iets wat Serena (Demi Singleton) op dat moment nog niet weet. Ze denkt dat ze allebei zullen training krijgen van de man. Het plan van Richard is dat hij alles zal filmen zodat ook Serena daar mee verder kan.

Hoewel King Richard vooral draait om hoe Venus haar carrière start en Serena hier in de schaduw staat van haar zus, zien we ook hoe de kiem ontstaat van haar nog succesvollere carrière. Want terwijl Richard zich focust op Venus, is het zijn vrouw die Serena zal klaarstomen. Mentaal gezien doet het haar wat om haar zus haar eerste professionele wedstrijd bij de Bank of the West Classic in Oakland, California te zien spelen. Richard weet dat, maar stelt ook dat zij op een dag uit de schaduw van haar zus zal treden omdat ze die mentale kracht ook heeft. De honger van Serena om op dat veld te kunnen staan, net zoals die van Venus om aan het tornooi te mogen deelnemen komt dan ook bijzonder goed over in deze film.

Richards koppigheid zorgt mee voor het tot dan toe ongeziene succes van zijn dochters die rolmodellen worden voor de wereldwijde gemeenschap van mensen van kleur. Hij bewandelt immers met hen een niet zo standaard carrièrepad door de twee een tijdlang uit de wedstrijden voor junioren terug te trekken om ze meteen klaar te stomen voor het profniveau. Normaal gezien blijven tennissers namelijk een tijdlang op juniorniveau spelen tot ze klaar zijn voor het profniveau. Maar de confrontatie met uitsluitend witte ouders die hun kinderen te hard pushen omdat het hun droom is die ze willen realiseren, en niet die van hun kinderen, een omgeving ook waar de Williamsen als underdog beschouwd worden en er een weinig sportief sfeertje heerst bij de verliezende kampen, doet hem dat besluiten, tegen de wil van Cohen in waar Richard dan ook mee breekt zonder Venus of zijn vrouw daarover te consulteren: “So we‘re a team? You don‘t think that that was a decision you should have discussed with me? Discussed with Venus? Richard, my faith dictates that I stand by your side but don‘t mistake my silence for agreement. You do that again and I won‘t be quiet.”

Vervolgens benadert hij Rick Macci en niet hij maar een van de stiefzussen van de bekende tennissers zal een contract opstellen voor Macci waarmee hij akkoord gaat. Hij zal zowel Venus als Serena trainen, voorziet een mobilhome zodat het gezin naar Florida kan rijden en zal daar een gratis woonst ter beschikking stellen voor hen. Ook voor Macci is het een grote verrassing wanneer hij hoort dat Richard niet wil dat zijn dochters deelnemen aan de juniorwedstrijden. Hij ziet zo een percentage van het wedstrijdgeld aan zijn neus voorbijgaan en vindt dat Williams hem dat wel had mogen zeggen voor hij het contract met hem tekende.

En Richard, die blijkbaar last heeft van faalangst, wordt geconfronteerd door zijn vrouw met het feit dat ie zelden iets afmaakt. Wanneer de stap gezet moet worden om Venus los te laten bij het professionele vrouwentennis, wil hij dat aanvankelijk wel doen, maar komt hij terug op dat besluit omdat hij vreest dat zijn dochter misschien net zoals Capriati een burnout zou kunnen gaan krijgen en/of verslaafd geraken aan drugs. Het is niet de enige keer dat Richard coach Macci op de proef stelt. Die wil dat Venus het eerste het beste sponsorcontract met Nike tekent terwijl Richard fijntjes meegeeft dat niemand van dat bedrijf tot dan zijn dochter aan het werk heeft gezien. Hij houdt de boot af om zo uiteindelijk een veel betere deal te kunnen sluiten. Soms leidt koppig zijn en het been stijf houden tot een veel beter eindresultaat.

Het moet gezegd, op groot scherm komen de tenniswedstrijdscènes in King Richard volledig tot hun recht en de spanningsboog van de prent is dan ook zeer goed. Geen enkele seconde van de 2 uur en 25 minuten durende film hebben we naar onze klok moeten kijken, om de heel eenvoudige reden dat dit een verdomd sterke film is waarin zeer goed geacteerd wordt. Ayan Broomfield zien we als body double overigens aan het werk tijdens sommige tennismatchscenes. In de soundtrack horen we onder andere California Dreamin‘ van Bobby Womack, Cruel Summer van Bananarama en The Greatest Love of All van Whitney Houston.

Deze film flitste ons terug naar onze studententijd waar we het vrouwentennis (Henin/Clijsters) op de voet volgden, niet in het minst tijdens de examenperiode mei-juni. Dat dat ons en wellicht meteen een groot deel van onze generatie enkele procenten heeft gekost op ons eindresultaat, denken we onder andere maar aan de bloedstollende finale op Roland Garros tussen Jennifer Capriati en Kim Clijsters die twee uur en twintig minuten duurde, was het allemaal meer dan waard. Vandaar ook wellicht dat deze King Richard ons mateloos wist te boeien. Waar blijft die verfilmde versie over de levens van Justine en Henin en Kim Clijsters trouwens? Verheyen, Van Looy, waar zitten jullie?

< Bert Hertogs >

King Richard is nu digitaal beschikbaar en via Blu-ray™ of DVD.