Recensie Uncharted ★★

Aan sommige films heb je door te kiezen voor de 4DX-versie een goeie graadmeter over de spanningsboog en of er voldoende afwisseling te zien is. Bij Uncharted is dat niet anders. De actie-avonturenfilm die Ruben Fleischer regisseerde naar de gelijknamige reeks games van Naughty Dog start sterk met Tom Holland (Nate) en Mark Wahlberg (Sully) die aan de vracht die uit een vrachtvliegtuig bengelt hangen en zich (tegen alle zwaartekrachtregels in) terug een weg proberen in het vliegtuig te banen. Met die scène kunnen de ventilatoren en de bewegende stoeltjes in gang schieten. Maar daarna volgt een lange flashback naar hoe ze tot dat punt gekomen zijn, om daarna naar een fijne finale te gaan. Om kort te gaan, de intro is sterk, daarna valt de zaak wat stil en het einde is terug top. Uncharted zet de deur ook open voor een vervolg. Sam (Rudy Pankow), Nates broer zou namelijk nog leven maar gevangen zijn. En Nate en Sully blijken na dit avontuur alweer op zoek naar een andere schat.

In Uncharted zien we dat Nate en Sam al van kindsbeen in het weeshuis interesse hebben in de Magellaan-expeditie. Ze willen de eerste wereldkaart stelen. Maar ze worden daarbij betrapt en Sam wordt het weeshuis uitgestuurd omdat het niet zijn eerste poging is. Sully zit in de bar waar Nate vijftien jaar later ober is. Hij merkt dat hij een armband van een meisje gestolen heeft, pikt het zelf en steekt in Nates zak een visitekaartje van hem in de plaats. Zo leren de twee elkaar kennen maar van vertrouwen kan je niet echt spreken. Wat blijkt? Ook Sully is een schattenjager en heeft Sam gekend. Nates broer stal namelijk het dagboek van Juan Sebastian Elcano voor hem. Sindsdien is er geen spoor meer van hem, al heeft Nate wel al die tijd kaartjes ontvangen van zijn broer. Daarop staan aanwijzingen waar hij de goudschat die in twee koopvaardijschepen zitten, kan terugvinden. Maar ook in het gevonden dagboek staan tips.

Sully zegt dat er twee sleutels (twee gouden met dure stenen bezette kruisen) zijn die ze in hun bezit moeten krijgen om zo het avontuur tot een goed einde te brengen. Eén ervan bezit ie al, later zal blijken dat het eigenlijk Chloé (Sophia Ali) is die het kruis bezit. Het andere wordt die avond geveild. Santiago Moncada (Antonio Banderas) zal het koste wat het kost in handen willen krijgen, net als het exemplaar van Chloé, want ook hij aast op het goud dat miljarden waard is. Daarvoor heeft ie Jo Braddock (Tati Gabrielle) ingehuurd. Ze gaat over lijken. Uiteindelijk moeten Sully en Nate Chloé overtuigen samen te werken met hen. Maar dan blijkt dat zij de mol is, en ook ingehuurd is door Moncada. Zo wordt deze film een wat eendimensionale prent over de mannen tegen de (onbetrouwbare) vrouwen. Al zal ook het vertrouwen tussen Sully en Nate danig op de proef worden gesteld.

Met stip behoort de scène waarin twee koopvaardijschepen met helikopters worden vervoerd, wat tot een spannend hoogtepunt leidt wanneer Sully en Nate aan muiterij doen, tot het sterkste van Uncharted. Piratengevechten in twee oude boten die in de lucht vliegen, zien we dan en Tom Holland die het niet laten kan om de Jack Sparrow in hem boven te halen. Héérlijk. Maar het voelt toch wat aan als too little too late. Het feit dat de film niet in 3D bestaat, en er lange tijd tijdens deze 116 minuten durende film niets of nauwelijks wat spectaculairs gebeurt zodat alle effecten er wat werkloos bij blijven in zaal 2 van Kinepolis Antwerpen, doet ons besluiten dat hier veel meer in zat. Misschien kan die sequel, als die er komt, daarvoor zorgen …

< Bert Hertogs >