Recensie Admiral Freebee ★★★★1/2

Er zijn weinig kunstenaars – zeggen dat Tom Van Laere een artiest is, zou hem oneer aandoen – die in no time de gelukshormonen in ons weten te activeren. Admiral Freebee, aka de avant gardener, die zich live dezer dagen als duo presenteert met Van Laere aan de gitaren en – dat is nieuw – elektronica en Senne Guns aan de toetsen, exposeerde nieuwe en klassieke meesterwerkjes in de Stadsschouwburg van Mechelen. Ook nu bleek het publiek zijn filosoferende maar niet zelden met een humoristische en zelfrelativerende twist gebrachte muzikale schilderijtjes bijzonder te waarderen.

Admiral Freebee heeft een nieuwe plaat uit. Die heet The Gardener. Met de titeltrack van dat album waarin Van Laere zingt dat we tuiniers zijn en tevens ook de tuin, ving hij zijn optreden aan. ‘Het leven is een gemoedstoestand’ en ‘Tijd betekent niets voor mij’ zong ie onder andere in het nummer dat ons bijzonder hard doet terugdenken aan de coronacrisis, aan de lockdowns, aan de zaken wat overschouwen, stilstaan en genieten van elke seconde dat je het ongegeneerd wat kalmer aan mocht doen.

Guns, gehuld in een t shirt van The Doors, Van Laere in een met ‘Va bene’ en een hand op dat het vredessymbool toonde, lieten bij momenten zo waar een discobeat door de set waren waarbij we noteerden dat ie elk moment zijn kopstem (zoals ie onder andere deed tijdens ‘Not in it 4 love’ waarin hij tevens ook laag zong) had kunnen bovenhalen en ‘Staying alive’ bijvoorbeeld brengen. Een set wiens stramien, traag, uptempo, traag enz. ons na verloop van tijd weliswaar wat voorspelbaar overkwam maar wél werkte. In ‘No ordinary moments’ zingt ie dat er geen gewone mensen zijn, geen gewone momenten en dat alles tijdelijk is terwijl hij aan de elektronica met de hulp van een tweede micro zijn stem liet vervormen.

‘Nothing else to do’ contrasteerde daarmee. Guns begeleidde Van Laere aan de synths en maakte er een naar klassieke muziek refererend nummer van waarna de heerlijke beat van ‘No one can stop me now’ de handen van het publiek moeiteloos op elkaar kreeg.  In ‘Digital blues’ toverde Guns dan weer een heerlijke diepe baspartij uit zijn toetsen. In het geweldige ‘Einstein brain’ klonk het dan weer ‘I’m Jeff Bridges in a George Clooney world’, zette hij het nummer even om in een heerlijk stukje theater door even op de klankkast van zijn akoestische gitaar te kloppen alsof ie op een deur aan het kloppen was en eindigde hij de song met de mededeling dat Django Reinhardt een Belg was.

Helemaal hilarisch werd ‘Bad year for rock ‘n’ roll’ waarin hij meegaf dat hij geen penis heeft en het absurdisme helemaal omarmde door ‘Eins, zwei, drei, vier. Hoedje von papier.’ erin te smokkelen. Op het einde plaagde hij zijn collega-muzikant door lang hetzelfde akkoord te herhalen en daarbij zei ie ‘Senne weet duidelijk niet waar we naartoe gaan. Ik doe dees al 100 jaar!’

Guns mocht dan weer van zijn kant knap soleren naar het einde toe van ‘Always on the run’, een nummer waarin Admiral Freebee zong dat ie gesteld is op – hoe kan het ook anders? – zijn vrijheid. Tussen alle gekkigheden door die Van Laere liet horen in Mechelen behoort een stevig meegeklapt  ‘Last song about you’ dat hij omdoopte tot ‘The Nintendo song’ tot het grappigste wat we sinds lang op een live podium hoorden brengen.

Guns begeleidde het nummer namelijk op toetsen en liet uit zijn instrument tonen horen die refereerden naar computerspelletjes. En Van Laere van zijn kant veranderde zijn lyrics van ‘I‘m sleeping with the TV on’ in ‘I‘m sleeping with my Nintendo on’ waarna ie zichzelf solo op akoestische gitaar begeleidde bij ‘Oh darkness’ en halfweg Guns’ pianoriff door kwam schemeren, een melodie die hij schuchter inzette maar uiteindelijk perfect naast die van Van Laere paste. Met toegiften ‘Ever present’, ‘Walking wounded’ en afsluiter ‘Rags ‘n run’ waarbij Tom Van Laere zijn mondharmonica bovenhaalde en in kopstem ‘O-o-ow, I‘m betting on a miracle again’ zong, sloot Admiral Freebee alweer een puik concert af.

6 jaar was het geleden dat we Admiral Freebee nog eens live aan het werk zagen, vertelt onze database. Wij waren dan ook behoorlijk hongerig. Freebee was dat kennelijk ook. En zo stilden we elkaars behoefte aan muziek, aan kunst.  

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. The Gardener
2. Coming of the light
3. No ordinary moments
4. Nothing else to do
5. No one can stop me now
6. Not in it 4 love
7. Digital blues
8. Einstein Brain
9. Bad year for rock ‘n’ roll
10. On a day like this one
11. Breaking away
12. Always on the run
13. Last song about you
14. Oh darkness
15. The wonder of life

Bis:

1. Ever present
2. Walking wounded
3. Rags ‘n run