Recensie Turning Red ★★★1/2

Oorspronkelijk zou Turning Red in de bioscoop verschijnen, maar de omikronvariant van het coronavirus deed het Huis van de Muis besluiten om de jongste Pixar-film die Domee Shi regisseerde meteen op Disney+ uit te brengen. Daar valt zeker iets voor te zeggen, want qua thematiek komt deze computergeanimeerde fantasierijke coming of age komedie bijzonder dicht in de buurt van Frozen. Met dat verschil, dat wat Elsa de ganse tijd probeert te beheersen of onderdrukken – haar donkere kant – hier net gestimuleerd wordt om met al je facetten van je persoonlijkheid (ook al is die bij een puber van 13 nog in prille ontwikkeling) te omhelzen: het vreemde, luide en rommelige van je bijvoorbeeld. Voor de liedjes tekende niemand minder dan Billie Eilish.

In Turning Red blijkt de Chinees-Canadese Meilin “Mei“ Lee (Rosalie Chian) wel een bijzonder bemoeizieke moeder te hebben. Zij is een echte controlefreak die vooral wil dat haar dochter goed presteert op school. Wanneer ze vaststelt dat haar dochter tekeningen maakt in haar schriftje van Devon (Addie Chandler), de jongen die in een lokale superette werkt, trekt ze meteen de verkeerde conclusies, trekt ze ernaartoe, geeft ze hem een uitbrander en laat ze weten dat ie een trouwe klant kwijt is. Ming, Mei’s moeder blijkt de hartstochtelijke tekeningen die haar dochter maakte, niet als het resultaat te zien van de puberende fantasie, haar gevoelens, gevoed door de hormonen die wild tekeer gaan in haar veranderende lijf, maar alsof die écht plaatsvonden.

De volgende ochtend wordt Mei wakker als een grote rode panda. Ze verstopt zich in de badkamer, wat een heerlijk awkward scène oplevert wanneer haar moeder denkt dat haar dochter haar regels voor het eerst heeft. Dozen met maandverband in bijna alle soorten laat ze aanrukken. Maar dan blijkt dat haar dochter helemaal geen maandverband nodig heeft, maar wel moet leren om te gaan met haar hormonenhuishouding en emoties. Telkens ze opgewonden geraakt of gestresseerd verandert ze in een rode panda. Weet ze haar innerlijke rust te vinden, wordt ze terug een pubermeisje. Al gauw zal ze het beest in haar weten te temmen en alle proeven waarmee haar moeder haar wil testen, doorstaan. Maar dan volgt Mei’s vraag of ze met haar vriendinnen naar het concert mag gaan van de boyband 4*Town die haar hart helemaal op hol doet slaan. Ze mag niet gaan, en haar vriendinnen zien ook hun droom aan diggelen. Eentje zou wel mogen gaan, mits ze het ticket zelf betaalt: 200 dollar – ‘Who do they think they are? Celine Dion?’

Dat brengt de vier op het idee om de rode panda in Mei los te laten. Ze zullen geld vragen voor fotomomenten, merchandise én gastoptredens op verjaardagsfeestjes terwijl Mei’s moeder denkt dat haar dochter gewoon voor wiskunde wat nablijft op school. Wat blijkt? Hoe meer Mei de rode panda in haar loslaat, hoe moeilijker het zal worden dat stuk dat in haar zit van haar af te kunnen schudden. De vrees die haar tantes en oma, die ondertussen uitgerukt zijn naar de woonplaats van Mei en haar ouders, is dat de tiener een rode panda zou kunnen blijven.

Maar zoals te verwachten is, komen de geheimpjes van Mei allemaal uit en zorgt dat voor heel wat drama tussen moeder en dochter. En of dat nog niet genoeg is blijkt het ritueel om de rode panda uit Mei te krijgen op de avond te vallen dat de maan rood wordt. En dat is toch wel net die ene avond dat 4*Town in Toronto optreedt, zeker? De avond dat Mei en haar vriendinnen niet alleen hun eerste concert samen zouden willen beleven. Neen, het gaat veel verder dan dat voor het kwartet. Het zou de start inluiden van hun vrouw zijn.

Turning Red dat dus gaat over jezelf worden, maar ook over over beschermende bemoeizieke moeders die vaak hun dochter zo behandelen zoals ze zelf behandeld werden door hun moeder, is best wel een coole animatieprent geworden. Maar zijn hoge coolness en lekker tempo gaat ten koste van een minder uitgesproken esthetiek (zo zien we kwijlende en zwetende bakvissen als ze door hun hormonen te volgen in nauwe schoentjes terechtkomen) wat wellicht mee verklaart waarom die geen bioscooprelease krijgt.

< Bert Hertogs >