Recensie James Blunt ★★★★

Bij K2 zoekt K3 stelde hij dat hij niet de beste zanger is, en dat klopt ook wel. Zo haalde James Blunt In Paleis 12 zijn hoge noten nogal nipt. Maar hoe heerlijk is het om een artiest te zien die bescheidenheid aan de dag weet te leggen met een heerlijke dosis humor. Zo liep ie het publiek in met een gasmasker op tijdens de Slade-cover ‘Coz I luv you’. Stelde hij dat de best of-tour die hij momenteel doet twee jaar geleden al begonnen was, en de lockdown ervoor gezorgd heeft dat ie 1. terug besefte dat hij twee kinderen had en 2. de ganse tijd onder hetzelfde dak woonde als zijn schoonmoeder, een Belgische, iet waarvoor hij een applaus voor kreeg (wat ie niet meer dan verdiend vond en dan ook toejuichte n.v.d.r.).

Wat een zaligheid was het alweer om in de allerbeste grote concertzaal die Brussel rijk is, naar een optreden te mogen gaan. Paleis 12 deed haar imago alweer alle eer aan. De klank zat van het begin tot het einde zeer goed, mede dankzij haar exquise akoestiek waar de Vorst Nationaals en Ancienne Belgiques van deze wereld nog een puntje aan kunnen zuigen. Het valt ons trouwens op dat hoe ouder we worden, hoe gevoeliger we zijn voor een goede klankafregeling en akoestiek.

Nog voor het optreden van James Blunt begonnen was, was er al die fijne humor die we zo ontzettend hard weten te waarderen aan hem. Zo zagen we Poetin, Volodymyr Zelensky, Will Smith, Trump, prins Harry en Meghan Markle enz. in gefotoshopte beelden een merchandise t shirt van de zanger dragen. Na voorprogramma Emily Robert die ons deed geloven dat ze als twintiger een woeliger leven dan het onze al geleefd had, en zei dat ze daarnet nog in de ogen van Blunt gekeken had, beklom de hoofdartiest om klokslag kwart voor negen het podium. Groene command-teksten van een pc zien we verschijnen op de ledschermen die stellen dat de greatest hits aan het laden zijn en we worden vervolgens gevraagd of we er klaar voor zijn waarna we daarna bijkomend opgepookt worden.

Blunt wordt live begeleid door twee gitaristen, een toetsenist en een drummer. Openen doet ie zijn set met ‘Breathe’ waarna ie in ‘Wisemen’ ‘We’re in Brussels, baby’ integreert en het publiek al vroeg in de set ‘Where are you now?’ laat zingen. Het eerste hoogtepunt van de avond vinden wij echter ‘Carry you home’ dat hij op akoestische gitaar inzet. Niet alleen qua arrangement stippen we deze song aan, ook de visuals zijn tot in de puntjes verzorgd. Blunt zien we twee keer in de live video, een keer scherp en een keer uitvergroot in blokjes. Tijdens ‘Smoke signals’ werden de live videobeelden dan weer voorzien van rookeffecten.

Als zesde op zijn lijst stond het ‘miserabele nummer’ ‘Goodbye my lover’ dat ie solo begeleidde op piano en samen met het publiek in duet zong. Bij ‘High’ raadde hij de mannen in de zaal aan om even de voetbaluitslagen te checken op hun smartphone en het nummer aan hem alleen en de vrouwen in de zaal over te laten omdat het best wel hoog gaat. ‘Enkel ik, meisjes en honden kunnen het horen’ voegde hij daar met een kwinkslag aan toe.

De tekst van ‘I really want to’ werd geprojecteerd waarin Blunt onderstreepte zijn tempowisselingen zeer goed tot een einde te brengen. ‘Love under pressure’ klapte het publiek met plezier mee terwijl een discobol op het podium witte stralen de nok in stuurde. ‘Ik zie er groter uit, nee?’ vroeg James Blunt aan zijn fans toen ie een ukelele vasthad om ‘Postcards’ te brengen dat we ook graag aanstippen als een van de hoogtepunten van de show. Het publiek ging daarbij rechtstaan en deed de handen in no time op elkaar bij deze song. Voor ‘Same mistake’ nodigde hij de fans uit om hun smartphonelichtjes boven te halen wat ze ook meteen deden. ‘Als je naast iemand zit met wit haar moet je maar vertellen hoe dat gaat. Als ze een Nokia hebben, werkt het niet.’ grapte hij. ‘Monsters’ droeg ie op aan zijn vader, de Slade-cover ‘Coz I luv you’ was er dan weer een voor zijn fans. Maar dé hit waar iedereen de ganse avond op gewacht had, volgde daarna. Een prachtige versie van ‘You’re beautiful’ waarbij de toeschouwers een groot koor vormde, kregen we dan te horen. Het leverde alweer een van de hoogtepunten op van een fraaie concertavond waar niets op af te dingen viel.

James Blunt zette dus een - naar eigen vermogen - bijzonder kwaliteitsvol optreden neer dat tot in de puntjes verzorgd was.

< Bert Hertogs >