Recensie 25 jaar Scala ★★★1/2

De tijd dat we bij een meisjeskoor spontaan dachten aan saaie, oubollige muziek in een donker parochiezaaltje is sinds de bekendheid van Scala gelukkig voltooid verleden tijd. Al 25 jaar zetten de gebroeders Kolacny zich in om eigentijdse muziek om te vormen tot koorzang … en met succes. In een afgeladen volle Schouwburg Noord gaven Stijn, Steven en een koor van zestien meisjes een concert ter gelegenheid van dit jubileum. Ze grasduinden in hun rijke catalogus en vergastten hun publiek op een selectie mooie covers waaronder:  ‘A Groovy Kind Of Love’, ‘Here Comes The Sun’ en ‘Solsbury Hill’, maar ook met eigen werk zoals: ‘Seashell’, ‘Kleine Man’ en de topper ‘I Fail’. En hoewel het algemeen genomen een rustig en gezapig optreden was, ging bij dat laatste nummer het dak er toch even af.

Men schoot uit de startblokken met twee Vlaamse klassiekers: ‘Layla’ en ‘Irene’. Al is schieten misschien een iets te dynamische term. Het ruwe randje van de originele uitvoeringen werd volledig weggeschaafd en in ruil daarvoor kregen we uiterst ingetogen versies met fijne engelenstemmetjes die de twee vrouwen in kwestie mochten bewieroken. Het was een mooie en rustige start van het concert en we gingen er spontaan van ontspannen. Het enige wat je als toeschouwer moest doen, was relaxen en genieten van de mooie, meerstemmige samenzang. 

Als een kabbelend beekje ging Scala op dit elan door langs een raar soort liefde in het boek van de liefde tot de zon op kwam en we bij ‘Jessica’ van Rocco Granata uitkwamen. Daar zorgde het refrein voor meer vrolijkheid en tempo. We zagen de dames dan ook spontaan meebewegen op het aanstekelijke ritme. We zouden dit van Stijn Kolacny ook kunnen zeggen, maar die voert als dirigent altijd al een soort van dansbewegingen uit. Het is eigenlijk best schattig om te zien hoe hij vol passie en overgave zijn dames staat te coachen om het beste van zichzelf te geven en om telkens weer geweldig mooie prestaties neer te zetten. 

En dan was het tijd om te putten uit eigen werk. Pianist en componist Steven Kolacny heeft ondertussen al heel wat liedjes geschreven voor Scala en ‘Seashell’ is een van de bekendere nummers. Er was wat meer ritme te horen in de muzikale omlijsting en de klank van de synthesizer gaf het geheel een leuk retro-tintje mee. Door het feit dat er voor dit nummer ook een choreografie was uitgewerkt, kreeg het lied een groter showelement. De combinatie van beweging, dans, belichting en de mooie samenzang maakt het geheel niet alleen auditief een fijne beleving, maar ook visueel. Nummers als ‘Seashell’, ‘Black Moon’ en ‘Battez Vous’ krijgen daardoor net dat beetje meer. 

Met ‘Onzichtbaar’ gaven de dames van Scala op een heel fijne manier ook een hele mooie boodschap mee. ‘Evigheden’ van de Deense componist Michael Bojesen was dan weer een moment van pure ontspanning. Tijdens deze hymne konden we langzaam mee zweven op de klank van de stemmen die dankzij een geweldig mooi voorbeeld van koorademhaling bepaalde noten extra lang konden aanhouden. Een zaal als Schouwburg Noord leent zich perfect voor dit soort van ervaring. Het is muziek waar we weer helemaal zen van werden. 

Vanaf ‘Solsbury Hill’ van Peter Gabriel kwam er wat meer ritme en power in de keuze en uitvoering van de nummers. Vooral tegen het moment dat we aan ‘Viva La Vida’ van Coldplay aangekomen waren, kwam de sfeer er deftig in. De dames van Scala lieten hier zien en horen dat ze naast het fijne engelengezang ook voor wat power en ambiance konden zorgen, zonder daarbij aan zangkwaliteit in te boeten. 

‘Malle Babbe’ bracht niet de feestsfeer waar we op gehoopt hadden. Het publiek moest duidelijk nog wat overtuigd worden om mee te zingen. Zelfs toen Stijn Kolacny vroeg om ‘Ik Hou Van U’ mee te zingen, bleef de initiële reactie maar beperkt. Gelukkig was er nog broer Steven die met een doeltreffende peptalk de mannen in het publiek toch kon overhalen om ook het beste van zichzelf te geven. Nu lukte het wel om de zaal volledig met liefde te vullen. 

En dan kwam wat ons betreft de kroon op het werk: ‘I Fail’ van Regi & Scala. Onvervalste dancemuziek vulde de zaal en Scala bewees zonder meer dat koormuziek modern en opzwepend kan zijn. Het dak ging er af en Schouwburg Noord werd even ‘de Zillion van Merksem’. 

< Sascha Siereveld > 

De setlist:

1. Layla (De Kreuners)
2. Irene (De Mens)
3. A Groovy Kind Of Love (Phil Collins)
4. The book Of Love (Peter Gabriel)
5. Here Comes The Sun (The Beatles)
6. Jessica (Rocco Granata)
7. Seashell (Scala)
8. Black Moon (Scala)
9. Wicked Game (Chris Isaak)
10. Evigheden (Michael Bojesen)
11. Onzichtbaar (Tijs Vanneste)
12. Rosa (Scala)
13. Kleine Man (Scala)
14. Walsje (Scala)
15. Solsbury Hill (Peter Gabriel)
16. Fat Bottomed Girls (Queen)
17. Battez Vous (Brigitte)
18. Viva La Vida (Coldplay)
19. Black Horse And The Cherry Tree (KT Tunstall)
20. Malle Babbe (Rob de Nijs) 

Bis:

1. Ik Hou Van U (Noordkaap)
2. I Fail (Regi & Scala)
3. With Or Without You (U2)