Recensie Een nieuwe muts voor Plop ★★★★

De Stadsschouwburg van Antwerpen was volgestroomd met ploppertjes die hun helden uit het kabouterbos eens live op het podium wilden zien. Plop liet wel even op zich wachten, want … hij was zijn plopmuts kwijt. Hij wilde niet dat Kabouter Kwebbel, Kabouter Klus, Kabouter Smal of zijn nichtje Kabouter Felle hem zouden zien met zijn vervangend hoofddeksel. Daar had hij de hulp van de trouwe ploppertjes voor nodig. En zo start het avontuur in “Een nieuwe muts voor Plop”. Met deze nieuwste Plopshow bewijst Studio 100 dat ze nog altijd weten hoe ze voor hun doelpubliek een boeiende voorstelling in elkaar moeten steken. Vanaf de start van de voorstelling worden de kleine ploppertjes betrokken bij wat er op het podium gebeurt en heel de show lang wordt hun inbreng verwacht. En alsof dat nog niet genoeg is, mogen de jonge fans ook luidop meezingen en –dansen op een hele reeks bekende Plopliedjes.

Voor aanvang van de voorstelling waren we al aangenaam verrast dat je als ouder er best wel in slaagt om in de zaal te geraken zonder dat je om de paar meter een merchandisingstand moet omzeilen. Uiteraard kon je Plop-producten kopen wanneer je dat wenste, maar je werd niet elke drie meter geconfronteerd met een verkoopstandje. Het was hier perfect mogelijk om als ouder zonder schuldgevoel op je plaats te geraken om van de voorstelling te gaan genieten. 

En genieten is echt wel het juiste woord. ‘Een nieuwe muts voor Plop’ zit echt wel weer goed in mekaar. Al vanaf het moment dat Kabouter Klus opkomt, start de interactie met de ploppertjes in de zaal. Ze mogen mee aftellen, antwoorden en zelfs een beetje liegen om Kabouter Plop te helpen. Ze worden heel de voorstelling lang aangesproken om actief deel te nemen aan de show. 

De schrijvers van de voorstelling hebben daarenboven in deze anderhalf uur durende voorstelling tien liedjes van Plop verweven die door de aanwezige fans meegezongen kunnen worden. Wanneer ‘Wat een feest’ klinkt, is het ook echt feest in de zaal. De kleine kinderen én de grote kinderen, ook gekend als ‘volwassenen’, kunnen uit volle borst meezingen en meedansen. Het feit dat alle handjes in de lucht zaten, is een bewijs dat de formule werkt en de voorstelling goed in elkaar gestoken is. 

Aan de prestaties van Plop, Klus, Kwebbel en Smal twijfelden we vooraf geen seconde. Zij hebben al jaren hun degelijkheid bewezen, zijn door de wol geverfd en hebben hun strepen op de planken al lang verdiend. Ook nu weer stelden ze niet teleur. We waren daarbij extra opgetogen over Kabouter Felle. Deze hippe, jeugdige kabouter brengt voor de vrouwelijke ploppertjes een sterk rolmodel. Ze blijkt het niet zo te hebben op de spinnen en tuinslangen die ’s nachts in het bos zitten, maar laat zich voor de rest de kaas niet van het brood eten. En als extra bonus blijkt ze ook nog eens mooi te kunnen zingen. Zulke sterke kaboutervrouwen zijn alleen maar een meerwaarde in een groot kabouterbos. 

< Sascha Siereveld  > 

Liedjes:

1. De dag goed begonnen
2. Waar is mijn kaboutermuts?
3. Wij gaan op reis
4. Wat zou ik wensen?
5. Het Ploplied
6. Waar zijn mijn belletjes?
7. Daar zijn vrienden voor
8. Wat een feest
9. De kabouterpolonaise
10. Kabouterdans