Recensie Sandra Kim ★★★★1/2

Eenvoudigweg de beste. Dat is Sandra Kim, met stip. De enige winnares van het Eurovisiesongfestival voor ons land kwam voor het eerst in haar carrière naar Kapellen en ging net als haar passage in het eerste seizoen van The Masked Singer voor niets minder dan de triomf. Kapellen at uit haar hand, stelde vast dat de artieste die in oktober 50 wordt, bijzonder goed bij stem was en moeiteloos haar hoge vocale uithalen wist te plaatsen. Niet zelden legde ze het niveau voor zichzelf nog een tikkeltje hoger door haar noten bijkomend te versieren. Haar frasering, de emotie waarop ze elke song bracht benaderde de perfectie. Een weergaloos concert werd het dus dat ze gaf op de eerste avond van Parkies. De enige bemerkingen die we hebben is dat Shallow, een duet met haar toetsenist Sven Van den Wyngaert niet helemaal overkwam omdat de muzikant achter zijn synths bleef staan om wanneer het haar beurt was om te zingen haar ook nog te begeleiden op de toetsen. La Grenade, het tweede nummer in het tweede deel kent dan wel een leuke discobeat, de song is ons en wij vermoeden bij uitbreiding het ganse Vlaamse publiek, totaal onbekend. Sandra Kim zou kunnen overwegen om dat nummer te schrappen en het reservenummer ‘Highway to hell’ in dat deel bijvoorbeeld na River deep, mountain high in de plaats in te zetten.

Al vroeg in de set, gingen Sandra Kim en haar muzikanten voor publieksinteractie. Zo nodigden ze ons al meteen uit om mee te klappen op het ritme van Blondies Call me en richtte ze haar micro tijdens I’m so excited van The Pointer Sisters ook even naar het publiek zodat het kon meezingen. De artieste die anderhalf uur onderweg was van waar ze woont, dichtbij Sint-Truiden in Limburg naar de plek waar ze optrad, ging er dus meteen voor en dat legde haar geen windeieren.

‘Het regent niet, geniet ervan!’ klonk het uit de mond van Sandra Kim die later zou stellen dat ze te veel praat. Nou, Adele die lult veel meer hoor en zelfs over de meest banale dingen. Dus dit viel al met al allemaal nog goed mee. In You’re still the one van Shania Twain, de eerste ballad van de avond, liet ze het publiek meezwaaien. Maar het was vooral uitkijken hoe ze omging met die hoge noten. En ja hoor, ze plaatste die vakkundig en gaf de melodie ook bijkomende versieringen mee.

Toegegeven, in het Engels klinkt Sandra Kim zeer goed, maar in het Frans komt ze nog het best van al tot haar recht zo bewijst ze met een uitmuntende cover van France Galls ‘Il jouait du piano debout’. ‘De beste zangeres in the world’ en een van haar idolen is Céline Dion waarvan ze Pour que tu m’aimes encore coverde. Tijdens deze song bewees ze nog maar eens dat ze ontegensprekelijk als een van de beste zangeressen of waarom niet, de beste zangeres van ons land bestempeld mag worden. Wat een fenomenale prestatie zagen en hoorden we hier volledig live. Song na song deliverde de zangeres. Hét kippenvelnummer van het eerste deel was A million dreams uit The Greatest Showman. Musical heeft Sandra Kim altijd al gelegen, hier fluistert ze de song even om zo crescendo de zaak helemaal open te trekken.

Dat de zangeres gevoel voor humor heeft, toonde ze toen ze stilstond dat ze dit jaar 50 wordt. ‘Ik heb zo’n pijn. Ik ben zo moe.’ grapte ze. Neen, als het van haar afhangt is ze Unstoppable waarna ze het eerste deel afsloot met een zinderende The Masked Singer medley met daarin onder andere California Dreaming van The Mamas and The Papas, Writing’s on the wall van Sam Smith, Don’t start now van Dua Lipa waarin ze even heerlijk mocht grommen, Blinding Lights van The Weeknd, en een ijzersterk een aartsmoeilijk (die hoge noten!) Euphoria van Loreen dat via basdrum opentrok en het publiek moeiteloos deed meeklappen.

Uit het tweede deel noteren we dat Sandra Kim haar jongste single Gravity kwam voorstellen. Een wat banale song als u het ons vraagt die zij door haar bijzonder goede zangprestatie wist op te tillen. The show must go on, River Deep mountain high, Désenchantée en Simply the best, dat ze opdroeg aan het publiek in Kapellen waren stuk voor stuk hoogtepunten. Maar het beste, dat spaarde Sandra Kim als toegift op. J’aime la vie werd hét nummer waarbij alle smartphones werden bovengehaald, een song ook die uit volle borst werd meegezongen. Een lied dat zijn waarde na de coronacrisis ook opnieuw bewees. Het voelde als een collectief bevrijdingslied aan. Zo’n moment waarop je met zijn allen een lastige periode van je afgooit.

< Bert Hertogs >

Deel 1:

1. Intro
2. Call me
3. I’m so excited
4. You’re still the one
5. Il jouait du piano debout
6. A million dreams
7. Pour que tu m’aimes encore
8. Unstoppable
9. The Masked Singer Medley

Deel 2:

1. The show must go on
2. La grenade
3. Shallow
4. Gravity
5. River deep mountain high
6. Désenchantée
7. Simply the best

Bis:

1. J’aime la vie