Recensie Nope ★★★1/2

Science fiction, horror, western … Nope is het allemaal. Maar bovenal leest Jordan Peeles jongste langspeelfilm als een liefdesbrief voor cameralui die hun leven over hebben voor dat ene ultieme nooit eerder geschoten shot.

De allereerste film zo wordt aangenomen was een assemblage van foto’s die Eadweard Muybridge maakte. Daarin zien we een zwarte ruiter op een paard rijden. De titel van het werk heet ‘plate 626’ uit Animal Locomotion. Niemand weet echter wie die jockey was.

OJ (Daniel Kaluuya) en Em Haywood (Keke Palmer) claimen dat een ver familielid van hen dat was. Zij hebben de ranch overgeërfd van hun vader nadat die om het leven kwam door een muntstuk dat zo maar uit de lucht gevallen kwam en zijn oog doorboorde.

OJ heeft de indruk dat er een UFO (Unidentified flying object), tegenwoordig ook wel benoemd met het minder gangbare UAP (unidentified aerial phenomenon) al een tijd in de lucht in de buurt van de ranch hangt. Hij koopt dan ook camera’s aan die moeten registreren wat er zich allemaal afspeelt aan de hemel. Alleen blijkt wanneer het object nadert, steeds de stroom een tijd uit te vallen, zodat een van de twee camera’s minstens op batterijen moet kunnen werken. Probleem is echter dat een bidsprinkhaan op de lens zit wanneer het toestel verschijnt waardoor de opname mislukt. Wel ontdekken broer en zus niet veel later dat al maanden dezelfde wolk in de lucht hangt en die zich maar niet verplaatst ...

OJ bracht Lucky, een van de paarden, naar een filmset voor opnames. Zijn vader specialiseerde zich namelijk in het trainen van paarden voor tv- en filmopnames en dat betaalde de rekeningen. Maar het is niet zo OJ’s ding vooral dan wanneer blijkt dat ze zich op de set niet aan de afspraken houden die hij en zijn zus maakten. Een daarvan is het dier niet in de ogen kijken. OJ beslist dan maar om het paard te verkopen aan Jupe (Steven Yeun) die de eigenaar is van een themapark. Zo verdient ie toch wat geld. Hij heeft trouwens met hem onderhandeld dat ie altijd het paard kan terugkopen. Maar ook Jupe weet van het buitenaards bezoek af en wil voor zijn toeschouwers tijdens een show het paard offeren. De ruimteschotel komt echter vroeger dan voorzien ...

Nope gaat uiteindelijk over winstbejag, het niet naleven van afspraken en bekritiseert het kapitalisme en het zelfzuchtige van mensen. En het geeft de kijker ook mee dat werken met dieren op een opnameset nooit zonder risico is. OJ ontdekt al snel dat wat er in de buurt in de lucht hangt bij hem  geen vliegende schotel of zo is maar een levend wezen. Iets dat aan territoriumafbakening doet ...

Paarden, neppaarden, slingers, mensen … verschillende zaken schrokt het binnen maar niet alles bevalt ‘m blijkbaar. Het komt er dus op neer om een soort paard van Troje te vinden dat het monster (dat een mond heeft met verschillende diafragma’s in elkaar) zal willen binnen werken zodat het vergaat. Zaak is om dat alles nog vast te leggen ook zodat er achteraf bewijsmateriaal is. En vooral: het duo, geholpen door twee andere mannen moet ervoor zorgen dat ze blijven leven. Wat dan kan helpen is door niet in de ogen van het UAP te kijken, ‘nee’ tegen angst te zeggen en een beetje geluk.

< Bert Hertogs >