Recensie Competencia Oficial ★★★★

Een hilarische film die acteurs en het opportunistische hautaine filmwereldje he-le-maal in zijn hemd zet. Dat is Competencia Oficial, een Spaanse-Argentijnse die Gastón Duprat en Mariano Cohn regisseerde. De prent, voornamelijk een praatfilm, gaat over Humberto Suárez (José Luis Gómez), een miljardair die zich op het einde van zijn carrière afvraagt of hij wel iets heeft nagelaten. Zo heeft ie bijvoorbeeld wel een stichting en daar een aanzienlijk gebouw voor neergepoot maar echt actief is men daar niet. De man denkt eraan om een brug te laten bouwen die dan naar hem genoemd zou worden, die hij zou financieren en vervolgens zou schenken aan de overheid. Maar daarna volgt nog een ander idee, hij wil een film laten maken.

Daarvoor trekt ie als regisseuse Lola Cuevas (Penélope Cruz) aan en koopt ie de rechten van een boek dat hem behoorlijk wat geld kost al had Lola hem nochtans gezegd dat ze voor een vrije interpretatie van dat werk zou gaan, waardoor hij misschien helemaal niet die rechten had moeten kopen. Zij heeft een primeur beet want voor het eerst weet zij twee topacteurs samen te brengen die nog nooit eerder samen te zien waren in een film: Félix Rivero (Antonio Banderas) en Iván Torres (Oscar Martínez).

Al snel zal blijken dat de twee er totaal andere visies op nahouden tijdens de repetities. Torres gaat inderdaad mee in de vraag van Lola om zijn personage te creëren door mee te brainstormen wat ie zoal meedraagt in zijn rugzakje. Rivero vindt gewoon dat ie zijn lijntjes moet opzeggen en niks meer en dat het publiek de rest wel zal invullen. Meteen krijgen we ook twee tegenovergestelde visies over het publiek voorgeschoteld in Competencia Oficial, enerzijds wordt het als te dom bestempeld, anderzijds als niet te onderschatten en dus slim. Een ander onderwerp dat de prent aansnijdt is het spanningsveld tussen populaire films en arthouse films en de acteurs die daarvoor spelen.

Nog voor er gefilmd wordt blijkt Torres in het toilet al te oefenen aan zijn bedankingspeech voor het geval dat ie een award wint voor deze rol. Een award die hij zal weigeren. Op zijn zachtst gezegd is het gedrag van deze acteur die tevens doceert wat tegenstrijdig. Hij zweert alles af van de kapitalistische maatschappij en zeker datgene wat decadent is, maar hij stapt wel mee in een goed betaalde rol waarbij een miljardair zijn financierder is.  

Rivero van zijn kant blijkt op social media aan crowdfunding te doen om de roze dolfijn te redden. Die video is kwalitatief gewoon slecht vindt Lola terecht. De acteur blijkt ook een offday te hebben en wijt dat aan de kanker die recent bij hem is vastgesteld. Wanneer de regisseuse dat te horen krijgt, is ze helemaal kapot van dat nieuws en wil ze de planning met twee weken vervroegen omdat hij nog maar een jaar te leven heeft. Alleen blijkt er helemaal niets aan de hand en de man gewoon een potje geacteerd te hebben. Zo luizen de drie elkaar er steeds in. Lola vernietigt de awards die haar hoofdrolspelers ooit gewonnen hebben terwijl ze met plastic folie aan elkaar verbonden zijn en toekijken in de zaal. Dat moet hen wat nederiger maken en hun ego verkleinen. De mannen zullen uiteraard dat niet zo maar laten gebeuren en elk op hun manier haar de rekening presenteren die zij doorschuift naar de producent. Fictie en realiteit gaan dus in elkaar over in Competencia Oficial. De twee acteurs zullen uiteindelijk door de repetities samen gaan vallen met hun personages, met een dodelijke afloop.

Tijdens de repetities houdt zij er op zijn zachtst gezegd geen courante praktijken op na. Zo zet ze het duo onder een rotsblok die aan een hijskraan bengelt om ook hier de juiste inleving voor een scène te vinden. De mannen zijn angstig ook door het gekraak van het metaal. Achteraf blijkt dat het een kartonnen rots was. Lola zoekt fysiek contact met Rivero hoewel in zijn contract staat dat ze zijn hoofd niet mag aanraken. Torres gooit dan weer in de groep dat ie zijn studenten hun naam laat roepen op verschillende manieren om zo ook tot zichzelf en hun personage te komen. Rivero vindt dat larie maar zal naar het einde toe dat toch ook even testen als ie alleen is in een grote ruimte.

De rol van Lucy waar beide personages die als twee kersen een geheel vormen maar toch apart zijn als broers, een seksuele relatie mee aangaan, zal gespeeld worden door de dochter van de miljardair (Irene Escolar). Het leeftijdsverschil is groot en zowel beide heren houden zich dan ook in tijdens de repetitie achter een gigantisch aantal micro’s die het gehijg en het uitwisselen van speeksel versterkt vastleggen. Het is tijdens die repetitie dat de geldschieter, haar vader ook komt kijken en Lola de mannen toont hoe het wél moet. Een passionele lesbische kusscène tussen de twee volgt. De blikken van de drie mannen die met hun hoofdtelefoon op naar het geheel kijken en luisteren is een van de meest hilarische scènes die we sinds lang in de bioscoop zagen.

< Bert Hertogs >