Recensie The Day Before Tomorrow ★★★★1/2

‘Ze kan geen gitaar spelen. Ze kan niet drummen. En zelfs een plaatje opzetten, lukte haar niet op Pukkelpop.’ zei Lady Dave van The Cleement Peerens Explosition op Maanrock. Ze droeg dan ook speciaal een liedje op voor Charlotte de Witte: Foorwijf! Op The Day Before Tomorrow, het fijnste dj-festival in de provincie Antwerpen, zagen we géén foorwijven. Enkel zoals het Brasschaat betaamt schoon volk. En alles verliep er vlekkeloos. The Day Before Tomorrow staat nu daar waar Tomorrowland in 2010 stond, op een kruispunt. Het festival in Boom verkocht toen voor de tweede keer na elkaar uit. De hype was helemaal compleet toen de aftermovie van Tomorrowland 12 jaar geleden viraal ging. De rest is geschiedenis. The Day Before Tomorrow kon ook dit jaar voor het tweede jaar op rij het sold out bordje bovenhalen. Er konden dus geen tickets meer verkregen worden aan de kassa wegens vol. 15.000 danslustigen, goed voor twee gevulde Lotto Arena’s, zakten af naar Brasschaat. Als het wat meezit, ziet het gemeentebestuur het potentieel in en laat het dit event groeien.

The Day Before Tomorrow ontstond als een eendags dj-festival, en werd oorspronkelijk de dag voor Tomorrowland van start ging georganiseerd. Ondertussen legt niemand nog de link, eigenlijk is die er ook nooit geweest, tussen wat er in de zomer in Brasschaat en Boom zich afspeelt. Feit is dat de locatie, het gemeentepark van Brasschaat minstens even tot de verbeelding spreekt als de Schorre. De lokale pers ziet dat misschien niet (meer), maar de omgeving van het Kasteel van Brasschaat, straalt iets premium uit.

Het succes van The Day Before Tomorrow is eenvoudig te verklaren. De organisatie is nuchter en neemt haar tijd om te groeien. Daar waar heel wat festivals deze zomer dachten op de knaldrang in te spelen (die minder groot bleek dan aanvankelijk gedacht) en het ineens té groot zagen om iets nieuws uit de grond te stampen, een beginnersfout waar zelfs Herman Schueremans en zijn team zich door lieten vangen door Alex Agnew op Werchter te willen plaatsen, een Rock Werchter Encore te willen organiseren die uiteindelijk opging in TW Classic en een festival als Whisper dat van twee dagen naar één dag herleid werd in het OLT, koos The Day Before Tomorrow er dit jaar voor om te kijken of het festival opnieuw kon uitverkopen. Dat noemen ze de test doen of je kan bevestigen. Dat is ondertussen dus ook effectief gebeurd. Logischerwijze volgt dan ook de vraag: ‘Wat nu?’ Het is dan ook evident dat er bekeken wordt of de capaciteit opgetrokken kan worden door eventueel het terrein te vergroten. Een andere optie is om er een meerdaags festival van te maken, denken wij.

In die veertien jaar dat we aan festivalverslaggeving doen, hebben wij één ding immers nooit begrepen. Hoe men er in Antwerpen in geslaagd is om zeer succesvolle initiatieven zoals Summer Festival en Laundry Day op Nieuw-Zuid compleet van de festivalkalender te doen laten verdwijnen. Nochtans lijkt het ons zeer simpel dat er een normale drang is bij mensen om het begin van de zomer(vakantie) en het einde ervan te vieren. Wij komen dan ook niet verder dan het mogelijke antwoord dat hier wellicht sprake was van slecht ondernemerschap.

Als The Day Before Tomorrow slim is, ziet ze die opportuniteit misschien om eventueel ook iets te doen wanneer de zomer start. Door te verhuizen naar het laatste weekend van augustus hebben ze alvast wat ons betreft een eerste meesterzet gedaan. Maar niet alleen dat was erg slim, door ook grote namen ’s middags al een podium te geven, gaat men in tegen het klassieke patroon van de meeste festivals waar de headliners een laatavondslot krijgen. Wou je de Jeugd van Tegenwoordig, Regi en Ronny Retro zien in Brasschaat, dan moest je in de late namiddag namelijk al op het terrein zijn.

Zo zagen we al vroeg tijdens het optreden van de Jeugd van Tegenwoordig, die blij waren nog eens te mogen optreden in hun favoriet land van Europa, al meteen een fan uit het publiek gehaald worden die Manon mocht zingen. Héérlijk om zien was het hoe ie moeiteloos de fans aan zijn kant kreeg door het te laten meezwaaien of de vingertjes in de lucht te laten steken. Zo moeilijk blijkt dat nu ook weer niet om de massa op te zwepen. ‘Dank jullie wel, jullie waren fantastico’ klonk het terecht op het einde van het optreden van de Jeugd van Tegenwoordig.

Regi had niemand minder dan Pauline Slangen uit Lommel meegenomen naar The Day Before Tomorrow. Zij bracht met hem tijdens zijn dj-set zoals steeds voortreffelijke live versies van 1.000 Sterren, haar jongste en eerste solosingle Uit mijn hoofd, liet het publiek meeklappen tijdens Run en ‘oe oe’ uitschreeuwen maar wij noteerden vooral die heerlijke grom in haar stem wanneer ze een nieuwe strofe aanvatte, en bracht na Whisper ook Zwaartekracht, de jongste single van Regi waar zijn show in het Sportpaleis op 22 oktober ook naar vernoemd is.   

The Day Before Tomorrow is een van de weinige festivals die wij niet hoorden klagen tijdens de coronacrisis. Integendeel, het festival ging onder andere voor een puike live stream van DJ F.R.A.N.K. via haar social media die eerste zomer. De man draaide op het terras van het Kasteel van Brasschaat dat knap verlicht werd. Op die manier gaf de organisatie haar fans iets in tijden dat er bitter weinig te beleven viel. Maar vooral: ze bleef zo ook aan klantenbinding doen terwijl het bij andere spelers in de sector (die wél klaagden en zaagden) maandenlang stil bleef. Het feit dat die laatsten het nu (erg) moeilijk hebben, ligt volgens ons vooral aan hen.

U leest het goed, wij houden van die spirit, die drive, die werkethos van The Day Before Tomorrow. Die nuchterheid, maar vooral: de klant centraal stellen ook. Dat weerspiegelt zich ook in het gevoerde persbeleid. De perswoordvoerder is iemand die zélf journalist geweest is. Die weet wat media nodig hebben én dat ook aanbiedt. Dat maakt dat het altijd aanvoelt als een beetje thuiskomen in Brasschaat. ‘Ik zorg ervoor dat het in orde is’, is dé quote die wij optekenden tijdens ons zes minuten durende audio interview met Regi backstage, ons eerste interview in twee jaar omdat door corona face to face interviews een tijdlang niet evident waren.

Die quote gaat dus ook op voor The Day Before Tomorrow, waar men er voor iedereen zorgt dat het in orde is. Of je nu voor het festival werkt, festivalganger bent, VIP of pers, er wordt gezorgd dat je festivalbeleving optimaal kan verlopen. Give respect, get respect, luidt het dus. Respect.

< Bert Hertogs >