Recensie 8 lesjes voor Metejoor ★★ na Maanrock

Vorig jaar hing Metejoor zijn schoolmeesterboekentasje aan de haak omdat zijn zangcarrière hem riep. Hij slaagde immers daarin waar Belle Perez faalde door heerlijke zuiderse ritmes te combineren met Nederlandstalige zang. Nu zijn debuutplaat uit is, en ie voor een volle Grote Markt in Mechelen mocht optreden omdat ie verder surft op de hype die vorig jaar rond hem en zijn liedjes ontstaan is, vinden we het tijd om hem enkele lesjes mee te geven die hij kennelijk niet heeft meegekregen toen ie begon. Dat is begrijpelijk, want door ineens zo’n groot festival te doen als Maanrock, heeft ie immers een paar stapjes overgeslagen in zijn zangcarrière.

Lesje 1: Leer improviseren of zorg dat er een dubbeltje van al je materiaal is

Al vroeg tijdens het concert, namelijk tijdens het tweede nummer, Anders van Bazart, kampte Metejoor met technische problemen op Maanrock. Zijn micro viel constant uit. Meteen dook ie wat paniekerig de rechtervleugel (zijn linkerkant) van het podium in om aan de monitormixer een andere micro te vragen. Die bleek niet voorhanden. Lisa, zijn zus, probeerde ondertussen de opgebouwde zomerse sfeer nog vast te houden door ons ‘Me-te-joor!’ te laten roepen. Maar toen bleek dat het euvel niet snel opgelost zou kunnen worden, droop ze samen met de rest van de band af en lieten ze zo de festivalgangers koudweg in de steek.

Er bleek dus geen dubbele micro voorhanden. Nochtans zou dat dé regel moeten zijn bij elke professionele productie dat je materiaal klaar hebt staan voor het geval dat het fout gaat. Blijkbaar was men op Maanrock hier he-le-maal niet op voorbereid. Het gevolg: een minutenlange break en toeschouwers wier geduld op de proef gesteld werd. In onze buurt begonnen mensen – terecht – te fluiten. Wij riepen ‘a-ma-teurs!’ op hetzelfde ritme en in dezelfde toon als Lisa ons eerder ‘Me-te-joor!’ liet roepen.

Stelt er zich een technisch issue, ga dan voor improvisatie. Jouw micro kan dan misschien wel niet meer werken, die van je zusje deed het nog prima. Stuur haar dan even weg om het issue te verhelpen, neem haar micro met draad en blijf dus verder gaan. The show must go on, toch?

Lesje 2: Blijf op het podium, wat er ook gebeurt. Laat je toeschouwers niet in de steek tenzij je veiligheid in gevaar is, je je onwel voelt, dringend naar het toilet moet of voor een kledingwissel gaat.

Dit is een kwestie van elementaire beleefdheid. Er staan immers duizenden mensen te wachten voor je op het podium en het geduld van het publiek is niet oneindig. ‘Awoe!’

Lesje 3: Beloof niets aan je fans wat je niet kan waarmaken

Metejoor stelde aanvankelijk, toen ie nog dacht dat het probleem eenvoudig op te lossen was, dat ie Anders van Bazart opnieuw zou doen van zodra het issue verholpen was. We kregen te horen dat we ‘eens zo veel Metejoor’ zouden te horen krijgen als de band opnieuw zou kunnen spelen. Zo werkt dat uiteraard niet op festivals die er een strakke timing op nahouden. Je moet je immers houden aan je tijdsslot omdat de volgende band voldoende tijd moet hebben voor het ombouwen van het podium. Anders van Bazart kregen we dus niet meer te horen. Gelukkig maar ook, zie het volgende lesje.

Lesje 4: Cover nooit een kutband

Bazart is een pretentieuze kutband. Hen coveren is om problemen vragen (toch zeker bij ons). Doe dat niet. Je bent beter dan hen en ook veel sympathieker.

Lesje 5: Breng altijd een gast mee

‘Kijk ons nou’ zonder Snelle live brengen zodat we het moeten stellen met zijn stem die uit de meelopende track te horen is? Dat komt erg cheap over, beste Metejoor. Doe dat niet, zeker niet bij zo’n groot festival als Maanrock. Zorg ervoor dat hij erbij is. En als hij verhinderd is, vraag dan iemand anders en speel zo het verrassingseffect volledig uit (journalisten houden daarvan). Is er echt niemand beschikbaar? Schrap de song uit je setlist of ga voor een noodplan en vraag een fan op het podium om het met je te zingen.

Lesje 6: Val niet in herhaling

Met ‘Dit is wat mijn mama zei’, kan je dan wel een knoert van een hit hebben ook dankzij die aanstekelijke ‘oho’-melodie, die luidkeels meegezongen wordt door jong – jawel de #LikeMe-fans zaten nog steeds op de schouders van hun ouders tijdens het optreden van Metejoor wat straks wellicht voor een tijdelijke toename aan klachten bij de lokale kinesisten zal leiden – en oud, maar als je dat nummer nog eens gaat steken in een medley op het einde toon je eigenlijk aan critici dat je nog te weinig nummers op je palmares hebt staan om een set van een uur te vullen.

Lesje 7: Doe geen toegiften op festivals

Festivalgangers hebben niet de gewoonte, zeker niet in ons land, om een band terug te roepen om te bissen. Ga dus niet af, blijf gewoon spelen tot het moment is aangebroken om te stoppen. Als je dat niet doet, ga je pas af, zoals veel bands, wanneer het publiek je niet terugroept met ‘We want more’.

Lesje 8: Laat je geluidsmensen geen soundcheck houden op basis van vooraf opgenomen materiaal

Drums, toetsen, gitaren, de stem van Lisa als backing, van Metejoor zelf, ook als backing … we kregen het allemaal te horen tijdens de soundcheck terwijl er op dat moment niemand achter de instrumenten of de micro’s stond. Dat geeft het publiek een bizar gevoel waardoor het zich ook de vraag kan stellen of en in welke mate datgene wat het te horen krijgt tijdens het concert wel live is, en of er niet behoorlijk wat meeloopt om de live sound aan te dikken.

Zo, dat waren onze acht lesjes. En wat hebben we nu geleerd, Metejoor? Ten eerste …

Volgende keer grote overhoring!

< Bert Hertogs >