Recensie Top Gun Maverick ★★★★1/2

Dé topfilm van deze zomer? Da’s met stip Top Gun Maverick. Opvallend is niet alleen dat de film, een sequel van de film uit 1986 die zelfs beter is dan het origineel, de best bekeken prent van deze zomer is in ons land voor Jurassic World Dominion en Minions 2. Het waarderingscijfer van de Kinepolisbezoekerss voor deze film is – volledig terecht overigens – ook bijzonder hoog. Top Gun Maverick scoort maar liefst een 9,1 op tien terwijl Jurassic World Dominion het met véél minder moet stellen. Met 6,1 op tien krijgt het net een voldoeding en Minions 2 haalt met 6,9 op tien net geen onderscheiding.

De sterkte van Top Gun Maverick is ongetwijfeld dat iedereen zijn gading er wel in kan vinden. Er zit emotie en drama in, minstens drie keer werkt de prent op je gemoed, er zit een vleugje romantiek in, er is humor én last but not least actie. Daarnaast kunnen veel mensen zich in de film herkennen. De film gaat over rouwverwerking, over je al dan niet houden aan beloftes ook al beknot je daarmee mogelijks iemand zijn carrière daarmee, over uit je comfortzone gaan, voorbij je grenzen gaan en die van anderen, over teambuilding, over bewijzen dat je op oudere leeftijd nog niet afgeschreven bent maar wel degelijk een jonge generatie (die daar misschien helemaal anders over denkt, sceptisch als ze is) nog heel wat kan bijbrengen, over niet denken, maar doen en dus afgaan op je gevoel en over dat iedereen de theorie kent, maar het verschil ‘m zit in hoe je die omzet in de praktijk.

Dat Top Gun Maverick zo goed is, bewijzen niet alleen de cijfers maar ook het feit dat sommige filmliefhebbers meermaals naar de prent zijn gaan kijken. Ook Spider-Man No way home dat opnieuw uitgebracht wordt in een langere versie, rekent op de fans die enorm enthousiast zijn en nog eens willen. Wij gingen de voorbije weken maar liefst drie keer – jawel u leest het goed – naar Top Gun Maverick. Beginnen deden we met de 4DX-versie, vervolgens de IMAX-versie en afsluiten deden we met de Screen X-versie. In deze drie gevallen krijg je de film in 2D voorgeschoteld.

De ervaringen zijn anders. In de 4DX-versie krijg je het gevoel mee te vliegen met Tom Cruise en co. Je kijkt wel naar een film maar tegelijkertijd beleef je een flight simulator experience met alle extra’s, bewegende stoeltjes, ventilatoren, gespetter enz. die erbij komen kijken. Het voelt aan als een attractie vergelijkbaar met wat je in een pretpark kan meemaken terwijl je een film aan het kijken bent. Zeker als je de film zo voor het eerst ziet, gaan er soms details aan je voorbij (maar da’s ook meestal het geval wanneer je een prent voor het eerst ziet). Maar deze belevenis dikke fun is, daar mag je vanop aan.

Wie her letterlijk grootser én luider wil, komt bij de IMAX-versie helemaal aan zijn trekken. Hier word je helemaal in de film gezogen en word je er een deel van. Geen enkel detail ontgaat je bij het haarscherpe beeld en de puike klank die je aangeboden wordt. Bij Screen X krijg je een immersive ervaring aangeboden. Tijdens sommige scènes wordt er immers ook op de linker- en rechterzijwand geprojecteerd. Net als bij IMAX raden we toeschouwers aan om eerder een stoel te kiezen bovenin de zaal omdat daar het effect het best tot zijn recht komt. We hebben al meerdere keren Screen X-films gezien. Met stip was de versie van Bohemian Rhapsody daar de beste. Live concerten of concertfilms als deze komen het beste tot hun recht daar. Voor Top Gun Maverick kiezen we eerder voor het IMAX- of 4DX-format al naargelang het soort beleving dat je wil meemaken. Geniet ervan!

Net als de eerste Top Gun-film steken er behoorlijk wat songs in deze film. Great balls of fire, dat een emotionele betekenis heeft voor Maverick horen we opnieuw gebracht aan de buffetpiano. Verder resoneert het optimisme uit David Bowies Let’s dance en horen we in het begin Danger Zone door Kenny Loggins. Maar het zijn vooral die heerlijke synths uit het instrumentale thema dat in combinatie met een scène waarin we Cruise op de moto zien rijden, die je kippenvel bezorgen. Aandachtige filmliefhebbers zien overigens hoe veel letterlijke referenties in sommige scènes er gelegd worden met het origineel. En toch hoef je die prent uit 1986 niet gezien te hebben om te kunnen volgen. Dat alles maakt Top Gun Maverick een bijzonder straffe film die het best tot zijn recht komt in de bioscoop.

< Bert Hertogs >