Recensie Assisen ★★★★1/2

Topfictie met een topcast. Eén heeft er al jaren een patent op op zondagavond. Maar nu blijkt Play 4 de woensdagavond wel eens te kunnen claimen met het prestigieuze Assisen en de commerciële zender zou daar nog wel eens in kunnen slagen ook. In de zevendelige serie volgen we het assisenproces van Eveline Van Laecke (Violet Braeckman). Zij was jarenlang de prima ballerina bij de danscompagnie van topchoreograaf Samuel Indria (Geert Van Rampelberg). Met hem had ze ook een seksuele relatie terwijl hij een vrouw had (rol van Natali Broods). Maar op een dag gaat het niet meer. Samuel wil zijn oogappel behoeden voor de eerste recensie die stelt dat ze te oud geworden is. ‘Uw lijf trekt het niet meer.’ weet ie en hij stelt dan ook Iris (Veerle Dejaeger) voor als de nieuwe sterdanseres. ‘Ik kan mijn werk toch niet afzwakken voor u!’ zo probeert hij Eveline te overtuigen dat het tijd is om te stoppen. Hij garandeert haar dat hij voor haar zal blijven zorgen en haar niet in de steek zal laten. Iris mist namelijk inleving, en op dat vlak kan ze dus nog wel gecoacht worden door Eveline. Maar op de premièreavond van zijn jongste voorstelling ‘Heavy heart’ besteedt ie geen aandacht aan haar. De voorstelling leest dan ook als een mea culpa voor wat er in het verleden gebeurd is. Alle focus - ook in het dankwoord na de voorstelling door de choreograaf en artistiek directeur- ligt op de veranderingen die de compagnie doormaakt, en het verleden dat ie achter zich laat. Van Laecke voelt zich echter niet langer erkend en mogelijks opzij geschoven. Is dat haar motief om een moord te plegen? Het is aan de kijker thuis die de rol van de jury speelt om dat te bepalen. Hoe de reeks eindigt, beslist de kijker dus. Na zes afleveringen volgt de finale. Daarvan zijn er twee versies opgenomen, die waarin Eveline schuldig bevonden wordt, en een waarin ze als een vrij mens naar buiten wandelt. Welke wordt het straks?

Er zijn verschillende redenen om Eveline, magistraal en bijzonder geloofwaardig neergezet door Violet Braeckman die de rol van haar leven lijkt te spelen in Assisen - bij deze nomineren we haar voor een Ensor-, te geloven. Braeckman heeft zelf gedanst, en dat merk je aan haar techniek, houding, fysiek (die gespierde rug!) en uitstraling. Voor Assisen heeft ze mogen werken met Wim Vanlessen, voormalig principal bij Ballet Vlaanderen die de choreo’s schreef.

Eerst en vooral is er niet alleen een driehoeksverhouding, er is mogelijk zelfs sprake van een vierhoeksverhouding in Assisen dat geregisseerd werd door Lenny Van Wesemael en Frank Van Mechelen naar een concept van James Cooke. Want Samuel lijkt wel erg close met Iris. Je zou dan kunnen stellen dat er jaloezie in het spel is wat een motief voor Eveline zou kunnen zijn, maar dat kan je op zijn minst ook zeggen over zijn vrouw die maar al te goed lijkt te beseffen hoe de vork aan de steel zit. Wanneer hij belt maakt ze opzettelijk veel lawaai, blijkt een kop van een krant veranderd met een pen naar ‘Uit de schaduw van een eikel’ en morst ze met een smoothie op zijn foto die in de krant staat. Het mag duidelijk zijn, naar de buitenwereld toe lijkt alles tussen haar en Samuel nog koek en ei. Maar binnenskamers botert het voor geen meter. Schone schijn dus.

Op het einde van de eerste aflevering zien we overigens ook een stelling staan achter de Bourla waar Samuel om het leven kwam. Het kan dus ook nog om een ongeval gaan. Verder is er nog Lieven (Ben Slegers) die gechanteerd blijkt door een personage Samuels vader Vic De Wachter die verantwoordelijk is voor de financiën van zijn zoon. Hij zet Lieven onder druk zodat Samuel een extra subsidie kan binnenhalen. Lieven blijkt seks gehad te hebben met een mannelijke danser. Mocht het geld er niet komen, dreigt ie dat te lekken naar de pers wat de carrière kan kosten van deze politicus. Gilda De Bal speelt Samuels moeder. In het echte leven hebben Vic en Gilda overigens een relatie met elkaar. De achternaam van het hoofdpersonage Eveline verwijst dan weer naar de regisseur die de theaterreeks voor zijn rekening nam. De meerwaardezoeker die van een extra laagje houdt, wordt dus ook op zijn wenken bediend.

Het is overigens niet de enige vondst die leuk is. Zo staan An Miller en Filip Peeters die in het echte leven een koppel zijn in Assisen lijnrecht tegenover elkaar. Zij is de procureur die de akte van beschuldiging voorleest, hij speelt de rol van meester Krabs die de akte van verdediging voorleest aan de voorzitster van de rechtbank (rol van Katelijne Verbeke die meedogenloos zakelijk overkomt en net als Miller en Peeters de kijker thuis recht in de ogen kijkt en aanspreekt wat opmerkelijk is want eerder ongewoon).

Laat ons toe de achternaam van Peeters’ personage een leuke vondst te vinden. Het is namelijk zo dat Eveline haar mentor en geliefde Samuel wel eens gekrabd heeft met haar nagels, ook op de avond van zijn dood. Tijdens de schermutseling met hem heeft ze haar halssnoer gebroken waardoor sommige parels die teruggevonden werden op de kasseien naar haar (aanwezigheid) wijzen. Opvallend is ook het oogcontact eerder in de Bourla tussen Eveline en John (Michaël Pas) op het balkon voor de voorstelling begint. 

De compagnie van Samuel heeft er namelijk een #MeToo-zaak op zitten. Maya (Maïmouna Badjie) werd het slachtoffer van John, een fysiotherapeut zo blijkt uit de eerste aflevering. Eveline had als principal een andere fysiotherapeut, en zij heeft dus geen nare ervaringen opgelopen. Volgens haar verklaring, heeft ze op de avond dat Samuel stierf het slachtoffer naar de achterkant van de Bourla gebracht. Maar na een heftige woordenwisseling is ze naar een nachtwinkel gegaan om daar sigaretten te kopen, en haar eerste sigaret in drie jaar op te steken. Toen ze daarna naar haar wagen ging, vond ze het levenloze lichaam van de man die ze graag zag. Zelfs nu nog. ‘Ik zie hem graag’… klinkt het. Maar de vraag is maar hoe ver Eveline zou gaan opdat Samuel opnieuw van haar zou gaan houden. Niet voor niets zagen we Violet immers ‘Pourque tu m’aimes encore’ van Celine Dion in de eerste aflevering zingen in de wagen al laat ze de hoge noten (wijselijk) over aan de Canadese zangeres.

Assisen is verrassend sterke woensdagavondfictie. De sterrencast geeft er een patat op qua spel en dans en blijkt zijn patatten dus niet vergeten. De cinematografie van Hyun De Grande, sbc, de montage van Rob Cuijpers en de muziek van Justine Bourgeus (Tsar B) zijn bijzonder straf. Conclusie: lang geleden dat wij nog op woensdagavond zouden willen thuisblijven om naar tv te kijken.

< Bert Hertogs >