Recensie Missing ★★★

Eerlijk? Van het screenlife thrillergenre hadden we voor we naar Missing trokken nog nooit gehoord. Het komt er op neer dat we bijna constant het scherm zien van het hoofdpersonage dat via de nieuwste communicatiekanalen, zoekopdrachten, paswoorden van mails, Google accounts, Google maps (welke routes ze namen), social media activiteiten en info die er achtergelaten werd, bankkaarten, toeristische camera’s enz. te weten wil komen wat er met haar moeder gebeurd is.

In Missing zien we hoe de tiener June (Storm Reid) haar moeder Grace (Nia Long) en vriend Kevin (Ken Leung) gaat halen op Los Angeles International Airport. Een kartonnen bordje heeft ze in de hand. Maar geen van beiden daagt op. De avond en nacht ervoor heeft June nog een stevig feestje gegeven en de kater werkt nog na. In die zin dat ze eigenlijk met vertraging op de luchthaven is gearriveerd.

Voor een weekje waren de twee naar Colombia gereisd. June belt het hotel op en stelt vast dat ze daar geen Engels verstaan dus gebruikt ze een online vertaaltool om met de receptionist te kunnen praten en te verstaan wat ie zegt. Ze ontcijfert dat ze er al hun spullen hebben laten staan. Of er geen camerabeelden zijn van hen? Na 48 uur worden die beelden overschreven. De tijd dring dus.

Wanneer ze hen als vermist opgeeft en een formulier daarvoor moet invullen bij de ambassade lijkt het niet alsof ze daar al te gehaast zijn. Dus werkt June aan een eigen onderzoek, parallel met dat van de autoriteiten. Ze schakelt de Colombiaanse klusjesman Javier (Joaquim de Almeida) in om naar het hotel te gaan om de beelden te bekijken, en daarna te achterhalen wat de twee kochten in een winkeltje. Een liefdesslot blijkt het dat ze hingen aan een brug. Javier die daar is, kan June zien via de toeristische camera op het net. Op basis van de gegevens wanneer ze het slot gekocht hebben, weet June wanneer ze ongeveer op drie brug waren.

Vermits je ook beelden van de toeristische camera van enkele dagen terug kan vinden op het net, kan ze die perfect opzoeken en bekijken. June concludeert ietwat overhaast dat het echt wel liefde was tussen die twee. Kevin gaat immers op zijn knieën voor de vrouw. Maar niet veel daarna zijn de twee kennelijk ontvoerd, weet FBI agent Elijah Park (Daniel Henney) die de beelden van de ontvoering deelt met June. Later zal echter blijken dat het niet Grace was die naar Colombia is gegaan. Sterker nog, al bij de videobeelden in het vliegtuig die ze via een chatprogramma deelde met June, blijkt dat de vrouw die erop te zien is, niet Junes moeder is. Die is blijkbaar nooit in Colombia aangekomen waardoor haar verdwijning, ergens tussen haar woonplaats en de luchthaven van LA ondertussen zeer zorgwekkend wordt.

Naarmate June steeds dieper graaft, ontdekt ze dat haar moeder een (in mist gehuld) verleden heeft. Kevin blijkt dan weer in de cel gezeten te hebben en verschillende vrouwen opgelicht. Wat is er met die twee gebeurd? Missing ontrafelt stap voor stap het mysterie en zit best wel intelligent in elkaar. Maar de expositie van moeder en dochter is bijzonder kort. In die zin dat je nog geen emotionele band gecreëerd hebt met hen als kijker om je betrokken te voelen, om in te zitten met hun lot. Dat komt uiteraard ook omdat moeder en tienerdochter - zoals vaak het geval is op die leeftijd in real life - eigenlijk naast elkaar leven. De prent komt daarnaast door de screenlife storytelling ook wat afstandelijk over. Eigenlijk geven de makers mee aan de kijker dat het al ver gekomen is dat je moeder al vermist moet zijn, voor je haar écht leert kennen.   

< Bert Hertogs >