Recensie Plane ★★★

Plane dat Jean-François Richet regisseerde is een wat voorspelbare doch onderhoudende actiethriller. De prent deed het goed aan de kassa’s. Mede daarom ook volgt er een sequel: ‘Ship’. Daarin zullen we het antwoord ontdekken hoe het afloopt met Louis Gaspare (Mike Colter) die verdacht wordt van moord.

Het is Gaspare die op oudejaarsavond op een commerciële vlucht gezet wordt in Plane. Hij wordt uitgeleverd aan Canada. Maar daar zal ie nooit geraken en ook dertien andere passagiers en drie cabinepersoneelsleden halen hun bestemming niet. De Schotse piloot Brodie Torrance (Gerard Butler) voelt al onraad nog voor ie het Trailblazer vliegtuig laat opstijgen. Een zware storm is voorspeld. Hij wil er langs vliegen, maar dat zou de vliegtuigmaatschappij meer brandstof kosten waardoor ie de orders krijgt om de gewone route te volgen maar hoger, boven de storm, te vliegen. De storm zorgt er echter voor dat de elektronica in het vliegtuig uitvalt en hij samen met zijn co-piloot Samuel Dele (Yoson An) blind moet sturen.

Er zit niets anders op voor Torrance dan de kist op de grond te krijgen. De zee blijkt geen optie want de golven zijn te hoog. Uiteindelijk slaagt ie erin een noodlanding te maken op het eiland Jolo. Twee passagiers hebben de vlucht door een enorme luchtzak niet overleefd, een vrouw die deel uitmaakte van het cabinepersoneel en de begeleider van Gaspare. Op dat moment zaten ze niet op hun stoel. Het voorspelbare aan Plane op dat vlak is, dat het steeds mensen zijn die niet naar de (veiligheids)instructies luisteren of op hun eentje willen vluchten een vogel voor de kat zijn.

Van zodra ze geland zijn, laten ze eerst het vliegtuig afkoelen om nadien de bagage eruit te halen. Eten en drinken vooral dat al meteen gerantsoeneerd wordt. Torrance neemt Gaspare mee. Hij wil door de jungle met hem om hulp te gaan zoeken, kan wel iemand gebruiken die sterk is en er wellicht niet voor terugdeinst om iets of iemand om te brengen om te overleven. Torrance zelf blijkt ook geen doetje zo ontdekken ze op het hoofdkwartier van de luchtvaartmaatschappij waar nu een crisissfeertje hangt.

De piloot slaagt erin om in een vervallen gebouw een oude telefoon terug aan de praat te krijgen en Trailblazer te bellen. Hij blijkt echter al de zoveelste persoon die contact opneemt waardoor ie niet geloofd wordt door de medewerkster, ook omdat ie zijn personeelsnummer niet van buiten kent. Zijn badge ligt immers nog bij het vliegtuig. Niet veel later belt ie zijn dochter. Op die manier kan zijn werkgever hem toch traceren en een reddingsmissie sturen.

Er is echter een probleem. Op Jolo hebben terroristenleider Datu Junmar (Evan Dane Taylor) en zijn rebellen het voor het zeggen. Gaspare en Torrance bevinden zich dus al meteen in een uiterst gevaarlijke situatie waarbij de twee zelf moeten zien te overleven en de overgebleven passagiers in veiligheid moeten zien te stellen. Dat plan lijkt aardig te mislukken wanneer Datu de passagiers met veel militair machtsvertoon gijzelt in de hoop nu wel veel losgeld te kunnen ontvangen (wat hem eerder kennelijk niet lukte bij andere gijzelaars).

Plots komen de piloot en zijn sidekick zo oog in oog te staan met heel veel zwaar bewapende mannen. Vinden zij tijdig een uitweg uit deze benarde situatie om iedereen te bevrijden en te ontsnappen? Dat ontdek je in Plane, een film die net het streamingniveau overstijgt waardoor hij ook net goed genoeg is om in de cinema te vertonen.

< Bert Hertogs >