Recensie Shazam! ★★★

Een held én een god tegelijkertijd. Dat is Shazam (Zachary Levi) zo wordt nog maar eens duidelijk in de jongste superheldenfilm Shazam! Fury of the Gods die David F. Sandberg regisseerde. Maar ook goden en helden kunnen wel eens een blauwtje lopen, zo blijkt in deze prent. Shazam datet Wonder Woman (de immer verrukkelijke Gal Gadot), die duidelijk zijn crush is. Maar de vrouw lijkt op haar onafhankelijkheid te staan en hem op zijn prioriteiten/verantwoordelijkheden te wijzen: ‘Hou je bij het redden van de wereld.’ Hilarisch.

Dat ook helden niet alles kunnen voorkomen, blijkt al snel tijdens de openingsscène. Daarin zien we hoe Shazam en zijn vrienden er niet in slagen om een brug niet te doen instorten. Wat hen wel lukt is om iedereen tijdig en veilig uit hun auto’s te halen voor het zover is zodat er geen slachtoffers vallen. Dat horen we allemaal op de tonen van Bonnie Tylers heerlijke ‘Holding out for a hero’.

De media focussen echter niet op het succes maar wel op de mislukking van het team van Shazam. Nochtans is dit maar klein bier in vergelijking met het échte werk dat zich niet veel later aankondigt. Kalypso (Lucy Liu) en Hespera (Helen Mirren), twee dochters van Atlas slagen er namelijk in een museum in om de gestolen en ondertussen gebroken staf van de tovenaar te stelen. Ze zoeken de hem (Djimon Hounsou) op en dwingen hem om de staf te maken. Op die manier kunnen ze de krachten van helden teniet doen en van hen terug gewone mensen maken. De opgeslorpte krachten zelf bundelen zich dan in de staf die zo ook steeds een sterker wapen wordt.

Anthea, de derde dochter van Atlas, is verliefd geworden op Freddy Freeman (Jack Dylan Grazer) en heeft dus haar menselijke gevoelens ontdekt. Zij ziet met lede ogen aan hoe haar zussen zijn krachten als eerste afnemen. Freddy was nochtans een held voor haar, ook met zijn kruk op school. Ook daarover gaat Shazam! dus. Dat je ook in het alledaagse leven een held kan zijn, door soms gewoon iets kleins te doen voor iemand, door die te helpen. Verder blijkt deze prent ook gay-vriendelijk. Zo komt er iemand uit de kast en noteren we de quote: ‘Taste the rainbow motherfuckers’.

Billy/Shazam wordt binnenkort 18. Hij vreest dat ie dan door zijn pleegouders, het gezin Vásquez, het huis uitgekieperd zal worden omdat ie dan meerderjarig zal zijn en smijt zich dan ook helemaal - hij heeft zijn leven zelfs over in Shazam! - in zijn missie om de wereld te behoeden van de gruwel die vooral Kalypso er wil aanrichten. Zaak is dus om haar letterlijk en figuurlijk te isoleren, ook al zit ze op een gigantische houten draak die blauw vuur spuwt.

Je leest het goed, in deze degelijke Shazam-film vallen enkele dodelijke slachtoffers. Als of de rampspoed die de wereld te beurt valt nog niet heavy genoeg is voor de pleegouders Vásquez, moeten zij ook vaststellen dat maar liefst twee kinderen die ze onder hun hoede hebben verliefd zijn op (veel) oudere vrouwen. Hoe ga je daar in godsnaam mee om?

Wij zagen Shazam! Fury of the Gods in 4DX in Kinepolis Antwerpen. De prent is enkel uitgebracht in een 2D-versie, maar verder zijn de effecten (bewegende stoeltjes, lucht die langs je oren blaast, gespetter van water, rook enz.) best wel leuk en geven ze deze degelijke en entertainende film nog een extra amusante laag.

< Bert Hertogs >