Recensie If I fall ★★★1/2

“Het is allemaal de schuld van sociale media!” Je hoort die uitspraak geregeld vallen en meestal heeft men het dan over de negatieve invloed van die media op onze maatschappij. Heel wat ouders en opvoeders stellen zich dan ook terecht heel wat vragen bij de invloed van sociale media op de opgroeiende jeugd. Schrijver Wanne Synnave en componist Sam Verhoeven hebben in hun musical ‘If I fall’ hiervan het centrale thema gemaakt. Een enthousiaste groep jongeren met o.a. Lotte Villays, Lars Rogiers, Zion Luts, Emma Vanthielen, Maud Verstraeten, Lucas Geldof en Noah Apers brengt het verhaal van Jack Baker, een leerling van Riverside High, die samen met zijn kompaan Justin een app laat ontwikkelen waarin groepjes leerlingen andere groepjes uitdagen. Wanneer Mia Rodriguez slachtoffer wordt van deze nieuwe app roept dit heel wat vragen op over verantwoordelijkheid en groepsdruk. The Singing Factory weet zo opnieuw een voorstelling te brengen die maatschappelijk relevant is. Lotte Villays en Lars Rogiers zijn daarin het levende bewijs dat er in Vlaanderen heel wat jong talent rondloopt.

The Singing Factory staat al jaren bekend voor zijn kwalitatieve jongerenproducties waarbij de nieuwe generatie musicalsterren kansen krijgt om te schitteren in een verzorgde productie en ook deze stelt wat dat betreft ook niet teleur. Een nummer als ‘Niet Meer Onzichtbaar’ is daar een perfecte illustratie van. Je krijgt een positieve ballade die uitgroeit tot een hoopvol groepsnummer dat gekenmerkt wordt door een heerlijke samenzang. Iets dat klein begint bloeit zo langzaam open tot een baken van hoop die doorklinkt in de stemmen: de nieuwe app gaat de eenzame leerlingen van Riverside High uit hun isolement halen. Deze optimistische wens laat zich voelen in de klank. Het is hetzelfde gevoel dat op het einde van ‘If I fall’ terugkeert in ‘Nooit Vergeet’. 

Maar tussen al die positiviteit zit de harde realiteit van het monster van de anonimiteit. De ervaring leert dat die soms het beest in de mens los kan maken en daar zijn ook jongeren niet ongevoelig voor. Scenarist Wanne Synnave heeft dit thema uitgekozen al rode draad voor zijn musical ‘If I fall’. Hoe ver verleg je je grenzen om erbij te blijven horen? Wat durf je schrijven als niemand weet wie je echt bent? Hoe genadeloos is groepsdenken in de sociale media? Zijn jongeren wel gewapend tegen de kracht van die sociale media? 

Wat begint als een app om leerlingen op te nemen in de groep, eindigt al heel snel in een verschrikkelijk drama wanneer één van de spelers zich achter de anonimiteit van een gebruikersnaam kan verschuilen om ‘ongepaste’ opdrachten te geven. En hier gaat Wanne misschien juist veel té snel. Op enkele minuten tijd evolueert het personage van Mia Rodriguez van een sociale outcast naar het bijna-liefje van Jack Baker naar koploper in de app Circle naar wanhopige tiener naar dode tiener. Er zit zo’n vaart achter haar story line dat je als publiek geen tijd krijgt om een emotionele band op te bouwen met het personage. Hierdoor valt de impact van haar fatale beslissing grotendeels weg. 

En dat terwijl Lotte Villays een geweldig sterke prestatie neerzet als Mia Rodriguez. De manier waarop ze het nummer ‘Als Ik Val’ brengt, is ongelooflijk sterk. Emoties van angst en verdriet klinken door in haar stem terwijl ze muzikaal door de cello begeleid wordt. Wanneer ze evolueert naar boosheid om wat er gebeurd is, hoor je dat opnieuw doorklinken in de kracht van Lottes stem. De snijdende elektrische gitaar en de drums onderstrepen dit gevoel. En hoewel die snijdende klank goed doorkomt, heeft Lotte genoeg power om zich muzikaal niet onder te laten sneeuwen door die elektrische gitaar. Het zegt veel over haar talenten. Lotte Villays levert een geweldig sterke prestatie. In uitvoering en muziek heeft dit nummer alles om tot tranen toe te ontroeren, maar Lotte kan hier onvoldoende de vruchten plukken van haar werk omwille van de ontbrekende emotionele band tussen publiek en personage. 

Het was Sam Verhoeven die ook dit keer tekende voor de muziek. De score voor ‘If I fall’ is misschien net iets te weinig vernieuwend voor een jongerenvoorstelling over nieuwe media, maar ligt wel vlot in het gehoor. Er worden geen risico’s genomen. Sam Verhoeven kiest voor klassieke en degelijke musicalnummers die overigens echt wel goed werken. ‘Geen gehoor’ is een typische hoopvolle ballade die mooi vertolkt wordt door Sasha Rosen. 

Sasha Rosen speelt de rol van Camila Rodriguez. Ze is de moeder van Mia en diens dove broer Mateo. Twee jaar geleden verloor ze haar man in een auto-ongeluk. Wanneer ze nu ook haar dochter Mia verliest, breekt haar hart volledig. Dit resulteert in een romantisch, nostalgisch nummer: ’Voor Altijd 17’. Begeleid door cello en piano doet de zang van Sasha je wegdromen naar de tijd dat alles nog goed was. Wanneer het lied toeneemt in kracht, hoor je geleidelijk aan ook de strijdlust in de zang komen. Sasha bewijst dat de kaap van de hoge noten probleemloos gerond kan worden en eindigt dan terug in ingehouden verdriet. ’Voor Altijd 17’ is het nummer waar Sasha Rosen het meest haar talenten kan etaleren. 

Zoals u in de eerste alinea al kon lezen, moeten we ook een woordje kwijt over Lars Rogiers. Hij mag in de musical ‘If I fall’ in de huid kruipen van Jack Baker. Jack is de jongen die het idee heeft voor de app ‘Circle’, een vriendschap aangaat met Mia en duidelijk gewetenswroeging heeft wanneer hij ziet waartoe zijn ‘geniale idee’ geleid heeft. In ‘Wat Laat Je Achter’ brengt hij een duet met Zion Luts die de rol van Justin speelt. Het klinkt goed, maar nog niet echt uitzonderlijk. Het is vooral wanneer het lied opengetrokken wordt tot een ensemblenummer dat het echt tot zijn recht komt. Wanneer Lars tegen het einde van de voorstelling ‘Dat Het Zo Zou Gaan’ brengt, raken we wel onder de indruk van zijn prestatie. We zien en horen duidelijk de getormenteerde ziel die worstelt met zijn emoties. Verdriet, twijfel en woede komen heel sterk door en de emoties slingeren van ingehouden naar heel expressief en terug. Wanneer de lange noot valt, bewijst hij des te meer dat hij zijn plaats center stage verdient. 

< Sascha Siereveld >