Recensie Liefde voor muziek (S9) ★★

Platte emo-tv. Daar is Liefde voor muziek op vtm in vervallen, blijkt aan de start van het negende seizoen dat in het teken stond van K3. Hoogtepunt van de aflevering was het moment waarin we de toen nog zwangere Hanne – die kort na de opnames zich liet ontvallen (zwaar) te twijfelen of ze haar contract bij Studio 100 wou verlengen - volgende quote hoorden optekenen: ‘OMG. Ik ben zo’n lelijk kind!, in de keuken met een melkfles zagen en Metejoor suggereerde dat ze goed gekolfd had. Dat beeld van die melkfles vormt trouwens dé perfecte samenvatting van het ganse programma waar ook nu weer veel te veel in gemelkt wordt en vooral K3 - ‘het mooie driekoppige monster’ aldus Stef Bos - in hun keurslijfje veel te infantiel, bij momenten wat puberaal afstak ten opzichte van de andere artiesten. Dus neen, wat er ook beweerd werd in het programma: wij zagen vooral drie giechelende jonge vrouwen een rolletje spelen. In haar expressie bleek Julia bijvoorbeeld opnieuw ronduit grotesk met haar wijd opengesperde mond waarmee ze duidelijk verbazing veinsde. Jezus! Wanneer wordt zij vervangen?

‘Aan alles komt een einde’ mocht Jaap Reesema dan wel zingen in zijn versie van ‘Oma’s aan de top’, maar wat ons betreft leek er maar geen einde te komen aan die tergend trage schmalz die hij bracht. In een veel te lange babbel die naar Daans ‘Litte pigs’ moest leiden, viel ons andermaal op dat er ook nu weer wat opnametechnisch aan te stippen viel bij Liefde voor muziek. Was er nu werkelijk niemand die tijdens de opnames vaststelde dat de zwartharige zangeres van K3 serieus aan het zweten was onder die felwitte spots? Dat zijn toch zaken die een opnameleiding moet zien om de schminkster er bij te roepen zodat die waterval die dreigt te ontstaan op haar hoofd wat afgedept kan worden…

Portland bracht met het fraaie ‘Back home’ een Engelstalige versie van ‘Mijn held’, een song over dementie terwijl we Metejoor bij de start daarvan wel heel erg onderuit gezakt in de zetel zagen liggen. Vreemd dat zo’n niet flatterend beeld de montage haalde. Maar bon, vorig jaar haalde ook een beeld de montage waarin een fel witte studiospot weerkaatste op de knieschijf van een zangeres die in de sofa zat waardoor haar huidskleur zo sterk geaccentueerd werd.

Günther Neefs reed een feilloos parcours in Liefde voor muziek zowel wanneer ie optrad als wanneer ie in de sofa zat. Beheerst noemen ze dat. Hij opende met een lekkere bigbandversie van ‘Waterfall’ terwijl Daan en Stef Bos duidelijk zich op hun manier distantieerden van de K3 magie. Stef Bos opende zijn versie van ‘Verliefd’ cynisch/ironisch met ‘Ik heb me nog nooit zo ellendig gevoeld’ met een opvallend zware korrel op zijn stem. Kijk, zo’n zin, die zou K3 nooit brengen. En Daan, die ‘s nachts droomt van speelgoedauto’s in de riool, stelde nadat ie K3 coverde dat ie geprobeerd had om ‘De drie biggetjes’ kapot te krijgen door er eerder varkens van te maken. Ei zo na was ‘m dat nog gelukt ook.  

En verder ergerden we ons weer mateloos aan de mouwvegerij in Liefde voor muziek, het elkaar ophemelen en de plat commerciële product placement die steeds minder subtiel in het programma geslopen blijkt. Hebben we dan niets opgestoken van deze aflevering? Toch wel. Zo gaf Marthe die steevast als ‘de schoolse’ (al dan niet met het wijsvingertje in de lucht) wordt afgeschilderd ons de volgende levensles: ‘Je moet dicht bij uzelf blijven en niet zijn wie de mensen willen dat je bent.’ Goed plan, Marthe. Daar kunnen we wat mee. Dat ze eerder in het programma een paar keer ‘die moment’ in plaats van ‘dat moment’ zegt, laten we maar zo. Als ze bij de VRT standaardtaal geen dingetje meer vinden, moet je dat zeker al niet verwachten van de vtm.

Wij noteren een sterk Portland en zoals steeds bijzonder solide Günther Neefs uit deze eerste aflevering van het nieuwe seizoen van Liefde voor muziek. Wat een vakman! Stef Bos en Daan kwamen ons te veel over als de luis in de pels, terwijl Metejoor en Jaap Reesema zo voorspelbaar en radioproof/gelikt hun versie van ’10.000 luchtballonnen’ brachten. Conclusie: de eerste aflevering van Tulpen uit Antwerpen was beter.

< Bert Hertogs >