Recensie The Pope’s exorcist ★★★★

Toegegeven, er zijn weinig horrorfilms de laatste tijd uitgebracht in de cinema die ons de stuipen op het lijf joegen. Ofwel zijn dit soort prenten totaal ongeloofwaardig en van de pot gerukt, ofwel zijn ze gewoon lachwekkend omwille van de (zelfrelativerende) humor (ten opzichte van het genre zelf) die erin steekt. Niets van dat in The pope’s excorcist, de bovennatuurlijke horrorfilm van Julius Avery met niemand minder dan een uitstekende Russell Crowe als broeder Gabriele Amorth in de hoofdrol.

Hij wordt door het Vaticaan naar Spanje gestuurd waar een demon, Asmodeus, de koning van de hel lelijk luis houdt in de abdij San Sebastiaan in Castilië. Het verhaal is gebaseerd op waargebeurde feiten. Amorth beschreef die in zijn memoires: ‘An Exorcist Tells His Story’ en ‘An Exorcist: More Stories’. Asmodeus slaagt erin om verschillende mensen uit hetzelfde gezin in zijn macht te krijgen. Hij wil uiteindelijk de ziel van Gabriele winnen om zo de katholieke Kerk te destabiliseren en vervolgens ten val te laten krijgen.

Garbriele rapporteert rechtstreeks aan de paus die hem aangeduid heeft als hoofd exorcisme, terwijl andere geestelijken - de Romeinse curie - de broeder die de duivel kan uitdrijven, weg willen. Volgens hem kan in 98% van de gevallen de wetenschap helpen. In 2% is het kwade ermee gemoeid en is er dus meer dan dat nodig.

Verschillende geestelijken, de jonge kardinaal Sullivan zit de vergadering voor, voelen Gabriele aan de tand over zijn praktijken om de duivel uit een mens te krijgen, in een varken waarna het dier meteen doodgeschoten wordt bijvoorbeeld. Volgens de broeder deed ie daarbij niet aan een duiveluitdrijving, maar een combinatie van de kracht van suggestie, primitieve psychologie en een toneeltje spelen.

Sommigen beweren aan tafel tijdens het verhoor dat het kwade niet (langer) zou bestaan, waardoor Gabriele terecht zich afvraagt welk bestaansrecht het geloof dan nog heeft, omdat dat net gebaseerd is op het fundamentele vraagstuk: wat is goed en wat is kwaad?

In The Pope’s exorcist zien we hoe Julia met haar kinderen intrekt in de vervallen abdij die haar overleden echtgenoot haar nagelaten heeft. Ze is begonnen aan de renovatie ervan, om het gebouw later te kunnen verkopen en winst te maken. Maar door die werken komt een demon die er jarenlang opgesloten werd door het Vaticaan terug vrij en zal die de ziel van Julia’s zoon Henry aantasten. Broeder Esquibel kan niet anders dan de hulp inroepen van Gabriele die net als de paus een onderzoek start naar de abdij en diens geschiedenis. Daarbij stoot die laatste op een kattenbelletje verstopt in een boek. Een briefje met een onrustwekkende boodschap in.

In Spanje hebben de arbeiders de abdij ondertussen verlaten toen ze een stuk uit een muur kapten en daarbij zich een gasontploffing voordeed waardoor verschillende mannen zwaar verbrand geraakten. Henry vraagt naar de broeder omdat ie de confrontatie wil aangaan met hem. Hij heeft het dan over Gabriele en dus niet Esquibel.

The Pope’s exorcist zal uiteindelijk arriveren, weet al snel dat dit een zware taak wordt waarvoor hij en de Kerk staan, zeker naarmate hij meer info bekomt over wie zijn tegenstander is. Belangrijk is voor hem om de naam van de demon te weten, om de ernst van de zaak correct in te kunnen schatten. Die demon kan tegelijkertijd verschillende mensen in zijn macht krijgen. Henry is de eerste, maar lang niet de laatste. Uiteindelijk zal blijken dat zowel Gabriele als Esquibel wat op hun kerfstok hebben, iets waarmee de duivel mee aan de slag kan. Worden deze zondaars een vogel voor de kat van de duivel, of is er toch nog hoop op verlossing voor hen? Dat kom je te weten in deze puike horrorfilm.

< Bert Hertogs >