Recensie The boogeyman ★★★

The boogeyman slaat toe als je even je kinderen uit het oog verliest. Zo luidt het in de gelijknamige bovennatuurlijke horrorfilm naar het kortverhaal van Stephen King die Rob Savage regisseerde. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat de film rechtstreeks op streamingdiensten gepleurd zou worden. Maar de goede feedback van kijkers tijdens testscreenings besliste daar anders over en zo kreeg de film toch een release in de bioscoop door 20th Century Studios. Terecht, want The boogeyman weet weliswaar traag maar vakkundig de suspense op te drijven naar een climax toe. Centraal staat rouwverwerking overigens in deze film naast goed ouderschap.

Want daar gaat The boogeyman, het kortverhaal van King dat een halve eeuw oud is over. Sadie (Sophie Thatcher) en haar kleine zus Sawyer (Vivien Lyra Blair) zijn recent hun moeder verloren. En daar hebben de twee meisjes het knap lastig mee. De jongste wil niet in het donker slapen en vraagt haar vader Will (Chris Messina) die psychotherapeut is om in de kast en onder het bed te kijken of er geen monster is. Sadie draagt dan weer de kleren van haar overleden moeder en haar sociale contacten zet ze op een laag pitje op school. Ze zoekt ook oude homevideo’s op uit nostalgie maar ook om haar bij haar te voelen. Daarnaast blijkt ze bijgelovig en via een kaars haar aanwezigheid op te roepen. Als de vlam naar links buigt betekent dat de geest van haar mama er is.

In deze moeilijke periode verwachten de zussen uiteraard dat hun papa er voor hen is. Maar dat is niet het geval. Hij steunt hen niet en biedt hen niet de genegenheid die ze nodig hebben. Hij lijdt zelf namelijk ook en is dan ook met zijn eigen verdriet en zorgen bezig. Wanneer op een dag wanneer Will een vrij uur heeft, plots Lester Billings (David Dastmalchian) opduikt om een consultatie te krijgen, vertelt die hoe hij zijn kinderen verloor. Het eerste stierf aan wiegendood, maar bij de andere was ie er zeker dat een donker schepsel dat ie schetste in zijn schetsboek zijn kinderen op een moment dat ie even onachtzaam was om het leven bracht.

De psycholoog gaat even naar de keuken om aangifte te doen maar zal al snel vaststellen dat de patiënt het privégedeelte van zijn woning betreden heeft en de trap naar boven nam. Daar in de kast aan het atelier van Wills vrouw die blijkbaar kunstenares was (ze schilderde) hing ie zich aan de deur van de kleerkast op. The boogeyman waarover hij vertelde, dreigt zo van de Billings-familie naar die van de Harpers over te springen. Sadie trekt op onderzoek uit naar de plek waar Lester woonde met zijn kinderen. Daar doet ze enkele angstaanjagende ontdekkingen. Of beeldt ze het zich allemaal maar in?

The boogeyman is een onderhoudende bovennatuurlijk horrorfilm die slim maar weliswaar wat traag de spanning weet op te bouwen dankzij de uitstekende storytelling van de horrormeester Stephen King. De liefhebbers van het genre zullen hier ongetwijfeld van houden. Een goede raad: houd het licht aan en sluit de deur van je kast…

< Bert Hertogs >