Recensie Knokke off ★★★★1/2

Een van de meest opmerkelijke Vlaams-Nederlandse series die het zowel bij ons als in Nederland goed doet. Dat is Knokke Off die Tom Goris regisseerde. De serie ontsproot uit het brein van Anthony Van Biervliet en werd geschreven door Luk Wyns en Nele Vandael.

Wat Knokke off zo intrigerend maakt, is dat de serie een mengvorm is van verschillende genres. Coming of age-verhaal, whodunit, dramatisch liefdesverhaal met een klassieke driehoeksverhouding, maar bovenal ook een clash tussen rijk en arm, tussen werkpaarden en luxepaarden zeg maar. Tussen mensen die niet weten waar eerst aan te beginnen en zij die verzuipen in een zee van vrije tijd. Zij die gevaarlijk bij een burn out aanschurken vs. zij die dicht bij een bore out zitten.

In Knokke off volgen we het wel en wee van Louise (Pommelien Thijs). Ze zit er warmpjes in en heeft een relatie met Alex (Willem De Schryver). Maar dan komt Daan (Eliyha Altena) en zijn moeder (Anna Drijver) uit Nederland. Ze hebben hun huis in Breda achtergelaten. Daan denkt dat ie tijdelijk aan de Belgische kust woont in een caravan. Maar in realiteit blijkt zijn moeder (Anna Drijver) blut. Ze neemt een job als nanny aan bij Alex’ moeder (Ruth Becquart) om voor zijn kleinere zus te zorgen maar wil vooral weten wat er met haar verdwenen zus Claudia (Caroline Stas) gebeurd is. Wanneer ze haar ketting tussen de juwelen van Alex' moeder vindt, weet ze dat ze dicht bij de waarheid zit. Leeft haar zus nog?

En verder heb je nog Patrick (Geert Van Rampelberg). Die bedriegt zijn vrouw, ligt overhoop met zijn eigen zoon zeker wanneer die laatste ambities heeft om een eigen zaak - The Crazy Lulu - te beginnen achter zijn rug met het geld dat zijn van vader dure gestolen horloges hem opbrengen. Vermits Jacques (Gene Bervoets die niet alleen als een baken is voor de twintigers in deze serie maar ook voor de kijker in de degelijkheid waarmee hij alweer zijn rol invult) Alex’ droom mee financiert en verwezenlijkt, volgt ook de clash tussen die twee. Van Rampelberg speelt op grandioze wijze een klootzak pur sang die met alles weg lijkt te komen omdat zijn personage geld heeft én invloed.

Louise ontdekt dan weer dat haar vader al jaren homoseksueel is. Zelf leidt ze een escapistisch losbandig leven met haar rijke vrienden. Ze kent als bipolair persoon grote stemmingswisselingen en verzwijgt aan iedereen dat ze haar medicatie niet meer inneemt.

(lees verder onder de afbeelding)

(c) VRT

Toegegeven, er wordt over het algemeen sterk geacteerd door de cast van Knokke off wat de serie naast het sterke script gewoon verslavend maakt om in een trek te bingewatchen op VRT MAX. Naar Vlaamse normen is de zevende aflevering waarin Louise stiekem MD (drugs) strooit over de pralines zodat het vrijgezellenfeestje van haar zus (‘Fucking seuten!’) die eigenlijk in een liefdeloze relatie zit (omdat ze aan de vooravond staat van een gearrangeerd/verstandshuwelijk) behoorlijk gewaagd.

Maar wie extreem theater (Jan Fabre, Jan Lauwers …) of extreme cinema (Gaspar Noé) gewend is, voelt toch enige pudeur bij de jongerencast in de seks- en feestscènes van Knokke off. Het neemt niet weg dat Pommelien Thijs bijzonder sterk en overtuigend het bipolaire van haar personage neerzet en de chemie op het scherm met Eliyha Altena spat. Ook het trio Van Rampelberg-Becquart-Drijver delivert terwijl zowel Manouk Pluis als Ayana Doucouré in de bijrollen ook wat erotische spanning toevoegen omdat ook hun personages zich (stiekem) seksueel aangetrokken voelen. De ene tot Daan. De ander tot Louise.

< Bert Hertogs >