Recensie Maksim ★★

Een gigantisch feestje beloofde Maksim met ons te bouwen op het Bollekesfeest. Dat werd het totaal niet. Heel eenvoudig omdat zijn songs daar zich gewoon niet toe lenen wegens saai (‘Zonder mij’ begint wel heel simpel bv. met 5 tonen die zich herhalen), eentonig, maar vooral veel te veel van hetzelfde midtempo gezaag. Komt daar nog eens bij dat ie te vaak vibrato zingt (al lijkt hij daar toch iets minder kwistig mee om te gaan dan vroeger), en erg braaf op het podium staat. Zijn wit t shirt uitdoen op vraag van de fans? Nope, die hield hij net als zijn zwarte broek aan. Nochtans sta je wel te kijken naar een artiest die punch en energie wil geven, maar kennelijk wat gevangen zit in het keurslijf van het format waar ie in zit en het Nederlands. En dat terwijl het Engels en uptempo hem veel beter af gaan. Zou ie dat zelf beseffen? Heeft iemand hem daar ooit op attent durven maken?

Maksims optreden op de Grote Markt voelde over de ganse lijn gewoon te schools aan. Zeker, wat ons betreft is ie de voorbije maanden (ook dankzij een pittige zomer aan optredens) behoorlijk gegroeid als live solozanger ondanks het feit dat ie op de Grote Markt last had van zijn in ears, zijn zendertje daarom ook vervangen werd en daarna zelfs zijn micro zodat ie zichzelf beter zou kunnen horen zingen.

Maar toch stelden we vast dat ie tijdens een song als ‘Onder invloed’ behoorlijk wat druk zet op zijn stembanden. Bovenal voel je dat Maksim nog te veel bezig is met mooi en zuiver zingen en het performen, het bewegen op het podium nog behoorlijk stroef overkomt. Niet zelden zagen we een te gelikte houten Klaas die zijn ‘ij’s in fraai AN met dus een ‘j’-klank op het einde brengt terwijl hij dat eigenlijk niet is. Wil hij het clubcircuit ontgroeien dan zal ie volgens ons vooral aan die podiumuitstraling en opbouw van de setlist (voldoende afwisseling tussen uptempo en midtempo) moeten werken en overwegen om voor het Engels te gaan. Want daarin komt ie gewoon beter tot zijn recht zo bewees ie met de fraaie Lewis Capaldi-cover ‘Forget me’ waarin zijn mimiek waarin ontgoocheling af te lezen was, las als een staaltje goed acteren. Maar ook tijdens ‘Stay,’ zijn puike cover van Justin Bieber in een do re mi-medley wist ie te overtuigen.

Hoe we weten dat er wel een energieke kerel in hem zit? Tijdens zijn #LikeMe medley zien we hem even bijna beginnen hakken op ‘Vurige tongen’ en tijdens ‘Zij is van mij’ trekt ie even met zijn linkerarm alsof ie een choreo wil inzetten. Met andere woorden: je voelt dat ie wil losbreken, maar hij doet dat uiteindelijk niet. En da’s jammer. Eigenlijk kan je Maksims optreden het best samenvatten via die ene cover van Wim Soutaer: ‘Allemaal’. Een song die normaal gezien live potten breekt. Hier haalt de Antwerpenaar niet het maximum eruit omdat hij de song trager dan het origineel brengt. Beheerst dat wel, en qua zang zat het zeker goed. Maar het voelt te veel als gas geven met de rem op net als het ganse concert ons die indruk gaf.

Niet dat zijn fans niet meedoen. Integendeel. Tijdens ‘Als het uitkomt’ zien we ze al meezwaaien en tijdens ‘Nog heel even’, ondanks de flauwe lyrics en zijn wat ijle kopstem meeklappen. Het dieptepunt van het optreden van Maksim? Dat moet ongetwijfeld de ‘Zo verdomd alleen’-cover van Danny de Munk zijn geweest. De song brengt ie niet steady, mogelijks omdat ie in een hogere toonaard zingt dan zijn band hem begeleidt.

Om kort te gaan: Maksim heeft al hard gewerkt om met zijn solocarrière te staan waar ie nu staat. Maar er is nog veel werk aan de winkel. Een muzikale koerswijziging (meer uptempo) en in het Engels gaan zingen,  behoort tot de opties. Tijd voor reflectie.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Onder invloed
2. Als het uitkomt
3. Nog heel even
4. #LikeMe medley (Zij is van mij, De tegenpartij, Vurige tongen)
5. Rode draad
6. Forget me
7. Voor jou
8. Zonder mij
9. Zo verdomd alleen
10. Vechten
11. Allemaal
12. Alleen met mij
13. Do re mi medley

Bis:

1. Onder invloed