Recensie Sylver ★★★★1/2

Kijk, het was niet eens onze bedoeling om een recensie te schrijven over het optreden van Sylver op het Bollekesfeest. En een tijd zag het er ook naar uit dat die er niet zou komen. Maar een act kan je nu eenmaal zo omver blazen en je zo verrassen in combinatie met de massale publieksopkomst en de ambiance dat je niet anders kan. Wat. Een. Feestje!

Veel heeft te maken met de setlist van Sylver ook. Die bleek ongewijzigd in het begin in vergelijking met twee jaar geleden. Passeerden dus ook nu weer de revue én in exact dezelfde volgorde: ‘Foreign affair’, ‘Show me love’, ‘I hate you now’, ‘Love is an angel’, ‘Ain’t nobody’, ‘Lay all your love on me / Voulez-vous’ en ‘Take me back / Firestarter’. Laat het nu net zijn dat journalisten zoals ondergetekende op zoek zijn naar nieuws, en er dus in de eerste helft van het optreden daarover weinig te rapen viel in Antwerpen…

Behalve dan dat een backing van Sylver die dag jarig was en de groep de dag ervoor nog in Duitsland had opgetreden op het ‘Ewig Jung Festival’ in Steinbach en er dus een transfer van zo’n 465 km naar de koekenstad op had zitten, zo ontdekten we op onze smartphone. Eeuwig jong, zo lijkt Sylvie De Bie wel. Want damn, wat zag ze er weer goed uit. In die mate dat we ons prompt tot het niveau van ‘de gespecialiseerde pers’ wilden verlagen om haar beauty- en stijlgeheimen backstage te weten te komen. De meeste vrouwen zijn immers als een bloem die naarmate ze ouder worden verwelken, maar je hebt ook vrouwen - ze zijn voor alle duidelijkheid in de minderheid - zoals Sylvie die er met de jaren nóg knapper uit gaan zien dan pakweg twintig jaar jongere collega’s.

De looks, de X-factor, de podiumuitstraling hebben is één ding. Alles valt of staat uiteraard tijdens een concert hoe je het publiek weet op te zwepen én hoe goed je zang is. En jawel hoor, we hebben Sylvie van Sylver altijd al een van onze beste zangeressen binnen haar genre gevonden (en als ze buiten haar genre kleurt, weet ze ook verdomd te imponeren met die stembeheersing van d’r!). Ook nu bewees ze in Antwerpen op het Bollekesfeest dat zij en enkel zij gewoon de Queen van de Belgische dance is. Alleen al die erg hoge noot die ze schijnbaar moeiteloos wist te halen in de La Bouche-cover ‘Be my lover’ deed ons met verstomming slaan net als het feit dat het nummer voor de gelegenheid in een heerlijke mash up gestoken was met ‘Drop that beat’.

Eerder deed DJ Wout tussen de twee Sylversets de Zillion in open lucht even herleven door de fijnste 90’s dancetracks op het publiek los te laten dat daar gewoon compleet loos op ging. ‘When the rain begins to fall’ hoorden we ook voor het eerst live in Antwerpen door deze formatie. Een meer dan geslaagde cover waarin Sylvie andermaal onberispelijk zong. Het was tijdens dat nummer dat we trouwens pas zijn beginnen schrijven, wellicht ook omdat de song heerlijke nostalgische gevoelens bij ons losweekte.

De geweldige mash up van ‘Forgiven’ en ‘We come 1’ bleek nog steeds te werken. Gejoel in het publiek, de handen in de lucht en op elkaar: we zagen het allemaal gebeuren. Antwerpen had het helemaal en volledig terecht naar zijn zin. En die ‘Everytime we touch’-cover was er ook gewoon ‘boenk’ op. Je voelde tijdens zo’n moment de collectieve extase op een volgepropte Grote Markt.

Met vette party anthems als ‘Because the night’ en ‘I don’t care’ (tijdens dat laatste nummer zong Sylvie de lyrics met de vrouwen in het publiek) ging Sylver naar een grandioze finale. Het feestje dat al inclusief was, het Bollekesfeest heeft immers rechts van de front of house een podium voor mensen met een beperking staan, werd dat ook zichtbaar toen een rolstoelpatiënt met rolstoel en al de lucht in gehesen werd aan het begin van ‘Turn the tide’ dat letterlijk en figuurlijk voor vuurwerk zorgde in Antwerpen.

Om kort te gaan: Michael Schack (die aanwezig was in de foh overigens) gaat het niet graag horen, maar op het Bollekesfeest bewees Sylver deze zomer gewoon live beter te zijn dan Regi live.

< Bert Hertogs >